BIZNES PLAN W STRATEGI PRZEDSIĘBIORSTWA DR ZAGÓRSKA
Strategia - pewien sposób (droga) ustanawiania dążeń organizacyjnych w zakresie długoterminowych celów, programów działania oraz priorytetów alokacji zasobów.
Strategia rozwojowa przedsiębiorstwa - długookresowa działalność przedsiębiorstwa, która związana jest z określaniem celów oraz z przygotowaniem i realizacją efektywnych programów w przedstawionych obszarach strategicznych przedsiębiorstwa.
obszar techniki i technologii,
obszar organizacji,
obszar ekonomiki,
obszar rynku.
Strategia rozwojowa przedsiębiorstwa - to inaczej strategia główna, jest zbiorem (konglomeratem) strategii cząstkowych strategii rozwojowej, realizowanych w poszczególnych obszarach strategicznych.
Cel to coś do czegoś dąży, do czego się zmierza aby utrzymać się na rynku i czerpać pewne korzyści finansowe.
Cele strategiczne - cele określone dla długiego okresu od 5 do 30 lat. Cele te powinny być sformułowane w taki sposób aby utrzymać się na rynku w okresie 25-30 lat.
OBSZAR TECHNIKI I TECHNOLOGII
Realizowane są następujące strategie cząstkowe strategii rozwojowej:
strategia realizacji produkcji,
strategia realizacji produkcji,
strategia jakości wyrobów,
strategia kontynuacji,
strategia produktów,
strategia rozwoju wyrobów i konkurencji,
strategia naśladownictwa,
strategia prospektywna.
Strategie, które obejmują długookresową działalność przeds. związana z przygotowaniem i realizacją efektywnych programów rozwoju oraz doskonalenia techniki i technologii.
Innowacja jest to ukierunkowana kreatywność. Innowacja może oznaczać:
odmłodzenie istniejących produktów
tworzenie nowych organizacji lub struktur organizacyjnych które dopiero wtedy pozwolą odnieść przedsiębiorstwu sukces na rynkach (działy marketingowe, analizy kosztów),
wdrażanie nowych technologii produkcji, nowych materiałów i komponentów.
Poszukiwanie pomysłów w innowacji (burza mózgów).
Strategia kontynuacji - prowadzenie przez przedsiębiorstwo działalności przez dłuższy okres w podobny sposób z niewielkimi zmianami w technice, w technologii, w polityce personalnej, w marketingu oraz w organizacji produkcji.
Strategia rozwoju wyrobów i konkurencji - radykalne dostosowanie strategii i struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa do wymagań stawianych przez otoczenie.
Części składowe:
pionowa lub pozioma integracja danego podmiotu z innymi podmiotami,
innowacje technologiczne,
aktywizacja działalności marketingowej,
wprowadzenie zmian organizacyjnych.
OBSZAR ORGANIZACJI - realizowane są następujące strategie cząstkowe strategii rozwojowej:
strategia aktywizacji produkcji,
strategia innowacyjne,
strategia produktów,
strategia naśladownictwa,
strategia prospektywna,
strategia stabilizacji wewnętrznej,
strategia zarządzania otoczeniem,
Kluczowa rolę odgrywa strategia innowacyjna, sprowadza się do stosowania:
nowoczesnych form organizacyjnych procesów produkcji, organizacji pracy i systemu pracy,
nowoczesnych systemów sterowania procesami informacyjno - decyzyjnymi,
racjonalnych, efektywnych struktur zarządzania, stylów zarządzania i technik zarządzania.
Strategia stabilizacji wewnętrznej - strategia umiarkowanego proporcjonalnego i stabilnego rozwoju. Przy realizacji tej strategii decydująca rolę stanowią decyzje dotyczące alokacji zasobów pomiędzy sferą materialną i niematerialną oraz decyzje dotyczące proporcji pomiędzy konsumpcją w przyjętym okresie a inwestycjami.
