Zarządzanie i organizacja.
,,Zacznijmy jeszcze raz, niech szczerość nie jest oznaką słabości, a prawdomówność należy udowodnić. Nie bójmy się negocjować, nie negocjujmy nigdy ze strachu”
Dobry negocjator musi być:
empatyczny - ktoś kto może wczuć się drugą osobę. Empatia - wczucie się w rolę przeciwnika, lepsze poznanie go. Negocjacje to dążenie do kompromisu
Jak jestem bogaty/bogata mogę się uśmiechać i być miły bo nic nie tracę. Jak jestem biedny/biedna to muszę się uśmiechać i być miły bo wiele mogę zyskać.
asertywność - osoba, która wie kiedy powiedzieć ,,nie”. Człowiek asertywny to taki, który:
nie kisi uczuć
cel osiąga mimo napotkanych trudności
krytyczny wobec otoczenia i siebie
Mnie się wydaje..., Moim zdaniem..., Mam wątpliwość... - możemy używać tych zwrotów zamiast otwartego powiedzenia ,,NIE”
wewnątrzsterowny - to taka osoba, który ma całość pełnomocnictw, i może właściwie prowadzić negocjacje
umiejętność oddziaływania na ludzi
umiejętność znajdowania się wśród ludzi
siła - to, że ktoś za mną stoi np. minister, trzeba jednak pamiętać o rozpoznaniu przeciwnika
aspiracje - jeżeli przeciwnik jest skryty, zaczynamy od przedstawienia własnej osoby i zawsze mówimy do momentu, że jesteśmy na 100% pewni danej wiedzy
zdolności- zadaje więcej pytań, przewiduje pytania
Zdolny negocjator to taki, który zadaje więcej pytań od przeciwnika, zadaje 2 pytania więcej niż przeciwnik, umie przewidzieć pytania przeciwnika.
Sposoby witania:
na śniętą rybę - strach jednej ze stron, jeżeli każda ze stron używa takiego uścisku oznacza, że się czegoś boją.
dwie ściśnięte mocno dłonie- 2 silne osobowości
witamy trzymając się za:
- nadgarstek - panie - wyraz kokieterii
- łokieć
- bark - wyraz szczególnego uznania, szacunku
Spojrzenie:
managerskie (od czoła do ust)
przyjacielskie (cała głowa)
intymne (od głowy do tułowia)
Umiejętność słuchania:
Negocjując możemy wygrać dane negocjacje lub je przerwać. Gra ,,na zdartą płytę” czyli np. coś tam tego tego, ale ci nie pożyczę pieniędzy.
Język ciała:
55% - wiedzy o człowieku
37% - wiedza jaką dysponujemy
7% - sposób przekazu
Sposób siedzenia:
negocjacje twarde - jeżeli na przeciw (twardy negocjator zakłada jedną rękę na druga i tak samo robi z nogami)
negocjacje przyjacielskie - z boku
negocjacje ujawniające szacunek dla drugiej strony - obok siebie
Budowa złotego mostu - my idziemy, zgadzamy się za negocjatorem, on nas przeprowadza na swoją stronę, a potem my na naszą. Zgadzać się i pokazywać korzyść z drugiej strony. Negocjacje z partnerem trudnym - polegają na tym by nie wprowadzić stanu agresji, należy wysłuchać, dajemy również możliwość wypowiedzi, uśmiechamy się, patrzmy na to jakby wyżej, następnie załatwiamy co swoje. Jeżeli ktoś nam cos zarzuca zarzuca ale nie jest to prawda to nie musimy tego komentować, odzywać, należy wtedy zachować milczenie ponieważ nas to nie dotyczy.
gdy wchodzimy do pomieszczenia dopiero po spokojnym zamknięciu drzwi wypowiadamy swoją kwestie np. witamy się.
nie wolno nikogo zastraszać.
