Socjologia
Agenda
Poznawcze obrazy społeczeństwa
Pole zdarzeń - konteksty społeczne
Spory filozofów i socjologów
Wyobraźnia socjologiczna
Poznawcze obrazy społeczeństwa
Socjologia to tyle, co nauka o społeczeństwie
Co to jest społeczeństwo?
Wielość odpowiedzi to pytanie…
Poznawcze obrazy społeczeństwa
=POPULACJA:
utożsamienie społeczeństwa ze zbiorowością ludzi, wielością jednostek
Interpretowanie zjawisk społecznych jako aspektów ludzkich organizmów
Zróżnicowanie i skład zbiorowości, mobilność społeczna, współczynniki przyrostu naturalnego
Perspektywa zbyt wąska: socjologia miałaby się zajmować kwestiami demograficznymi; socjologia musi zajmować się tym, co dzieje się między ludźmi
Poznawcze obrazy społeczeństwa
= PROJEKCJA OSOBOWOŚCI
Interpretowanie zjawisk społecznych, działań społecznych - z punktu widzenia ich znaczenia dla jednostek
Motywy, postawy, aspiracje, treści poznawcze, zdolności, tożsamość osób: przedmiot zainteresowania socjologii (i psychologii społecznej)
Podobnie jak w poprzednim przypadku - społeczeństwo nie istnieje jako realny byt - jest tylko wielością/sumą jednostek
Poznawcze obrazy społeczeństwa
=ORGANIZM-SYSTEM
Twórcy socjologii - Auguste Comte, Herbert Spencer - posługiwali się analogią do organizmu.
Organizm biologiczny to nie prosta suma komórek, tkanek, organów, lecz spoista i wspólnie funkcjonująca całość: społeczeństwo to nie prosta suma ludzi, lecz zintegrowany i funkcjonujący organizm społeczny/system
Jednostki łączą się tworząc grupy; grupy wykazują wspólna orientację/orientacje
Społeczeństwo - całość ponadjednostkowa, byt realnie istniejący
Poznawcze obrazy społeczeństwa
=STRUKTURA
Społeczeństwo to relacje między ludźmi
Relacje opisywane są przez role społeczne; rola zawsze jest zorientowana ku innym ludziom, definiuje stosunki z innymi
Role powiązane są z funkcjami, jakie pełnią jednostki w grupie/społeczeństwie
Społeczeństwo można opisać jako sieć relacji między rolami i pozycjami społecznymi; wizja bardzo abstrakcyjna
Poznawcze obrazy społeczeństwa
=KULTURA
kolejne, ogromnie istotne spostrzeżenie zawdzięczamy M. Weberowi i E. Durkheimowi
w każdym ludzkim działaniu zawarty jest pewien sens, znaczenie, a co więcej znaczenie to ma charakter ,,faktu społecznego" narzucanego ludziom z zewnątrz jako coś obowiązującego, wiążącego, przez środowisko, w którym się urodzili, wychowali i w którym żyją
Społeczeństwo to sieć działań obdarzonych znaczeniem
Źródłem tych znaczeń jest KULTURA
Poznawcze obrazy społeczeństwa
POLE ZDARZEŃ:
porzucenie wizji społeczeństwa jako trwałego, statycznego obiektu
wszystko, co istnieje w społeczeństwie to zdarzenia społeczne: ich płynne, zmienne konfiguracje (migracje ludzi, zmiany pracy, pozycji społecznej, związków z innymi, zawodu społeczeństwo=bezustanny ciąg takich zmian)
zamiast o trwałych formach społecznych zaczęto mówić o ,,figuracjach" (Norbert Elias), zamiast o strukturach - o ,,strukturacji" (Anthony Giddens), zamiast o bytach społecznych - o życiu społecznym, zamiast o istnieniu społeczeństwa - o ,,stawaniu się" społeczeństwa (Piotr Sztompka)
Pole zdarzeń - konteksty społeczne
Z perspektywy pojedynczego członka społeczeństwa przestrzeń międzyludzka, w której przebiega życie każdego z nas, jest ogromnie złożona…
składa się z szeregu rozmaitych kontekstów
Pole zdarzeń - konteksty społeczne
Kontekst rodzinny
Kontekst edukacyjny
Kontekst zawodowy
Kontekst religijny
Kontekst polityczny
Kontekst ekonomiczny
Kontekst wymiaru sprawiedliwości
Inne konteksty …
Pole zdarzeń - konteksty społeczne
każdy z nas posiada swój własny zestaw takich kontekstów, w których uczestniczy
nieustannie krążymy miedzy różnymi kontekstami
w każdym z tych kontekstów spotykamy nieco inne ,,społeczeństwo”, inne oczekiwania i reguły gry
Pole zdarzeń - konteksty społeczne
Musimy w tej różnorodności kontekstów umieć się odnaleźć:
zdecydować, które są dla nas ważniejsze, a które mniej istotne,
rozpoznać partnerów,
odnieść się do nich we właściwy sposób, zastosować właściwe reguły kulturowe,
przyjąć odpowiednie strategie postępowania,
skutecznie działać
Spory filozofów i socjologów
Długa historia myśli społecznej i krótka historia socjologii jest areną licznych debat i dyskusji…
Spierano się o pięć spraw:
pochodzenie społeczeństwa
społeczną naturę człowieka
przedmiot socjologii
metodę socjologii
rezultaty poznawcze socjologii
Skąd się bierze społeczeństwo?
Dziś na ogół powiada się:
społeczeństwo jest „wytwarzane” przez jednostki we wzajemnych kontaktach, relacjach, interakcjach , stosunkach społecznych
Są jeszcze inne odpowiedzi…
Skąd się bierze społeczeństwo?
Konfucjanizm: społeczeństwo jest formą świadomości „my”, poczucia wspólnoty. Ludzie z natury są sobie bliscy, zaś oddalają się od siebie dzięki przyzwyczajeniom. Podstawą społeczeństwa są cnoty, takie jak obowiązek, humanitarność, szczerość, umiar. Konfucjusz wierzył w rodzinę i społeczną strukturę, społeczny porządek
Skąd się bierze społeczeństwo?