OBSZAR EKONOMIKI
Strategia aktywizacji produkcji,
strategia finansowa,
strategia produktu,
strategia rozwoju wyrobów i konkurencji,
strategia ofensywna,
strategia naśladownictwa,
strategia prospektywna,
strategia stabilizacji wewnętrznej.
Strategia finansowa - zespół przedsięwzięć zmierzających do zgromadzenia środków pieniężnych na bieżące i przyszłe potrzeby przedsiębiorstwa w ramach istniejących szans i ograniczeń.
Podstawowe przedsięwzięcia :
- na rynku aktywizujące sprzedaż i kreujące nowe źródła zasilania (środki finansowe),
- wykorzystanie szans w dziedzinie rozwoju produkcji na export,
- ocena możliwości korzystania z zewnętrznych środków finansowych (kredyty bankowe).
OBSZAR RYNKU - realizujące są następujące strategie cząstkowe w strategii rozwojowej:
strategia realizacji produkcji,
strategia analityczne,
strategia defensywna,
strategia jakości wyrobów,
strategia marketingowa,
strategia prospektywna.
Kluczowa rolę odgrywa strategia marketingowa.
Strategia marketingowa - sposób działania przedsiębiorstwa w dziedzinie sprzedaży towarów na rynku, którego istotą jest aktywne podejście przedsiębiorstwa do rynku i przejawiających się na nim potrzeb.
Strategia produktu,
Strategia aktywizacji sprzedaży,
Strategia dystrybucji,
Strategia wejścia na rynek,
Strategia rozwoju wyrobu i konkurencji,
Strategia ofensywna.
Strategia produktu - produkt może być rozpatrywany w dwóch aspektach:
- rynkowym - produkt rozpatrywany jest w sposób zewnętrzny z punktu widzenia konsumenta ( w jaki sposób produkt ma zaspokoić konsumenta),
- techniczno - technologicznym - nasza uwaga koncentruje się na wewnętrznej strukturze konstrukcji i technologii produktu.
Strategia aktywizacji sprzedaży
Czynniki:
czynniki mające na celu aktywizację sprzedaży bezpośrednio oddziałującej na
konsumenta,
czynniki oddziałujące bezpośrednio na produkt
reklama public relation ,
promocja sprzedaż osobista .
Strategia dystrybucji - wytworzony produkt powinien być zaoferowana nabywcy zgodnie z jego potrzebami w odpowiedniej formie oraz we właściwym czasie i miejscu.
Podstawowymi czynnikami wykorzystywanymi w strategii dystrybucji są tzw. kanały dystrybucji i:
producenci,
detaliści,
hurtownicy,
agenci.
Program strategiczny - punktem wyjścia do opanowania programu strategicznego jest raport z przeprowadzonej analizy strategii rozwojowej przedsiębiorstwa.
Opracowując plan strategiczny należy brać pod uwagę następujące atrybuty przedsiębiorstwa:
polityka cenowa,
rentowność i wypłacalność,
filary nośne interesów przedsiębiorstwa.
Aktywna polityka cenowa - to taka polityka która uwzględnia następujące czynniki:
informacje o klientach obecnych i potencjalnych,
informację o konkurencji,
informację o ogólnych informacjach ekonomicznych rozpatrywanych w długim horyzoncie czasowym.
Rentowność i wypłacalność - są rezultatami sforsowanych przez przedsiębiorstwo strategii a z drugiej strony same w sobie zawierają pewne warunki od których zależy przetrwanie przedsiębiorstwa.
Filary nośne interesów przedsiębiorstwa - …………………………………………. .
Przykłady filarów nośnych interesów przedsiębiorstwa:
identyfikacja kadry pracowniczej z pracownikami przedsiębiorstwa,
konieczność stosowania właściwych metod ocen pracownika,
stała weryfikacja struktury organizacyjnej oraz organizacji przebiegu produkcji i pracy.
Podział programu strategicznego biorąc pod uwagę horyzont czasowy:
- krótkookresowe (5-10 lat),
- średniookresowe (10-15 lat),
- długookresowe (powyżej 15 lat).
