„Czerwony parasol”   J.Wełykonorowicz 

      Przedstawiam wam małego pluszowego niedźwiadka - Misia i jego przyjaciół: zajączka- Szarusia, różową świnkę - Słoninkę, osiłka - Długie Uszko, słoniątko - Trąbkę i żyrafę - panią Klementynę.

      A teraz posłuchajcie, co im się raz zdarzyło.

      Poszedł sobie miś na spacer. Słonko świeciło, ptaszki śpiewały, ćwierkały i gwizdały tak wesoło, że miś miał ochotę śpiewać, ćwierkać i gwizdać radośnie z nimi. Nagle ni stąd, ni zowąd nadciągnęły czarne chmury.

- Oj, źle - pomyślał Miś - będzie deszcz, a ja nie mam parasola.

      Zaledwie to pomyślał, a już lunął deszcz. I to jak lunął! Tak, że na pluszowym futerku Misia nie pozostało ani jednego suchego włoska. Rozejrzał się Miś wokoło, gdzie by się schować przed deszczem. Właśnie przechodził przez ulicę mały Szaruś z wielkim czerwonym parasolem. Prawdę mówiąc, przechodził raczej wielki, czerwony parasol z uczepionym do niego małym Szarusiem. Ala to na jedno wychodzi.

      Ucieszył się Miś ze spotkana i mówi do Szarusia:

            -Słuchaj, Szarusiu, chodźmy razem. Parasola wystarczy dla nas obu. A że ja jestem większy i silniejszy od ciebie , no to ja poniosę parasol, a tym, nie weźmiesz pod ramię. Zgoda?

Posmutniał Szaruś, bo sam chciał nosić czerwony parasol, ale cóż? Miś naprawdę był większy                i silniejszy od niego, więc się zgodził. Uszli razem kawałek drogi. Wtem słyszą - ktoś biegnie za nimi i sapie, że aż strach. Po tym sapaniu poznali świnkę - Słoninkę. Jej różowa skóra lśniła od deszczu.

           -Jak dobrze, że was spotkałam- wysapała Słoninka - chodźmy razem.

A że była większa i silniejsza od nich, wzięła od Misia parasol. Miś posmutniał, bo miał wielką ochotę sam nosić śliczny, czerwony parasol, ale cóż? Zgodził się.

            Po chwili dogonił ich osiołek- Długie uszko. I on zmókł na deszczu. A że był większy                   i silniejszy od nich, czerwony parasol dostał się w jego kopytka. Słonince wydłużyła się mina. Ale trudno. Niebawem spotkali słoniątko - Trąbkę.

           -Wpuśćcie mnie pod parasol- zatrąbił donośnie Trąbka- bo się całkiem roztopię na deszczu.

Miś, Szaruś, Długie Uszko i Słoninka pomyśleli sobie, że trąbka nie może się tak łatwo roztopić na deszczu i pomyśleli jeszcze, że pod parasolem będzie im wszystkim trochę za ciasno.

Ale Trąbka nie czekając na odpowiedź wpakował się do środka, a że był większy i silniejszy od innych, więc wziął czerwony parasol i wesoło ruszył naprzód.

Mały Szaruś poczuł, że deszcz spływa z parasola i wlewa mu się prosto do uszu, ale nie śmiał pisnąć. Miś szedł ze spuszczoną głową.

           W końcu spotkali panią Klementynę. Była ona naprawdę największa z wszystkich. Czerwony parasol chronił ją doskonale, a Trąbka, Długie Uszko, Słoninka, Miś i Szaruś mokli na deszczu. Przechodzili właśnie obok mieszkania Misia.

            -Chodź, Szarusiu - powiedział Miś.

            -Zostawmy im parasol. Wezmę moją pelerynę deszczową i odprowadzę cię do domu.

