2.2 ZABURZENIA RUCHOWE POCHODZENIA OŚRODKOWEGO
Rozpoznawanie m.p.dz. ma charakter rozwojowy. Obserwowane w pierwszych miesiącach życia dziecka zaburzenia ruchowe wynikają z niedojrzałości lub uszkodzenia o.u.n. i nie od razu są określane mianem m.p.dz. Na tym etapie rozwoju niemowlęcia niejednokrotnie trudno określić co jest faktyczną przyczyną obserwowanych objawów. Wydaje się słuszne, iż w tym okresie dla opisania omawianych dysfunkcji używane jest wspólne określenie -zaburzenia ruchowe pochodzenia ośrodkowego - z.r.p.o. (dysfunctio motorica originis centralis - DMOC) [wg 48]. Charakterystycznymi objawami z.r.p.o. są:
zaburzenia wielkości i rozkładu napięcia posturalnego manifestujące się asymetrycznym i/lub odgięciowym ustawieniem głowy i tułowia
zaburzenia rozwoju reflektorycznego
opóźnienienie rozwoju psychoruchowego
Dynamika i kierunek rozwoju z.r.p.o. mogą być jednak różne. Stopniowo mogą ujawnić się zaburzenia charakterystyczne dla:
m.p.dz.
upośledzenia umysłowego
zespołów genetycznych
wrodzonych wad układu nerwowego
zaburzeń czynności bioelektrycznej mózgu (padaczka)
minimalnych uszkodzeń mózgu m.u.m. (minimal brain demage - MBD) [37]
zaburzenia integracji sensomotorycznej
wad postawy
Z.r.p.o. najczęściej są podejrzewane u dzieci z grupy tzw. ryzyka ciążowo-porodowego. Chociaż czynniki ryzyka są powszechnie znane to jednak warto zwrócić uwagę na niektóre, stosunkowo nowe, poglądy weryfikujące zarówno ich znaczenie diagnostyczne jak i prognostyczne. Wyniki badań perspektywicznych przeprowadzonych na dużej populacji dzieci w Stanach Zjednoczonych poddały w wątpliwość znaczenie zarówno niskich wartości skali Apgar, drgawek noworodkowych, jak i związku pomiędzy zamartwicą, a częstością występowania m.p.dz. Dotyczy to nawet tak istotnego czynnika zagrożenia jakim jest wcześniactwo, które może jedynie współistnieć z m.p.dz., nie stanowiąc bezpośredniej przyczyny uszkodzenia o.u.n. [wg 39,46,55].