Teologiczna koncepcja: zakłada, że człowiek jest dziełem Bożym zaś społeczeństwo jest powstałą z woli opatrzności unią jednostek. Człowiek nie tworzy społeczeństwa
Skąd się bierze społeczeństwo?
Natura ludzka i umowa społeczna: W Oświeceniu brano za punkt wyjścia „naturę ludzką”, niezależną od społeczeństwa i pierwotną w stosunku do niego. Społeczeństwo jest skutkiem swoistej UMOWY między suwerennymi i odrębnymi jednostkami;
Skąd się bierze społeczeństwo?
Marksowska koncepcja: ludzie tworzą społeczeństwo dlatego, że przeciwstawiają się przyrodzie, przekształcają ją w procesie pracy. Działając w grupach, mogą łatwiej te zadania realizować. Społeczeństwa, podobnie jak sam człowiek, są wytworem procesu pracy
Człowiek: istota społeczna ?
Co to znaczy „istota społeczna”?
człowiek nie mógłby rozwinąć swych cech specyficznie ludzkich, gdyby znajdował się poza środowiskiem społecznym, w izolacji od innych jednostek.
Przykłady: Kaspar Hauser, dzieci znalezione w dżungli w Indiach (niski poziom rozwoju intelektualnego, brak elementarnych umiejętności)
Człowiek: istota społeczna?
Człowiek jest produktem stosunków społecznych, jest taki, jakim go społeczeństwo uformowało; człowiek nabiera takich cech, jakie wpaja mu jego środowisko społeczne - wychowujące czy socjalizujące.
Człowiek: istota społeczna?
człowiek posiada „instynkt społeczny”, to znaczy skłonność do zrzeszania się, bycia w gromadzie; zachowywania się w sposób podobny do innych ludzi. Tezy o „wrodzonym” instynkcie nie da się chyba obronić
Człowiek: istota społeczna?
człowiek jest istotą społeczną w tym sensie, że powinien postępować zgodnie z interesem społecznym. Jednostka jest podporządkowana społeczeństwu i stanowionym przez nie regułom.
W sensie specyficznym - jednostka musi podporządkować się władzy politycznej - ta teza w niektórych doktrynach formułowana była niezwykle ostro
Spory o przedmiot
Czy ostatecznym składnikiem społeczeństwa są poszczególne jednostki, czy raczej całości społeczne: grupy, zbiorowości, sieci stosunków i działań społecznych?
Czy zjawiska społeczne (np. konflikty, zmiany, migracje, mobilność, konkurencja, współpraca) należy wyjaśniać odwołując się do działań jednostek, czy też do praw rządzących całościami społecznymi, w których te zjawiska zachodzą?
Spory o przedmiot
INDYWIDUALIZM METODOLOGICZNY
Ostateczne wyjaśnienia wszelkich zjawisk społecznych powinny być formułowane przez odwołanie się do jednostek, ich działań, motywacji, dyspozycji
Inne wyjaśnienia są możliwe, lecz nie mogą być ostateczne
Spory o przedmiot
Ograniczenia indywidualizmu: gdzie nie ma zastosowania?
W sytuacjach „probabilistycznych”: losowego wyboru, dokonywanego przez ludzi
W sytuacjach, w których zanika ludzka indywidualność: zachowanie tłumu ogarniętego paniką, w działaniach sekt religijnych, publiczności ogarniętej uwielbieniem dla idola
W wszystkich pozostałych przypadkach indywidualizm metodologiczny zachowuje wartość
Spory o przedmiot
Jak można w sposób indywidualistyczny wyjaśniać zjawiska ekonomiczne?
Na przykład przywołując zasadę „zmniejszającej się użyteczności”, która głosi, że …
im mniej jednostka posiada jakiegoś „podzielnego” towaru, tym więcej będzie skłonna zażądać za pewną stałą jego ilość
Zasada ta = klucz do zrozumienia dystrybucji i wymiany
Spory o przedmiot
W jaki sposób wyjaśnić to, że jedni ludzie zawsze, inni od czasu do czasu przestrzegają reguł?
Jeśli konformizm wobec norm przynosił nagrodę, jednostka zachowa się konformistycznie także w nowej sytuacji
Jeśli konformizm nie przynosił nagród - jednostki nie będą go praktykować
Spory o przedmiot
HOLIZM głosi, że …
Fakty społeczne są są niesprowadzalne do faktów psychologicznych
Fakty społeczne=wszelkie zjawiska, zdarzenia, procesy dotyczące form organizacji społecznej (pozycje i role członków społeczeństwa, instytucje, zwyczaje, ideologie - nie są atrybutami jednostek)
E. Durkheim: ilekroć zjawisko społeczne jest wyjaśniane przez psychologiczne, możemy być pewni, że wyjaśnienie to jest fałszywe
Spory o przedmiot
HOLIZM…
Cechy przypisywane jednostkom przez indywidualistów nie są jednorodne, lecz tworzą kontinuum nasycenia treściami społecznymi:
odruchy: wynikające z konstytucji biologicznej, nieświadome, pozbawione treści społecznych
zachowania sterowane przez świadomość, lecz nie zwrócone ku innym ludziom
zachowania zwrócone ku innym ludziom (współpraca, okazywanie szacunku), wynikające z woli jednostki
zachowania realizujące nakazy norm i wartości (np.. salutowanie w wojsku, spowiedź i zachowanie postu) nie są dziełem jednostek - oznaczają realizację nakazów, wzorów kulturowych
Spory o metodę
Istota sporu:
Czy nauki społeczne powinny posługiwać się takimi samymi metodami, jak przyrodoznawstwo, czy też powinny mieć zupełnie inne metody (swoiste)?
Naturalizm: metody przyrodoznawstwa
Antynaturalizm: metody swoiste
Spory o metodę
NATURALIZM głosi, że…
Istnieje zasadnicza jedność metodologiczna wszystkich nauk: wszystkie nauki stosują metodę hipotetyczno-dedukcyjną, tzn.
stawiają hipotezy,
wyprowadzają z hipotez przewidywania
sprawdzają te przewidywania w testach empirycznych
socjologia nie różni się od nauk przyrodniczych
Spory o metodę
ANTYNATURALIZM głosi, że…
Zadanie socjologii polega ujawnianiu znaczenia działań dla podejmujących je ludzi
Składniki znaczenia: motywy „po co?” i „z jakiego powodu?”