            Jak powiedział, tak zrobił. Pod peleryną Misia Szarusiowi było sucho i ciepło. Poweselał też od razu. A Misiowi zrobiło się przykro, że nie pomyślał przedtem o Szarusiu, bo przecież Szaruś jest mały i sam chciał nosić czerwony parasol.

            A potem już całkiem cichutko pomyślał sobie, że nie wolno troszczyć się tylko o własną przyjemność. Trzeba pamiętać także o innych, szczególnie kiedy są mniejsi i słabsi od nas; całkiem mali jak Szaruś. 

17.Wiersz „Deszcz” (5-latki, z podziałem na role).

 

Idzie niebem wielka chmura,

jakby chusta, a w niej dziura,

i z tej dziury woda leci,

kiedy drogą idą dzieci.

Śpieszymy się do przedszkola,

Asia, Rafał oraz Ola,

a na głowę deszcz wciąż pada,

jaka na to będzie rada?

Przemoczone pantofelki

a i w nosku katar wielki.

Potem smutna będzie mina,

gdy chorować się zaczyna!

Więc wziąć trzeba parasole,

bo daleko jest przedszkole.

Kiedy chmura to zobaczy,

przestanie swym deszczem straszyć.

 

18.Wiersz „Pomysł na nudę” (6-latki).

 

Wieje wiatr, pada deszcz

Ty się nudzisz i ja też.

Gdy się wspólnie naradzimy,

Coś na nudę wymyślimy.

Ty masz pomysł, ja mam też -

Nuda poszła sobie precz.

Deszcz nam nie przeszkadza wcale,

Już bawimy się wspaniale!

Cel główny:zapoznanie z parasolem,jego przeznaczeniem i budową

Cele operacyjne:dziecko potrafi w skupieniu wysłuchać wiersza
-wie jak wygląda parasol i do czego służy
-wykazuje inwencję twórczą
-chętnie uczestniczy w zabawach ruchowych
-prawidłowo powtarza zgłoski:kap,kap,chlap,chlap
-potrafi ozdobić parasol papierem kolorowym

Formy pracy:z całą grupą,indywidualna
Metody pracy:rozmowy,ćwiczenia praktyczne,pokaz
Środki dydaktyczne:ilustracje do wiersza,zagadka,parasole,chusta, gazety do zabawy ruchowej,parasolki z kartonu dla każdego dziecka


Przebieg zajęcia:

1.Powitanie-"Iskierka"

2.Rozwiązanie zagadki jako wprowadzenie do tematu
"Tuż przy drzwiach stoi,deszczu się nie boi,kiedy tylko pada,każdy go nad głową rozkłada"

3.Zapoznanie z treścią wiersza "Parasolki"(zbiór własny nauczyciela)
Moja parasolka ma niebieski wzorek,
mojej koleżanki też jest ładna niby muchomorek.
Słonko się ukryło za kapturek z chmury,
pada deszcz,pada deszcz,dzień jest szary bury.

4.Ukierunkowane rozmowy na temat treści wiersza.

5.Zabawa ruchowa-"Z małej chmury duży deszcz"
Dzieci podzielone na dwie grupy.Jedna grupa trzyma chustę i jest chmurą.Druga grupa ukryta pod chustą, na hasło deszcz wybiega spod chusty.

6.Swobodne twórcze wypowiedzi dzieci-"Jaką chciałbym mieć parasolkę?"

7.Zapoznanie dzieci z budową parasola,znaczeniem oraz rodzajem parasoli
-wybieranie przez dzieci parasoli na deszcz,na słońce
-pokaz przez dzieci prawidłowego trzymania parasola nad głową(spacer dzieci po sali z parasolami)

8.Zabawa ruchowa "Deszcz i kałuże"
Dzieci przeskakują kałuże-gazety,a na hasło deszcz chowają się pod wyobrażonym parasolem i stukają rękami o podłogę wymawiając kap,kap

9.Ozdabianie przez dzieci wyciętych przez nauczyciela parasoli
-3latki przyklejają wycięte kawałki kolorowego papieru
-4,5 latki sami wycinają i naklejają kawałki kolorowego papieru

10.Porządkowanie miejsc pracy,sali.Ekspozycja i omówienie prac oraz podsumowanie zajęcia.