Rękojmia - gdy upłynie czas gwarancji i gdy wcześniej nie zostanie wykryta wada
10 przykazań:
TWARDEGO NEGOCJATORA |
MIEKKIEGO NEGOCJATORA |
celem jest zwycięstwo |
celem jest porozumienie |
strony są przeciwnikami |
strony są partnerami |
nie ufaj innym |
zaufaj innym |
stosuj groźby |
przedstawiaj oferty |
wywieraj nacisk |
ustępuj pod naciskiem |
bądź twardy w stosunku do ludzi |
bądź miękki w stosunku do ludzi |
okop się na swojej pozycji |
łatwo zmieniaj pozycje |
obstawaj przy swoich racjach |
dąż do porozumienia |
domagaj się ustępstw jako warunków |
|
żądaj jednostronnych zysków jako ceny porozumienia |
|
Co na jaka okazję:
do pracy:
-stroje awangardowe: show buisnes, reklama, prasa, tv, sztuki plastyczne, personel biur i sklepów wymienionych branż
-stroje klasyczne: administracja, prawo
-na luzie: edukacja( nauczyciele, opiekunki), pracownicy fizyczni, personel sklepów
Strefa intymna- 15 cm
Strefa bezpieczna- 1, 20 m (na wyciągnięcie reki), jeśli jest dużo miejsca to 3m
Mówią nie tylko usta-twoje ciało także:
ekspresja twarzy, mimika wyraża uczucia nastrój
pozycja ciała wyraża sposób własnej prezentacji, statusu społecznego, zajmowanej pozycji lub stanowiska
zajmowanie pozycji wobec partnera świadczy o rodzaju kontaktu
kontakt wzrokowy świadczy o chęci nawiązania kontaktu
czerwienienie się, pocenie, łzy, potrząsanie głowa-objawy wzruszenia, zdenerwowania, niepokoju, niepewności
POZDROWIENIE-> pierwszy kłania się:
mężczyzna-kobiecie
pracownik -przełożonemu
idący- stojącemu
wchodzący- będącemu w środku
jadący samochodem- idącemu pieszo
POWITANIE-> rękę do powitania podaje:
kobieta-mężczyźnie
starszy- młodszemu
przełożony- podwładnemu
PRZEDSTAWIENIE-> przedstawiamy:
mężczyznę- kobiecie
młodszego-starszemu
nowo przybyłego- już obecnemu
Przedstawiając najpierw wymieniamy nazwisko osoby. Przy przedstawianiu osób tej samej płci, w zbliżonym wieku, na podobnych stanowiskach możemy zastosować formułę „Poznajcie się panie, panowie…”
Punkt siedzenia:
przyjacielsko
oko w oko
obok kierowcy
brak zainteresowania
Przygotowanie negocjacji:
Poznanie drugiej strony:
organizacji
ludzi
otoczenia
oczekiwań
Określenie celów negocjacji i kryteriów oceny
Opracowywanie i analiza możliwych scenariuszy
Przygotowanie planu działania (porządek negocjacji)
Opracowywanie argumentów
Dobór zespołu i podział ról
Aby słuchać skutecznie:
okazuj zainteresowanie
patrz na rozmówcę
unikaj czynności rozpraszających
zadawaj pytania
często chwytaj kontakt wzrokowy
nie baw się instynktownie jakimś przedmiotem
przedstawiaj od czasu do czasu własnymi słowami to co zostało powiedziane
Wykorzystaj nadmiar swoich możliwości słuchania:
porządkuj w myśli to co usłyszałeś
określ uczucia rozmówcy
zastanów się jaki cel chce osiągnąć rozmówca
Uwarunkowania w negocjacjach: czas, miejsce, publiczność, zespół negocjatorów
10 przykazań sprawnego negocjatora:
1.
2.
3.
4.
5. poszukuj wspólnych interesów
6.
7.
8.
9.
10.
Cechy dobrego negocjatora: wrodzony talent, odpowiednia wiedza, dar przekonywania, uczuciowość, znajomość problematyki, umiejętność słuchania, umiejętność zadawania pytań, badawczy umysł, kontrolowanie emocji, trzymanie się faktów, optymizm i wytrwałość, cierpliwość, otwartość na nowe propozycje
Zasady tworzenia reklamy
A - zwrócenie uwagi
J - zainteresowanie
D - chęć zakupu
A - zakup
Reklama musi być wiarygodna i prawdziwa.