Po co? Rekonstrukcja wizji rezultatu
Z jakiego powodu? Wcześniejsze doświadczenia, dyspozycje-postawy, nawyki
METODA: interpretacja świata społecznego z perspektywy działających jednostek, rozumienie działań = wskazanie ich motywów
Spór o rezultaty socjologii
W centrum sporu WARTOŚCI I ICH ROLA W POZNANIU socjologicznym
Zagadnienie wartości ważne w każdej nauce
W naukach społecznych szczególnie ważne: przedmiot badań stanowią inne osoby, podmiot badający tożsamy w istotnym sensie z przedmiotem badanym
Wyniki badań socjologów DOTYCZĄ bezpośrednio ludzi
Spory o rezultaty socjologii
Aspekty problematyki wartości w poznaniu naukowym:
Czy sądy wartościujące mogą i powinny być uzasadnione naukowo? Czy nauka dostarcza podbudowy dla wartościowania? NIE
Czy sądy wartościujące wpływają/powinny wpływać na naukę (na przebieg czynności badawczych, na uzyskane wyniki)? DO ROZWAŻENIA
Spory o rezultaty socjologii
Czy wartości mogą/powinny wpływać na naukę?
Jeśli odpowiadamy „TAK”, jesteśmy zwolennikami wartościowania
Jeśli odpowiadamy „NIE”, jesteśmy zwolennikami obiektywizmu
Spory o rezultaty socjologii
WARTOŚCIOWANIE…
Każde badanie problemów społecznych MUSI pozostawać pod wpływem wartościowań, ocen…
Wartości ingerują najmocniej w następujących fazach badania:
w momencie wyboru problemu badawczego
przy wyborze modeli teoretycznych i pojęć, zbieraniu danych, zapisie obserwacji
przy wyprowadzaniu wniosków praktycznych z badań
Skoro tak, to jedyny sposób na obiektywność = ujawnienie przesłanek wartościujących
Spory o rezultaty socjologii
Przykłady wartościowania:
interpretowanie wyników w duchu przychylności dla jakiejś opcji ideologicznej (99% twórczości naukowej sowieckich badaczy społecznych)
preferowanie problematyki badań rokujących zysk (w sensie ekonomicznym)
podejmowanie lub nie podejmowanie badań w zależności od spodziewanej reakcji środowiska naukowego, panującej mody, powabu sław naukowych, zaleceń politycznej poprawności itp..
Spory o rezultaty socjologii
OBIEKTYWIZM…
Wartościowania zewnątrznaukowe (moralne, religijne, ideologiczne) w ŻADNYM RAZIE NIE POWINNY wpływać na wyniki badań naukowych
W nauce dopuszczalne są wyłącznie wartościowania wewnątrznaukowe: reguły uzasadniania hipotez, oceny wartości źródeł, kryteria poprawności sformułowania problemów
Spory o rezultaty socjologii
OBIEKTYWIZM…
Dwa rodzaje sądów wartościujących:
sądy instrumentalne (relatywne), wskazujące na jakiś środek działania jako najskuteczniejszy dla założonych celów
sądy kategoryczne (absolutne), określające jakiś cel jako dobry lub jako lepszy od innych
Spory o rezultaty socjologii
OBIEKTYWIZM…
Gdy cele są dane, nauka pozwala dobrać najlepsze środki
Jednak…
dla uzasadnienia celów nauka nie wystarcza
nauka może powiedzieć, jaką drogą powinniśmy iść, lecz nie może powiedzieć, dokąd powinniśmy zmierzać
Wyobraźnia socjologiczna…
To dostrzeganie, ze wszelkie fenomeny społeczne są efektem zamierzonym lub niezamierzonym, natychmiastowym lub skumulowanym, bezpośrednim lub pośrednim - jakichś działań, decyzji, wyborów podjętych przez sprawcze podmioty społeczne, czy to jednostki, czy zbiorowości
socjologiczna wyobraźnia przeciwstawia się fatalizmowi, determinizmowi, prowidencjalizmowi, czyli poglądom odmawiającym człowiekowi prawa do projektowania i realizowania własnej przyszłości
Wyobraźnia socjologiczna…
to świadomość głębokich, ukrytych zasobów lub barier strukturalnych i kulturowych, które wyznaczają szanse działań podmiotowych. W ten sposób socjologiczna wyobraźnia zwalcza mit absolutnej wolności człowieka i przeciwstawia się woluntaryzmowi
Wyobraźnia socjologiczna…
to rozpoznanie we wszelkich zjawiskach społecznych skumulowanego dziedzictwa przeszłości, czy inaczej tradycji, która w różny sposób wpływa na działania współczesnych
w ten sposób socjologiczna wyobraźnia lansuje historyzm i sprzeciwia się prezentyzmowi
Wyobraźnia socjologiczna…
to postrzeganie życia społecznego, w tym wszelkich pozornie trwałych instytucji, organizacji, reżimów politycznych czy gospodarczych, w ich ciągłej zmienności, nieustannym procesie stawania się.
W ten sposób socjologiczna wyobraźnia akcentuje dynamikę i odrzuca statyczny punkt widzenia
Wyobraźnia socjologiczna
to akceptacja dla ogromnej różnorodności form, w jakich przejawiać się może życie społeczne
w ten sposób socjologiczna wyobraźnia uczy tolerancji i uodparnia przeciwko dogmatyzmowi czy etnocentryzmowi.
