Z - PR kryzysowe , technik organizacji reklamy, public relations


PR Crisis management

  1. krytyka-

konflikt-

kryzys

Krytyka - każdy przejaw krytyki wobec przedsiębiorstwa może zagrozić jego wizerunkowi, media chętnie relacjonują sytuacje, w których występuje różnica postaw. Wszystko zależy od reakcji przedsiębiorstwa na krytykę. Właściwa reakcja na krytykę nie tylko osłabia siłę argumentacji negatywnej, ale wręcz może przyczynić się do umocnienia pozytywnego wizerunku.

Rodzaje krytyki:

Zewnętrzna: źródła

- massmedia

Przedmiot krytyki:

Wewnętrzna: kierunki

źródła:

Przedmiot krytyki:

Forma krytyki - reklamacje

Najważniejsza jest otwartość na skargi oraz szybkość obsługi.

Formy krytyki:

słowna - duża siła oddziaływania, duże emocje, mobilizuje do działania, powinna skupiać się na problemie a nie na osobie, uwaga na nadmierne krytykowanie

pisemna - dokument, którego adresatami są konkretne osoby, jej przedmiot musi być uzasadniony

Konflikt - uczestniczą w nim co najmniej dwie strony (jednostki lub grupy), prezentujące przeciwstawne cele, przy czym działania jednej strony są skierowane na podporządkowanie sobie innych osób lub grup w celu zabezpieczenia własnych interesów.

J. Sikora, Zarządzanie konfliktem w zakładzie pracy, Bydgoszcz 1998, s. 8

0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic

Za: E. M. Cenker, Public relations, Poznań 2000, s. 165

Sposoby rozwiązywania konfliktów:

Kryzys - może go wywołać konflikt lub krytyka, ale nie tylko; może go stanowić każda gwałtowna zmiana w samej firmie lub w środowisku społecznym, ekonomicznym i politycznym, w którym firma działa.

Za: A. Kadragic, P. Czarnowski, Public relations czyli promocja reputacji, Warszawa 1997

Kryzys - wg. Encyklopedii Grimma - coś co -„wrze”, „grzmi”, „fermentuje”

Rodzaje kryzysu: przewidywalny, niespodziewany

Organizacja jest tym bardziej narażona na kryzys, im słabsze są jej struktury wewnętrzne, np.: niewłaściwe rozłożone kompetencje, niejasny lub rozłożony lub dublowany zakres obowiązków, brak motywacji, brak utożsamiania się z firmą i jej misją.

Cechy kryzysu:

(badania: 89% - uważa, że są nieuniknione):

0x01 graphic

Struktura konfliktu medialnego, K. Wojcik, Public Relations od A do Z, Warszawa 1997

Tu funkcją PR staje się maksymalizacja bądź minimalizacja reakcji mediów.

Stadia powstawania kryzysu:

  1. publiczne uświadomienie problemu, uznanie przyczyny

  2. na skutek wystąpienia jakiegoś bodźca - pojawiają się osoby zagrożone w swoich interesach, istotne, czy maja ku temu obiektywne podstawy

  3. grupa „zagrożona” czyni zarzuty, krytykuje, często ma wsparcie ze strony mediów
    i opinii publicznej

  4. kryzys staje się realny: można wskazać konkretnego adresata żądań

  5. obie strony konfliktu dokonują analizy sytuacji, która uwzględnia konsekwencje kryzysu: tu miejsce na pytanie, co jeszcze może stać się w przyszłości, opracować strategię postępowania i dalszych zachowań względem strony przeciwnej

Niektóre przyczyny kryzysów:

Kryzysy są często wielowymiarowe, rozgrywane przed szeroką publicznością i dlatego mają większy wpływ na utratę wizerunku organizacji.

Jako pierwsze w kryzysie medialnym pojawia się żądanie ofiary. Każdy konflikt jest batalia na słowa - zasada „kto pierwszy ten lepszy”.

Strategia w kryzysie:

Tell it all and tell it fast

Podstawowe reguły postępowania:

Przykład planu sytuacji kryzysowej:

Symulacja kryzysu przeprowadzona bez błędów

nie jest symulacją doskonałą

Ważne jest dobre przygotowanie do kryzysu. - symulacja : pozwala zmierzyć się

z ewentualnymi zagrożeniami; rozwija ona również praktyczne umiejętności członków organizacji na wypadek zaistnienia kryzysu o podobnym charakterze. Należy tu dążyć do realizmu- bowiem tylko wtedy symulacja jest przydatna. Symulacja powinna być zaplanowana. Ważne są cele i oczekiwane rezultaty. Normalne są błędy. Niedopuszczalne

- sugerowanie jakichkolwiek sposobów rozwiązania sytuacji kryzysowej.