Szkoły
Szkoła naukowa Owen, Taylor, Babagge . czynność powtarzalna czyni mistrza. zwracanie uwagi na wydajność pracy. Dzisiaj twierdzenia szkoły naukowej maja zastosowanie przy taśmach. Owen-socjalizm utopijny. właściciel manufaktur szkockich. wprowadził limit wieku dzieci przy zatrudnianiu, tanie mieszkania. Oceniał wszystkich którzy pracowali. Taylor- sprawdzenie predyspozycji robotnika do wykonywania określonej pracy.
Szkoła behawioralna Munstenberg, Mayo. Czuwanie nad właściwymi stosunkami międzyludzkimi, rozwiązywanie konfliktów. Stworzony przez twórców szkoły język był zbyt naukowy, zbyt trudny.
Szkoła klasyczna Henry Fayol. Aby fabryka mogła dobrze funkcjonować to musi być dobrze przygotowany kierownik. Fayol stworzył vademecum kierownika czyli zbiór podstawowych umiejętności jakie powinien posiadać kierownik.
Zasady Fayola:
Wynagrodzenie równe ale nie sprawiedliwe- dyspozycyjność, wkład pracy
Ład -porządek, każdy zna swoje obowiązki, zna swoich przełożonych, współpracowników
Dyscyplina- odpowiednie zachowanie, przestrzeganie zapisanych i niezapisanych norm
Właściwe planowanie
Podporządkowanie interesu jednostki interesowi ogółu
Właściwe planowanie
Co to jest planowanie?:
Planowanie to werbalizowanie wyobrażeń, wytwórcze wyobrażenia, z jednej strony słowo planowanie niesie za sobą niepewność, co do następstw zdarzeń i rezultatów naszego działania, z drugiej strony tworzenie planu, jest zmniejszeniem tej niepewności, i zwiększeniem pewności co do przebiegu tych zdarzeń i efektów jakie wynikną z naszego działania. Tworzeniem nowej realności. Według innej definicji planowanie to proces, kierunkujący techniczną administracyjną, i finansową działalność ludzi na osiągnięcie celów organizacji.
Zarządzanie czy organizacja?
Zarządzanie jest nadrzędne do organizacji. Zarządzamy organizacją.
Planowanie daje:
większą efektywność wykorzystania czasu.
bieżącą weryfikację działań.
podział zadań na osoby.
większe prawdopodobieństwo sukcesu.
eliminacje zbędnych zadań.
dobranie zadań do umiejętności ludzi.
precyzyjne określenie celu działania.
uniknięcie konfliktów podczas realizacji działań, gdyż większość jest już przedyskutowana w trakcie procesu planowania.
uporządkowanie zadań i celów.
komfort psychiczny (wiem co robić).
łatwość sprzedaży pomysłu zwierzchnikom i sponsorom
poszerzenie świadomości planujących.
oszczędność finansową
Jeżeli planowanie jest procesem to produktem tego procesu jest plan.
Z punktu widzenia zarządzania najistotniejsze są 4 typy planów:
Plany strategiczne - jest to opis wszystkich działań organizacji na przestrzeni kilku lat oraz wszystkich działań wewnątrz organizacji jakie są niezbędne do tego, aby organizacja zrealizowała swój program merytorycznie.
Programy - to fragment naszej działalności związany z jednym typem problemu to ogólne widzenie tego co chcemy robić w przyszłości , to nasze wyobrażenie a nawet marzenie ale według jasnych i ustalonych zasad.
Projekty - to jedno z naszych działań na rzecz rozwiązania problemu to fragment programu również według tych samych jasnych i ustalonych zasad.
Harmonogram - tzw. plany pracy czyli godzinowe rozplanowanie czynności i osób, które są za nie odpowiedzialne jest zestawieniem wszystkich działań, w układzie czasowym z zaznaczeniem osób za nie odpowiedzialnym.
Zarządzanie kadrami w gospodarce rynkowej
nabór
dobór (spotkanie ze wszystkimi, którzy złożyli cv i list motywacyjny)
zapoznanie ze stanowiskiem pracy i organizacją pracy
szkolenie i doskonalenie zawodowe
ocen efektów pracy
gdy ktoś nie sprawdzi się na danym stanowisku pracy należy przenieść go na inne
zwolnienie
3