Czym jest dziś socjologia?
jest to nauka o ludziach
działających w polu wzajemnych relacji (w ,,przestrzeni międzyludzkiej"),
którzy nadają temu polu nieustanną dynamikę funkcjonowania i stawania się (podtrzymują ,,życie społeczne"),
a utrwalone, często niezamierzone, efekty swoich działań pozostawiają jako ramy strukturalne i kulturowe dla kolejnych pokoleń
Zbiorowości i grupy społeczne
2010
Agenda
1.Cechy grupotwórcze
2. Odmiany zbiorowości ludzkich
3. Więź moralna: treść, zasięg i patologia więzi moralnej
3. Grupa i organizacja społeczna
4. Obiektywne kryteria klasyfikacji grup
5. Subiektywne kryteria klasyfikacji
6. Syntetyczne typologie grup
7. Zbiorowości terytorialne
Cechy grupotwórcze
Pojęcie grupy - jedna z fundamentalnych kategorii socjologii (inne: kultura, instytucja, rola, pozycja-status, konflikt, struktura społeczna)
Związana z realizmem ontologicznym, metaforą organiczną i systemowym obrazem świata społecznego (grupy jako elementy społeczeństwa)
Cechy grupotwórcze
Jakie cechy przysługujące jednostkom przyciągają uwagę socjologów?
a) czy te, które upodobniają do siebie wszystkich ludzi?
b) cechy właściwe tylko jednostkom: osobowość, nawyki i dziwactwa właściwe komuś, swoiste właściwości ciała i umysłu?
c) cechy, które jednostka dzieli z pewną liczbą niektórych innych ludzi (nie z wszystkimi) sprawiają one, że do jednych ludzi jesteśmy podobni, od innych się różnimy. Te cechy interesują socjologów. Te cechy sprawiają, że wielość ludzi dzieli się na mniejsze zbiorowości.
Odmiany zbiorowości społecznych
Cechy różniące i zarazem upodobniające do siebie różnych ludzi mogą stawać się podstawą wyodrębniania wielu zbiorowości:
populacja = wielość jednostek
zbiór statystyczny = zbiorowość wyróżniona ze względu na jakąś (w zasadzie dowolną) cechę (np. bycie blondynem)
kategoria socjologiczna: zbiorowość wyróżniona ze względu na kryterium socjologicznie istotne (wykształcenie, dochód, wiek, zawód - te cechy mogą stawać się podstawą podstawą postrzegania wspólnoty interesów)
Odmiany zbiorowości społecznych
Kategoria społeczna: powstaje wtedy, gdy ludzie zdają sobie sprawę z podobieństwa posiadanych cech, kiedy na to podobieństwo kierują uwagę i czynią z niego podstawę postrzegania siebie jako wspólnoty (subiektywna więź społeczna)
Kategoria społeczna nie jest jeszcze grupą, lecz zapowiada powstanie grupy
Więź moralna
Kategoria społeczna może stać się grupą, jeśli pojawi się w niej rozwinięta postać więzi subiektywnej - więź MORALNA
Więź moralna = szczególna relacja do innych ludzi, objętych określeniem „MY”
Sprawy ludzi objętych nazwą „MY” żywo nas obchodzą, reagujemy na to, co przydarza się innym, zaliczonym do tej kategorii, sami też czegoś od nich oczekujemy...
Więź moralna
Składniki więzi moralnej:
zaufanie: oczekiwanie godnego zachowania innych wobec nas
lojalność: powinność nienaruszania zaufania, jakim darzą nas inni
solidarność: troska o sprawy innych , gotowość do altruizmu, poświęcania się (nawet wtedy, gdy nie jest to dla nas wygodne)
Więź moralna
Intensywność i zasięg więzi moralnej są zmienne...
bywa, że ulega ona ogromnemu wzmocnieniu
bywa, że ulega osłabieniu czy wręcz atrofii
Co o tym decyduje?
Więź moralna
Zasięg i siła więzi moralnej rośnie, gdy cała zbiorowość doświadcza zagrożenia (wojna, klęska żywiołowa, atak terrorystyczny, represjonowane mniejszości)
członkowie zbiorowości rozszerzają wówczas zakres osób, wobec których czują się lojalni, z którymi są solidarni, których darzą zaufaniem
Więź moralna
Jeśli jednak....
zagrożenia mają charakter indywidualny, tzn. gdy jednostki czują się zagrożone lecz nie zbiorowość, (brutalna konkurencja między jednostkami, rosnące ryzyko działań jednostkowych)...
wówczas zakres więzi moralnej ulega znacznemu zawężeniu lub nawet całkowitej atrofii
bellum omnium contra omnes...
Więź moralna
Wskaźniki atrofii więzi moralnej:
kultura cynizmu: podejrzliwość, doszukiwanie się spisków, pułapek, przypisywanie innym niecnych zamiarów
kultura manipulacji: przyzwolenie na wykorzystywanie innych, oszukiwanie, cwaniactwo jako miernik własnej zaradności
kultura obojętności: egoizm, zanik wrażliwości na cierpienie innych
Więź moralna
W skrajnych przypadkach zakres więzi moralnej ulega zawężeniu do nielicznego grona osób - członków rodziny, najbliższych przyjaciół, także niejawnych klik, koterii
W takich warunkach podejrzliwość może przekształcać się w najzupełniej „materialne” spiski, machinacje, oszustwa
Jeśli jednak nic takiego się nie zdarza i więź subiektywna rozwija się do dojrzałej więzi moralnej...
Grupa społeczna
...Wówczas kategoria socjologiczna przekształca się w grupę społeczną...
dla powstania grupy potrzeba co najmniej dwóch jednostek
potrzeba także, by te jednostki podejmowały wobec siebie działania, były w stałych interakcjach, realizowały jakieś wspólne cele jeśli tak jest między jednostkami pojawia się WIĘŹ BEHAWIORALNA
Organizacja społeczna
Grupa z kolei może przekształcić się w organizację społeczną jeśli...
pojawi się w niej wspólny cel, podział pracy, wyraźnie zdefiniowane normy regulujące relacje między członkami,, statut-regulamin unormowane, uregulowane stosunki społeczne
Obiektywne kryteria klasyfikacji grup
Uniwersum grup społecznych jest bardzo bogate - obejmuje wielka ich różnorodność
Pojawia się potrzeba klasyfikacji i typologii
Podstawą tych podziałów grup stają się trzy typy kryteriów:
a) obiektywne
b) subiektywne
c) syntetyczne
Obiektywne kryteria..