Czynności wstępne:

  1. Lista możliwych do wystąpienia w danej firmie sytuacji kryzysowych

  2. lista skutków, które takie sytuacje mogą za sobą pociągnąć

  3. lista czynników, które mogą sprzyjać rozwijaniu się kryzysu, np.:

Plan komunikacji kryzysowej:

Faza I: budowa zespołu ds. zarządzania kryzysem - sztabu kryzysowego

Utworzenie kompetentnego, niewielkiego zespołu kryzysowego. Należy stosować zasadę, że sztab kryzysowy powinien składać się z osób będących przedstawicielami różnych komórek organizacji. - dzięki temu wszechstronne opinie (członkowie zarządu, rzecznik prasowy, działy stricte związane z kryzysem, np.: produkcji). Wymagana duża odporność psychiczna, dyspozycyjność. Konieczna osoba zarządzająca sztabem.

Faza II: Identyfikacja problemu (jeśli już kryzys zaistniał) :

Zdefiniowanie przyczyn; brak planu jest powodem nieprzemyślanych reakcji. Poznanie przyczyn i zebranie wszystkich możliwych informacji to absolutna podstawa działań. Ustalenie możliwie kompletnej listy rozwoju wydarzeń od hasłem „jeśli...to”. Pozyskiwanie informacji powinno odbywać się na każdym etapie kryzysu.

Faza III: Budowa strategii

Faza IV: Utworzenie planu reakcji

Podstawa jest kreatywne przewidywanie nieprzewidywalnego.

Reguła „złotej godziny” - mniej więcej do godziny potrzeba, aby wieść o kryzysie dotarła do mediów, a one zainteresowały się nią oraz aby zespół kryzysowy zdołał zgromadzić pełną informację. Z powodu rozwijającej się techniki „złota godzina” kurczy się.

Uwaga: niedopuszczalne: „bez komentarza”, „nie informujemy”:

Częsty mechanizm polskich firm:

1. udawanie, że nie wiadomo o co chodzi

  1. twierdzą, że problem nie istnieje

  2. winni są klienci

W Polsce wciąż niedostatecznie dba się o reputację.

Faza V: Monitoring, ocena i korekta podjętych działań

Działania polegające na ocenie i kontroli, z jednoczesna modyfikacją programu, jeśli to konieczne. Ważne jest bieżące obserwowanie rozwoju wypadków i szybkie reagowanie. Monitoring mediów!

Sytuacja kryzysowa wymaga działań niekonwencjonalnych, dostosowanych do nowych okoliczności

Źródła:

E. M. Cenker, Public Relations, Poznań 2000

T. Goban - Klas, Public Relations czyli promocja reputacji, Warszawa 1997

K. Wojcik, Public relations od A do Z, Warszawa 1997

D. Tworzydło, Public Relations. Teoria i studia przypadków, Rzeszów 2001

4

Rodzaje konfliktów

zbiorowy

indywidualny



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Z - PR media. , technik organizacji reklamy, public relations
PR a marketing, technik organizacji reklamy, public relations
Psychologia w PR, technik organizacji reklamy, public relations
csr, technik organizacji reklamy, public relations
Sponsoring, technik organizacji reklamy, public relations
Test z reklamy i pr, Wojskowa Akademia Techniczna - Zarządzanie i Marketing, Licencjat, III Rok, Sem
Metodyplanowaniastrategiiok1, Wojskowa Akademia Techniczna - Zarządzanie i Marketing, Licencjat, III
Storytelling, Wojskowa Akademia Techniczna - Zarządzanie i Marketing, Licencjat, III Rok, Semestr 5,
TrollNowaWersja, Wojskowa Akademia Techniczna - Zarządzanie i Marketing, Licencjat, III Rok, Semestr
anatomiaemojidla studnetow, Wojskowa Akademia Techniczna - Zarządzanie i Marketing, Licencjat, III R
Analiza reklamy, technik organizacji reklamy, Dokumenty - Organizacja Reklamy
Planowanie reklamy ETAPY FUNKCJONALNE, technik organizacji reklamy, Dokumenty - Organizacja Reklamy
REKLAMA I PUBLIC RELATIONS1
REKLAMA I PUBLIC RELATIONS3
Dobór Środków Reklamy , technik organizacji reklamy, Dokumenty - Organizacja Reklamy
Charakterystyka struktur rynkowych, Technik organizacji reklamy
REKLAMA I PUBLIC RELATIONS WYKŁAD 4
System identyfikacji wizualnej przedsiębiorstwa, Reklama Technik Organizacji Reklamy

więcej podobnych podstron