Plan strategiczny - ukonkretniona część programu strategicznego na okres od 5 do 10 lat.
Może dotyczyć poszczególnych obszarów strategicznych bądź też poszczególnych wyrobów.
Biorąc pod uwagę horyzont czasowy można wyróżnić następujące plany strategiczne:
plany krótkookresowe (3-5 lat),
plany średniookresowe (5-7 lat),
plany długookresowe ( do 10 lat).
Opracowując plany strategiczne bierze się pod uwagę:
odmiany planowania strategicznego,
stopnia planowania strategicznego (szczeble, etapy),
działalność innowacyjna,
elastyczność planów strategicznych,
rodzaje środowiska wewnętrznego,
planowanie strategiczne technologii,
zastosowanie scenariuszy w planowaniu strategicznym.
Odmiany planowania strategicznego:
planowanie środków,
planowanie działań innowacyjnych,
planowanie systemu zarządzania,
planowanie polityki społecznej,
planowanie przyszłości.
Globalny plan strategiczny przedsiębiorstwa składają się odmiany (1-5).
Stopnie planowania strategicznego:
długookresowe planowanie strategiczne, które określa z jednej strony cele a z drugiej strony sposoby ich osiągania; obejmuję ono okres ponad 5 lat,
średniookresowe planowanie (okres do 5 lat) które konkretyzuje koncepcje strategiczne ich metody oraz środki realizacji,
krótkookresowe planowanie operatywne zawierające wyszczególnienie środków oddziaływania na procesy produkcji.
Sporządzanie dokumentu BP zalecane jest wtedy kiedy decydenci stoją przed koniecznością decyzji i działań mających na celu:
utworzenie nowego przedsiębiorstwa lub organizacji innego typu,
zmiana celów i strategii rozwoju firmy,
ratowanie bytu organizacji poprzez realizację zabiegów o charakterze naprawczym
Realizacja dużego przedsięwzięcia inwestycyjnego:
- sporządza się BP mający na celu pozyskanie inwestorów środków finansowych na zrealizowanie tego przedsięwzięcia ( z finansowego punktu widzenia jest akceptowalne )
- wprowadzania nowego produktu na rynek
- wejścia na nowy rynek z nowymi lub dotychczasowymi produktami
Biorąc pod uwagę zakres plan biznesu jest usytuowany pomiędzy planowaniem strategicznym a planowanie operacyjnym. Obejmuje zagadnienia hierarchii planu.
BP stanowi podstawę podejmowania decyzji kierowniczych oraz ocenę skutków jej realizacji. Sporządzany jest nie tylko na potrzeby kierownictwa, ale również dla odbiorców.
BP można klasyfikować w oparciu o konkretne kryteria:
I Kryterium podziału jest przedmiot.
BP przedsiębiorstwa ( organizacja )
BP przedsięwzięcia inwestycyjnego
Kolejny podział :
1. BP utworzenia,
2. BP rozwoju przedsiębiorstwa
3. BP naprawy
II Kryterium to spełniana funkcja lub odbiorcy do których jest adresowana
BP zewnętrzny ( banki, potencjalni inwestorzy lub fundacje )
BP wewnętrzny - przeznaczony dla :
Zarządu,
Rady Nadzorczej
Właścicieli
Związków zawodowych
III Kryterium horyzontu czasu :
krótkoterminowe,
średnioterminowe,
długoterminowe
BP obejmuje całe przedsiębiorstwa , różni się od BP przedsięwzięcia inwestycyjnego:
strukturą treści,
zakresem analizy zewnętrznej i wewnętrznej,
zawartością planów rzeczowych i finansowych,
technikami analizy finansowej
Horyzont czasowy konkretnego BP zależy głównie od przedmiotu i jego przeznaczenia
BP przedsięwzięcia inwestycyjnego obejmuje pełen cały okres realizacji tego przedsięwzięcia i eksploatacji inwestycji.
BP przygotowany dla banku dotyczy tego samego przedsięwzięcia inwestycyjnego. Musi zawierać projekty finansowe dla tych lat ile lat jest niezbędny do całkowitej spłaty kredytu.