Sześć kryteriów...
liczebność
trwałość
sposób rekrutacji
intensywność uczestnictwa
korzyści z członkostwa
formalizacja
Subiektywne kryteria
Chodzi o psychologiczna relację jednostki do grupy
subiektywna identyfikacja z grupą, do której się należy:
akceptowana lub odrzucana grupa
członkostwa
znaczenie grupy, do której nie należymy:
negatywne grupy odniesienia, pozytywne
grupy odniesienia
Syntetyczne kryteria...
Poprzednie klasyfikacje opierały się na pojedynczych cechach (obiektywnych lub subiektywnych)
W socjologii są jeszcze kryteria syntetyczne: zespoły cech branych równocześnie pod uwagę w opisie grupy
Pozwalają one wyróżnić...
Kryteria syntetyczne
Grupy pierwotne: niewielkie, nieformalne, wymagają intensywnego uczestnictwa, dość trwałe (np. rodzina), sprawują ściślejszą kontrolę nad uczestnikami. Grupy te (rodzina, grupa rówieśnicza) wywierają najsilniejszy wpływ socjalizujący
Grupy wtórne: pojawiają się później w doświadczeniu i biografiach jednostek; są większe, sformalizowane, zachowują anonimowość jednostek. Jeśli nie są totalitarne - nie sprawują ścisłej kontroli nad zachowaniami uczestników. Przykłady: przedsiębiorstwa, środowiska zawodowe, urzędy
Kryteria syntetyczne
Wspólnoty: tradycyjne społeczności rodowe, plemienne, wioskowe; cechowała je wysoka spójność i integracja, zgodne wartości i przekonania; silna lojalność wobec wodzów czy przywódców a także wobec innych członków wspólnoty
Stowarzyszenia: charakteryzują współczesne społeczeństwo; sformalizowane, nastawione na wyraźnie określone cele, z wyraźnie określonym podziałem pracy i obowiązków, traktowane przez uczestników instrumentalnie
Zbiorowości terytorialne
Terytorium jest podstawą skupienia społecznego, jest jego zasadniczym czynnikiem,
Terytorium jest strefą przestrzennej „wyłączności”, obszarem, na którym zbiorowość zaspokaja większość lub (dawniej) wszystkie swoje potrzeby
Zbiorowości terytorialne
Typy zbiorowości terytorialnych:
greckie polis: charakteryzował "pełny" charakter - stanowiła miejsce zaspokajania wszystkich ludzkich potrzeb; miejskie i wiejskie części polis,
civitas (J. Bodin): stanowiły jednolitość zwyczajów, obyczajów i instytucji. Odzwierciedlały strukturę feudalnego świata, będącego światem zbiorowości terytorialnych (księstwa, hrabstwa, prowincje będących podstawowymi członami organizacji społecznej i politycznej).
obecnie zbiorowości terytorialne to państwa jako zbiorowości obywateli i prawni ustanowione struktury władzy na jakimś terytorium
Społeczności lokalne
Społeczność lokalna jest częścią szerszej zbiorowości terytorialnej.
To ludzie związani miejscem zamieszkania z określoną miejscowością, osiedlem.
Odznacza się relatywnie wysokim stopniem społecznej integracji
Społeczności lokalne
Cechy charakterystyczne społeczności lokalnych:
terytorium: przestrzenne ograniczenie, obszar wydzielony jest administracyjnie lub naturalnie,
wielkość (ograniczona do stosunkowo niewielkiej liczby mieszkańców - od kilkudziesięciu do kilkunastu tysięcy mieszkańców),
względna izolacja
homogeniczność zbiorowości (etniczna, zawodowa, kulturowa, społeczna, źródeł utrzymania)
silna kontrola społeczna (sąsiedzka),
lokalne autorytety
emocjonalny stosunek do terytorium
Społeczności lokalne
Przykłady społeczności lokalnych...
Społeczność wioskowa: zdaje się zanikać, charakter reliktowy
Małe miasto: pośrednia struktura między wsią i dużymi aglomeracjami; w niektórych regionach renesans małych miast i wzrost ich znaczenia (turystyka, miejsce osiedlania się ludzi zamożnych, miejsce ważnych spotkań i konferencji: Davos, inne kurorty w Alpach czy Tatrach, Carcasonne, w Polsce: Sandomierz, Kazimierz Dolny)
Struktura społeczna
2010
Agenda
Pojęcie struktury społecznej
Wizje struktury społecznej: dychotomiczne, gradacyjne, funkcjonalne
Teorie klas w socjologii: Marks, Weber, Burnham, Dżilas, Eco
Struktura …
Termin zapożyczony ze świata przestrzennego: struktura w znaczeniu dosłownym to przestrzenny układ elementów (np.. budynek to rozmieszczenie elementów pełniących rózne funkcje z punktu widzenia celów budowli; dach chroni przed deszczem, ściany wspierają dach itp..)
Francuscy badacze używają w stosunku do tego przestrzennego rozumienia struktury słowa „forma”, amerykańscy - „ekologia społeczna”
Struktura…
W sensie metaforycznym to system relacji interpretowanych w przenośni, na wzór dystansów przestrzennych (np. dzieci są „bliżej” ojca niż kuzyna, obywatele odwiedzanych krajów „dalej” niż rodacy, bogaci „wyżej” niż biedni itp..)