11.Zakończenie zajęć piosenką"Parasole"K.Artyniewicz
Stały parasole obok siebie w kącie,
jeden lubił chmury,drugi lubił słońce.
Ten parasol czarny na słońce narzekał,ten parasol w paski wciąż na słońce czekał.
Kłóciły się parasole ze sobą bez końca,
pokaż który był od deszczu,a który od słońca.

SCENARIUSZ ZAJĘCIA  "DESZCZOWE ZABAWY"

 

CEL  OGÓLNY: Rozwijanie  umiejętności  uczestniczenia  w  zabawach  z  elementami  improwizacji ruchowej

CELE  OPERACYJNE: dziecko:

                                  - wie  jak  ubrać  się  kiedy  pada  deszcz

- potrafi  poruszać  się  w  przestrzeni  przy  muzyce

- umie  odróżnić  głośność  dźwięków  o  różnym  natężeniu ( cicho- głośno)

METODY: - czynne: zadań  stawianych  do  wykonania, kierowania  własną  aktywnością  dzieci

                 - słowne: wiersz, rozmowa, objaśnienia  i  instrukcje

                 - metody  pedagogiki  zabawy

- metoda  zadań  inspirujących

FORMY  ORGANIZACYJNE: praca  z  całą  grupą, praca  w  małych  zespołach

ŚRODKI  DYDAKTYCZNE:       magnetofon, kaseta  z  nagraniem  padającego  deszczu,

                                             nagranie               

                                             melodii  Tzadik  Katamar  do  tańca „Deszczyk”, wiersz  J.Kulmowej

                                             pt. „Kiedy  pada”, kostka  do  gry  z  widocznymi  jednym  i  dwoma 

                                             oczkami, gazety, płachta  folii, papierowe  kałuże, kaseta  z

                                             nagraniem „Deszczowa  piosenka”, kalosze, czerwony  parasol,

                                             płaszcz  przeciwdeszczowy, kredki, farby  plakatowe, klej, pędzle,   

                                             kolorowe  kawałki  papieru  kolorowego, figury  geometryczne  z

                                             papieru  samoprzylepnego, duże  arkusze  papieru  z narysowanymi 

                                             parasolami, kolorowe  parasole

PRZEBIEG:

1. Wprowadzenie  do  zajęcia  poprzez  wysłuchanie  wiersza  J.Kulmowej  pt. „Kiedy  pada” (recytacja  przy  podkładzie  muzycznym  padającego  deszczu)

                               A  kiedy  tak  pada  i  pada,

                               ogromnie  jestem  rada

                               i  kalosze  wkładam  bardzo  duże,

                               żeby  włazić  w  największe  kałuże,

                               żeby  mąć, miesić  błoto  rozpryśnięte

                               i  być  kaczką

                               albo  okrętem.

                               A  niech  spadnie  ulewa,

                               niech  roztańczą  się  drzewa

                               to  pofrunę  nad  lasem, nad  polem

                               pod  czerwonym,

                               ulubionym

                               parasolem.

2. Rozmowa  z  dziećmi  nt. wiersza

- Jak  jestem  ubrana?

- Kiedy  tak  się  ubieramy? 