Oczywiście - w każdym z tych przykładów określenia „bliżej” czy „dalej” nie oznaczają fizycznie rozumianych odległości, lecz pewne relacje społeczne
Struktura społeczna
Struktura = rozmieszczenie elementów składowych i relacje między nimi, charakteryzujące jakąś całość (układ)
Badanie struktury oznacza:
konieczność ustalenia, jakie składniki tworzą „całość”
koniecznośc ustalenia relacji między składnikami
Struktura - wizje dychotomiczne
U podstaw leży metafora „przestrzenna”: społeczeństwo to zespół ludzi, z których jedni są na górze, inni na dole
Są tylko dwa segmenty społeczeństwa - nie więcej (dlatego dychotomia, podział dwudzielczy
To jest bardzo stary obraz struktury społecznej, spotykany w wielu kulturach, niemal narzucający się jako oczywistość
Struktura - wizje dychotomiczne
Kulturowe manifestacje wzji dychotomicznych:
biblijna opowieść o Chamie
hinduski mit wyjaśniający pochodzenie kast (bramini, kszatriowoe, waisziowie, szudrowie)
Koran
Struktura - wizje dychotomiczne
Metafora przestrzennego usytuowania segmentów społeczeństwa wobec siebie bywa rozmaicie interpretowana. Zazwyczaj trzy aspekty są brane pod uwagę:
przeciwstawienie rządzących i rządzonych - klasy panujące i klasy podporządkowane
bogatych i biednych - klasy posiadające i nieposiadające
ci, którzy pracują i ci, na których się pracuje - wyzyskiwacze i wyzyskiwani
Struktura - wizje dychotomiczne
nie są to przeciwstawienia równoważne: zwykle jedno z nich bywa traktowane jako fundamentalne, jako źródło pozostałych
za podstawowy stosunek uważa się raz podział na rządzących i rządzonych, innym razem - podział na posiadających i nieposiadających.
trzecie przeciwstawienie (wyzyskiwacze - wyzyskiwani) jest traktowane jako następstwo jednego z dwóch pierwszych podziałów.
Struktura - wizje dychotomiczne
Wyprowadzano z tego następujące wnioski:
prymat władzy: ci na górze są bogaci, ponieważ rządzą
nierzadko twierdzi się również, że ci na górze rządzą, ponieważ są bogaci
podział na pracujących i tych, którzy nie muszą pracować, nie był na ogół traktowany jako podstawowy. JEDNAK…
podział ten dominował w świadomości rewolucjonistów i w ich bojowej propagandzie (Grakchus Babeuf, S. Simon, komuniści)
Struktura - wizje dychotomiczne
Koncepcje wyróżniające tylko dwie klasy - przeciwstawne sobie pod wyróżnionym względem - zyskują na popularności w pewnych warunkach:
pewne społeczeństwa mogą być obiektywnie bliższe schematowi dwudzielczemu: np. jaskrawe współistnienie bogactwa i nędzy w krajach Afryki, Azji, Amertyki Południowej
wizje dwudzielcze mogą stawać się popularne i przemawiać do wyobraźni np. w okresach konfliktów społecznych, rewolucji, przewrotów (propaganda polityczna)
Struktura - wizje gradacyjne
Koncepcja gradacyjna uwzględnia możliwość istnienia „klas pośrednich”, usytuowanych pomiędzy „górą” i „dołem” społecznej drabiny
W historii myśli społecznej są dwie koncepcje klas pośrednich: arystotelowska i marksowska
Struktura - wizje gradacyjne
koncepcja Arystotelesa: we wszystkich państwach są trzy grupy obywateli: bardzo bogaci, bardzo biedni i trzecia klasa, pośrednia między nimi.
skoro panuje zgoda co do tego, że umiarkowanie i środek są najlepsze, to oczywiście i w zakresie posiadania najlepsza będzie własność średnia.
jedynie takie państwa mogą posiadać dobry ustrój, które mają liczny stan średni, liczniejszy od dwóch pozostałych. KLASA ŚREDNIA JEST ZASADNICZA, biedni i bogaci to odchylenie od normy.
Struktura - wizje gradacyjne
Koncepcja Marksa: klasa średnia jest mniej ważna niż klasy biegunowe;
jest typową klasą pogranicza i w razie ostrych konfliktów społecznych łączy się z jedną lub drugą klasą przeciwstawną
nie jest trwała - zanika w pewnych warunkach
Struktura - wizje gradacyjne
Koncepcja klas pośrednich nasuwa schemat innego rodzaju niż dychotomiczny; można go nazwać schematem GRADACJI
Społeczeństwo przedstawia się w tym przypadku jako układ trzech lub większej liczby klas, z których każda zajmuje pozycję „wyższą” lub „niższą” od innych pod tym samym względem
Relacje między klasami nie mają charakteru zależności, lecz PORZĄDKUJĄCY
Struktura - wizje gradacyjne
Schemat gradacji może mieć dwie wersje:
PROSTĄ: bierze się pod uwagę tylko jedno kryterium uporządkowania, jedną obiektywnie mierzalną cechę - na przykład dochód
SYNTETYCZNĄ: gdy staramy się wyznaczyć pozycję klasową ze względu na kilka kryteriów równocześnie - na przykład dochód, władzę i prestiż społeczny
Struktura - wizje gradacyjne
w przypadku gradacji syntetycznej wyznacznikiem pozycji społecznej staje się pewne zharmonizowanie, pewna spójność pozycji jednostki wyznaczonej na różnych skalach (wykres)
Struktura - wizje gradacyjne
Władza Dochód Prestiż
Struktura - wizje gradacyjne
Jeżeli jednostki zajmują różne położenia na takich trzech skalach, wówczas…
sprzyja to radykalizacji ich poglądów politycznych
niezadowolenie z rozbieżności czynników położenia społecznego rodzi bunt, dążenia rewolucyjne
Struktura - wizje funkcjonalne
W myśl tej wizji społeczeństwo dzieli się na klasy różniące się FUNKCJAMI w życiu społecznym
Ze względu na odrębne funkcje klasy mogą być sobie nawzajem potrzebne, mogą też być ze sobą w niezgodzie, gdyż mogą mieć sprzeczne interesy
Przykłady…
Struktura - wizje funkcjonalne
Arystoteles: wyróżniał wojowników, mężów którzy obradują nad sprawami państwa oraz ludność pracującą, czyli rolników, rzemieślników, służących i urzędników
Piotr Skarga: „rodzaj ludzki na trzy stany rozdzielon jest: na modlących się, na broniących i na robiących” (czyli na księży, rycerstwo i lud pracujący)
Adam Smith: posiadacze ziemscy, właściciele kapitału i robotnicy; różnią się oni swoją rolą w procesach produkcji; różnice źródeł dochodów tych ludzi wynikają z różnic funkcji w społecznym podziale pracy
Struktura - wizje funkcjonalne
Nowoczesna wersja teorii funkcjonalnej: koncepcja autorstwa Kingsleya Daviesa i Davida Moore'a
Teza wyjściowa: społeczeństwo musi umieszczać jednostki na ważnych dla jego trwania i rozwoju pozycjach w strukturze społecznej, musi też motywować jednostki do zajmowania tych pozycji.
Struktura - wizje funkcjonalne
Davies&Moore:
w społeczeństwie są cztery najważniejsze obszary życia społecznego: religia, rządzenie, ekonomia i technika. Stosownie do tego w społeczeństwie można wyróżnić pozycje religijne, polityczne, ekonomiczne i techniczne.
Podział na klasy i nierówności społeczne wynika z tego, że w społeczeństwie istnieje pewna liczba potrzeb, które muszą być zaspokojone.
Struktura - wizje funkcjonalne
Davies&Moore:
Korzyści materialne i niematerialne, jak prestiż, sława, władza i pieniądze są wbudowane w te ważne pozycje społeczne - inaczej trudno byłoby zachęcić wybitne jednostki do zajmowania tych pozycji.
Ponieważ nie wszystkie pozycje są jednakowo ważne, nie w każdym przypadku mamy do czynienia z takimi samymi gratyfikacjami;
Ekskluzywność dostępu do najważniejszych pozycji społecznych lecz i wyższe gratyfikacje!
Struktura społeczna - teorie klas
Struktura społeczna to pojęcie szersze od struktury klasowej…
Grupy będące składnikami struktury społecznej nie muszą być klasami
Struktura klasowa jest jednym z aspektów struktury społecznej, uznawanym za doniosły
Struktura społeczna - teorie klas
Postrzeganie struktury społecznej w kategoriach klas: przełom XVIII i XIX wieku - dziedzictwo myśli społecznej inspirowanej przez Wielką Rewolucję Francuską
Mają swój udział w formowaniu się pojęcia klasy społecznej Adam Smith, socjaliści utopijni..
Na dobre do teorii socjologicznej wprowadza pojęcie klasy społecznej Karol Marks
Dla niego klasa społeczna jest nie tylko kategorią strukturalną, elementem podziału społecznego, ale podmiotem historii, wyrazem aktywności gatunku ludzkiego
Struktura społeczna - teorie klas
Co odróżnia klasy społeczne od innych kategorii strukturalnych (kast, stanów)?
brak nieprzechodnich granic pomiędzy kategoriami - czyli granice są „przepuszczalne”
odwoływanie się do kryteriów ekonomicznych (własność) jako wyróżnika klasy (Marks i kontynuatorzy)
specyficzny typ świadomości społecznej („świadomość klasowa”)
Struktura społeczna - teorie klas
Marksowska teoria klas społecznych:
jest kluczowym elementem teorii społeczeństwa i teorii rozwoju społecznego
społeczeństwo: złożony system, zbudowany z elementów o odmiennej treści i logice działania, zmieniający się w czasie;
Społeczeństwo = „formacja”
Struktura społeczna - teorie klas
Składniki społeczeństwa:
Siły wytwórcze: wiedza, kwalifikacje, narzędzia, umiejętności pozyskiwania z przyrody dóbr, służących zaspokojeniu potrzeb
Stosunki produkcji: relacje w jakie wchodzą ludzie w procesie produkowania (stosunki własności oraz organizacja produkcji)
Siły wytwórcze + stosunki produkcji = sposób produkcji (baza ekonomiczna)
Nadbudowa: system instytucji społecznych i stanów świadomości (ideologie, religia, filozofia, nauka)
Struktura społeczna - teorie klas
Składniki społeczeństwa:
Struktura społeczna - teorie klas
Dynamicznym elementem są siły wytwórcze, sfera techniczno-technologiczna (prawo postępującego rozwoju sił wytwórczych)
Stabilnym składnikiem jest nadbudowa
Te elementy powinny się utrzymywać się w stanie względnej równowagi („dopasowania”, zgodności). Zmiana jednego z elementów - powoduje konieczność dostosowania się pozostałych:
prawo koniecznej zgodności charakteru sił wytwórczych ze stosunkami produkcji
prawo koniecznej zgodności bazy z nadbudową
Struktura społeczna - teorie klas
Marks wyróżnił 5 formacji:
Wspólnotę pierwotną: prymitywne narzędzia, konieczność wspólnych działań, brak prywatnej własności środków produkcji
Niewolnictwo: wyższy poziom rozwoju sił wytwórczych, prywatna własność środków produkcji („mówiących narzędzi” - niewolników). Dwa podtypy:
formacja antyczna - niewolnicy są własnością prywatną
formacja azjatycka - niewolnicy są własnością państwa
Feudalizm, wyższy poziom rozwoju sił wytwórczych, oparcie sposobu produkowania na rolnictwie, przypisanie chłopa do ziemi, rozwój miasta, mieszczaństwo
Kapitalizm, wyższy poziom rozwoju sił wytwórczych, przemysłowy sposób produkcji jako dominanta, robotnicy i kapitaliści
Komunizm, najwyższy poziom rozwoju sił wytwórczych, pozwalający na realizację zasady: „od każdego według jego możliwości, każdemu według potrzeb”.
Struktura społeczna - teorie klas
Niezgodność bazy i nadbudowy ogranicza możliwości realizacji interesów wielkich grup ludzi: klas społecznych
Pojawiają się konflikty klasowe
Konflikty prowadzą do rewolucji - przejścia od jednej formacji do drugiej
Struktura społeczna - teorie klas
Podstawowe twierdzenia marksowskiej teorii klas:
Klasy społeczne =
wielkie grupy ludzi różniące się
stosunkiem do środków produkcji,
miejscem w historycznie określonym sposobie produkcji,
wielkością i sposobem otrzymywania przypadającej na nie części dochodu oraz
cechami kulturowymi
Struktura społeczna - teorie klas
Podstawowe twierdzenia marksowskiej teorii klas:
Klasy społeczne są zjawiskiem historycznym: pojawiły się i zanikną
Mają własną logikę rozwoju: od „klasy w sobie” (zbioru) do „klasy dla siebie” (grupy obdarzonej świadomością klasową - uświadamiającej sobie własny obiektywny interes - i mającej swoją organizację polityczna - partię)
Struktura społeczna - teorie klas
Podstawowe twierdzenia marksowskiej teorii klas:
W każdej formacji można wyróżnić pary klas podstawowych, pomiędzy którymi zachodzi najważniejszy dla formacji konflikt społeczny i antagonizm (klasy antagonistyczne) oraz
klasy niepodstawowe, będące reliktami poprzednich formacji lub zwiastunami nowych (np.. klasy „średnie”)
Struktura społeczna - teorie klas
Podstawowe twierdzenia marksowskiej teorii klas:
konflikt klasowy jest skutkiem sprzecznych interesów
interes klasowy ma podwójny wymiar:
subiektywny - postrzeganie różnic obiektywny - kształt struktury społecznej, stosunków społecznych i ich zmiana
Struktura społeczna - teorie klas
Podstawowe twierdzenia marksowskiej teorii klas:
Klasy społeczne panują, czyli sprawują władzę mając do swojej dyspozycji aparat ucisku: państwo.