3. Taniec  integracyjny „Deszczyk”  n-lka  wyraża  za  pomocą  gestów  charakter  melodii

- pada  deszcz ( ruch  rąk  i  palców  z  góry  na  dół, oburącz )

- wieje wiatr  ( jednoczesny  ruch  ramion  i  rąk  na  prawo  i  lewo )

- błyskawica  ( klaśnięcie  w  dłonie )

- grzmot  ( tupnięcie  nogą )

- tęcza  ( jednoczesne  rozłożenie  rąk  i  ramion  od  środka  na  boki )

Dzieci  powtarzają  gesty  n-lki

4. Zabawa  ruchowa „Deszcz  i  kałuże” ( n-lka  wyjaśnia  dzieciom  reguły  zabawy, trzymając  w  dłoni  dużą  kostkę  do gry.Gdy  pokazuje  na  kostce  jedno  oczko, dzieci  przeskakują  przez  kałuże; gdy  wskazuje  dwa  oczka, dobierają  się  w  pary  i  wędrują  pod  wyobrażonym  parasolem. ) 

5. Zabawa „Dokończ  zdanie” ( n-lka  zachęca  dzieci  do  zabawy  polegającej  na  dokończeniu  zdania: Kiedy  pada  deszcz  lubię........Proponuje  aby  dzieci  spróbowały  melodyzować  własne  teksty.Sama  daje  przykład  i  pokazuje  sposób  melodyzacji. )

6. Zabawa „Deszcz” ( n-lka  rozdaje  dzieciom  po  jednej kartce  gazety.Dzieci  trzymają  ją  w  jednej  ręce, a  palcem  drugiej  stukają, naśladując  padający  deszcz.Mocne  stukanie  ma  wtórowac  muzyce głośnej, a  słabe  cichej. )

7. Zabawa  ruchowa „Z  małej  chmurki  duży  deszcz” ( dzieci  podzielone  są  na  dwie  grupy.Jedna  staje  na  środku  sali, trzymając  oburącz  brzeg  płachty  foliowej- jest  to  chmura, która  opada  i  unosi  się  do  góry.Pozostałe  dzieci  to  deszcz, siedzą  na  podłodze, mając  chustę  nad  głowami.Gdy  dzieci  słyszą  muzykę „deszcz  pada”, czyli  dzieci  ukryte  pod  chustą  wybiegają  i  poruszają  się  dokoła  trzymających  folię.Zabawę  można  powtórzyć, kiedy  dzieci  zamienią  się  rolami. )

8. Taniec  z  wyobrażonym  parasolem. ( dzieci  tańczą  przy „Deszczowej  piosence”, naśladując  ruchy  wykonywane  przez  n-lkę. )

9. Praca  plastyczna „Ozdabiamy  parasole” (dzieci  podzielone  są  na  3  grupy.Na  dużych  arkuszach  papieru  narysowane  są  parasole, które  dzieci  ozdabiają.Pierwsza  grupa  koloruje parasol  kredkami, druga  maluje  farbami  plakatowymi, trzecia  nakleja  kolorowe  kawałki  papieru  kolorowego. )

Scenariusz zajęcia

Grupa 4 - latków

Opracowanie i prowadzenie zajęcia: mgr Alina Plich

Temat kompleksowy: Zimna i deszczowa jesień.

Temat zajęcia: Jak mamy się chronić przed deszczem?

Cele ogólne:

- poznanie sposobów ochrony przed deszczem,

- omówienie rodzajów ubrań przeciwdeszczowych,

- zapoznanie z cechami jesiennej pogody,

- zapoznanie z instrumentem muzycznym: keyboardem,

- rozwijanie poczucia rytmu,

- kształtowanie wrażliwości na charakter melodii: smutny, wesoły,

- kształtowanie mowy dziecka poprzez sytuacje sprzyjające rozwojowi mowy,

- rozwijanie sprawności manualnej.

Cele operacyjne:

- zna sposoby ochrony przed deszczem,

- potrafi wymienić rodzaje ubrań przeciwdeszczowych i czym się

charakteryzują,

- wie, dlaczego musimy nosić odpowiednią odzież,

- wymienia cechy jesiennej pogody: deszcz, wiatr, mgły, błoto, szary krajobraz,

- zna instrument muzyczny: keyboard,

- potrafi powiedzieć, o czym opowiada treść usłyszanej piosenki,

- zna i potrafi naśladować odgłosy, które słychać, gdy pada deszcz,

- potrafi rytmizować tekst piosenki,

- rozwija impresję ruchową poprzez zabawy,

- rozróżnia charakter melodii: smutny czy wesoły,

- rozwija logiczne myślenie poprzez udzielanie odpowiedzi na stawiane pytania.