Panują:
a) ekonomicznie - np.. mają uprzywilejowaną pozycję na rynku
b) politycznie - mają dostęp do środków sprawowania władzy (przymus)
c) ideologicznie - mają wpływ na media, edukację, czasem je zawłaszczają jak w systemach totalitarnych
Struktura społeczna - teorie klas
Wpływ Marksa:
Jego teoria klas była wzorcem lub układem odniesienia dla późniejszych koncepcji
Niestety - była także inspiracją do treagicznych eksperymentów ustrojowych (socjalizm, komunizm)
Struktura społeczna - teorie klas
Teoria klas społecznych Maxa Webera
Była reakcją na marksowską teorię klas. Weber nie zgadzał się z nią. Twierdził, że struktury społecznej nie można redukować do jednego, klasowego wymiaru. Proponował uwzględnić trzy wymiary ładu (porządku):
a) ekonomiczny, a szczególnie rynku, który generuje podział na klasy
b) społeczny, który generuje podział na stany
c) władzy, który generuje podział na partie polityczne
Struktura społeczna - teorie klas
Klasy są zjawiskiem związanym z istnieniem rynku. Dlatego są definiowane poprzez położenie klasowe, które określa szanse jednostek na rynku.
Weber wyróżniał klasy:
a) zysków, których podstawą jest posiadanie kapitału, środków produkcji,
b) dochodów, których podstawą jest posiadanie kwalifikacji, które można „sprzedać” na rynku.
Klasy mogą podejmować działania zbiorowe
Klasy są produktem społeczeństwa rynkowego
Struktura społeczna - teorie klas
Dla Webera ważnym elementem struktury społecznej są stany typowe dla społeczeństwa stanowego przeciwstawianego społeczeństwu rynkowemu
Stany są grupami społecznymi o cechach wspólnoty
Kryterium wyróżnienia stanu jest określona wielkość szacunku społecznego (prestiżu społecznego), przypisywana reprezentantom stanu.
Struktura społeczna - teorie klas
Wyznacznikami różnic między stanami są:
dystanse społeczne:
a) conmensualizm - dopuszczenie do stołu, czyli do kontaktów towarzyskich
b) connubium - dopuszczenie do łoża, czyli do małżeństwa
Oraz…
zawłaszczone przywileje: od przywileju zajmowania pozycji siedzącej (np.. w urzędzie) gdy członkowie niższych stanów musieli stać), do przywileju zajmowania niektórych ważnych pozycji)
Struktura społeczna - teorie klas
Ważnym elementem struktury społecznej jest podział władzy w obrębie społeczeństwa
Władza jest definiowana jako potencjalna możliwość narzucanie jednostkom swej woli, nawet wbrew ich woli.
Konkurencja o władzę rodzi podział na partie polityczne
Struktura społeczna - teorie klas
Wpływ Webera:
Zwrócenie uwagi na inne niż ekonomiczne (społeczne) aspekty zróżnicowania
Inspiracja dla późniejszych teorii klas „średnich”, posługujących się kryterium prestiżu, stylu życia
Zwrócenie uwagi na strukturującą rolę gier o władzę, na możliwość pojawienia się klasy politycznej, mającej swoje własne interesy, niekoniecznie zgodne z interesami społeczeństwa
Struktura społeczna - teorie klas
Teorie "nowych klas": „rewolucja menedżerów” Jamesa Burnhama.
Rozdzielenie funkcji właścicielskich i zarządzających. Zarządzają i kontrolują wynajęci specjaliści - menedżerowie.
Kontrola nad środkami produkcji jest prawie równoważna ich posiadaniu
Zarządzający, menedżerowie z racji kontroli mają:
a) wpływ na zarządzanie przedsiębiorstwem
b) bardzo wysokie dochody
To powoduje, że można o nich mówić jako o klasie społecznej tym bardziej, że wytwarzają swoją „klasową” ideologię, której składnikiem jest podkreślanie szczególnej misji menedżerów.
Struktura społeczna - teorie klas
"Nowa klasa" Milovana Dżilasa:
Podobna koncepcja jak u Burnhama z tym, że odnosiła się do społeczeństwa komunistycznego (radzieckiego i jugosłowiańskiego);
kontrola nad środkami produkcji wynika nie z ich posiadania i zarządzania, ale jest rezultatem udziału w aparacie władzy
prowadzi to do uprzywilejowania ekonomicznego a w konsekwencji do powstania czerwonej burżuazji
Struktura społeczna - teorie klas
Koncepcja Umberto Eco:
kryterium wyróżnienia klas to ich wiedza i kwalifikacje w zakresie nowoczesnych technologii informatycznych i telekomunikacyjnych
Wyróżnia trzy „klasy”:
a) digitariat
b) kogitariat
c) proletariat
Struktura społeczna - teorie klas
Teorie „nowych klas" we współczesnym społeczeństwie postprzemysłowym:
akcentują rzadkie kwalifikacje, które pozwalają na zajmowanie wysokich pozycji społecznych
akcentują nowe role społeczne, jakie pojawiają się w wyniku zmian gospodarczych i politycznych (intelektualiści)
akcentują pojawianie się nowych „klas średnich” (kogitariat)
17