Metody:

- słowna: wiersz, rozmowa, objaśnienia,

- czynnościowa - praktycznego działania,

- zadań stawianych do wykonania,

- ,,dobrego startu”.

Formy pracy:

- zespołowa,

- indywidualna.

Środki dydaktyczne:

- płaszcz przeciwdeszczowy,

- kalosze,

- parasol,

- wiersz Joanny Kulmowej ,,Kiedy pada”

- sylwety: kurtek przeciwdeszczowych z kapturem, kaloszy, parasoli, długich spodni, krótkich spodenek, podkoszulki, klapek, domu, słońca i chmury z kroplami deszczu.

- keyboard,

- tekst z nutami do piosenki ,,Deszczyk”,

- grzechotki,

- krążki gimnastyczne,

- szablony: parasol, chmura, kalosze, liść,

- farby,

- gąbki,

- pędzelki,

- pałeczki higieniczne.

Przebieg zajęć

1. Nauczyciel w stroju przeciwdeszczowym recytuje wiersz J. Kulmowej ,,Kiedy pada” .

2. Rozmowa na temat wiersza:

• O czym była mowa w wierszu?

• Jak mamy chronić się przed deszczem?

• Dlaczego musimy nosić odpowiednią odzież?

Omówienie rodzajów ubrań przeciwdeszczowych: płaszcz z kapturem, kalosze i parasol.

,,Zaczarowana szafa”: Segregowanie ubrań na deszcz i słoneczną pogodę.

,,Wesoły i smutny obrazek” zabawa badawcza - duży obrazek na szarym papierze: ludzi, domu, chmury i kałuże zaznaczonych czarnym flamastrem. Problemy dla dzieci:

• Co przedstawia obraz?

• Jaki jest ten obrazek? (smutny)

• Dlaczego jest smutny?

• Co zrobić, aby obrazek był wesoły? - dzieci za pomocą kolorowych sylwet ubrań przeciwdeszczowych, kaloszy, domu i parasoli ozdabiają obrazek.

• Zabawy paluszkowe: metoda ,,Dobrego startu”. Dzieci naśladują DESZCZ przy muzyce - wystukują palcami w powietrzu, na kolanach, na plecach kolegi.

• Zapoznanie dzieci z instrumentem muzycznym keyboardem.

• Słuchanie piosenki: ,,Deszczyk” w wykonaniu nauczyciela.

• Rozmowa na temat treści i nastroju piosenki.

• Próba określenia nastroju piosenki (smutna czy wesoła)

• O czym opowiada tekst piosenki?

• Jakie odgłosy słychać, gdy pada deszcz? (ćw. logopedyczne)

• Zabawa ruchowa: Spacer w czasie deszczu - wykorzystanie krążków gimnastycznych. Dzieci spacerują po dywanie podczas, gdy nauczyciel gra piosenkę ,,Deszczyk” i omijają kałuże (krążki). Kiedy nauczyciel przestaje grać i dzieci słyszą grzmoty podnoszą parasole (krążki) i chowają się pod nie, aby nie zmoknąć.

• Ponowne zagranie piosenki przez nauczyciela z akompaniamentem dzieci na grzechotkach, poprzedzone rytmizowaniem tekstu (klaskanie w rytm wymawianych słów):

Deszczyk pada kap, kap, kap,

Jesień w sadach kap, kap, kap

12. Ćwiczenia graficzne - podział dzieci na cztery grupy. Pierwsza grupa otrzymuje szablon parasola, druga chmury, trzecia kaloszy i czwarta jesiennego liścia. Przy użyciu farb, jedna grupa maluje szablon palcami, druga pędzelkami, trzecia gąbkami, a czwarta pałeczkami higienicznymi.

---