Podstawowe zasady planowania oraz cechy dobrego planu biznesu:
obiektywność
wiarygodność,
realność
elastyczność - cecha wariantowość
orientacja na otoczenie - cecha wszechstronna i szczegółowa analiza otoczenia będąca podstawą planu,
ścisła koordynacja prac planistycznych - cecha spójność ( wewnętrzna zgodność planu biznesu )
kompleksowość - cecha kompletność
precyzyjność - cecha przejrzystość
Podstawowe bloki zagadnień jakie wyróżnia się w BP:
Układ BP nowotworzonego przedsiębiorstwa ( struktura planu )
Streszczenie
cel i przedmiot planu biznesu,
motywy założenia firmy,
potrzeby finansowe
spodziewane korzyści
Charakterystyka firmy i kompetencji jej założycieli:
informacje dotyczące formy prawnej misji i przedmiotu działalności
cele działalności w najbliższych latach,
uzasadnienie wyboru branży,
charakterystyka kompetencji założycieli ( kwalifikacje i doświadczenie )
Charakterystyka wyrobu lub usługi:
opisać wyrób lub usługę z punktu widzenia istotnych cech w walce konkurencyjnej (atuty oraz mankamenty ),
scharakteryzować technologię produkcji lub sposób świadczenia usług
Analiza otoczenia konkurencyjnego:
scharakteryzować konkurencję dostawców, klientów z punktu widzenia ich potrzeb, struktury,
scharakteryzować konkurentów biorąc pod uwagę silne i słabe strony, strategię działania, plany rozwoju,
scharakteryzować dostawców, podstawowe elementy jak potencjał rozwojowy i wytwórczy
Plan działań marketingowych
produkt, cenę, dystrybucję, promocje, marketing mix
Plan rzeczowy powinien uwzględniać:
plan sprzedaży,
opis procesu produkcji lub sposobu świadczenia usług,
plan produkcji,
zaopatrzenie
zatrudnienie i płace,
remonty i inwestycje
Zarządzanie należy scharakteryzować
kadrę zarządzającą ( doświadczenie , kompetencję, )
strukturę organizacji podmiotu oraz wykorzystywane techniki zaopatrzenia
Plany i analizy finansowe należy scharakteryzować :
przepływy pieniężne,
przedstawić plany wyników finansowych,
analizę i ocenę przyszłej sytuacji finansowej podmiotu,
analizę progu rentowności,
analizę poziomu ryzyka
Załącznik:
analizy finansowe,
wyniki badań rynkowych,
schematy organizacyjne,
opinie ekspertów,
życiorysy zawodowe kadry zarządzającej.
Podstawowym celem przedsiębiorstwa w gospodarce rynkowej jest maksymalizacja dochodów właścicieli tego przedsiębiorstwa a w konsekwencji zwiększenie wartości rynkowej przedsiębiorstwa.
Inwestycje są podstawowym warunkiem rozwoju każdego przedsiębiorstwa.
Inwestycje to bieżące wyrzeczenie dla przyszłych korzyści, przy czym teraźniejszość jest względnie dobrze znana, natomiast przyszłość jest zawsze tajemnicą i dlatego też inwestycja jest wyrzeczeniem się pewnego dla nie pewnej korzyści.
Cechy inwestycji, którymi są :
pierwiastek psychologiczny ( element ) - inwestowanie jest bowiem wyrzeczeniem, inwestujący musi zrezygnować z bieżącej konsumpcji
czas - wpływ czasu musi wystąpić, aby inwestycja przyniosła korzyści
ryzyko - skutki podejmowanych decyzji, zamiast korzyści można ponieść stratę.
2 ujęcia inwestycji:
1) ujęcie rzeczowe,
2) ujęcie nie rzeczowe ( finansowe ) - dominuje
Inwestycje maja postać wydatków :
na urządzenia rzeczowe i finansowe,
na badania i rozwój,
na wdrożenia,
na kształcenie,
na reklamę
W gospodarce rynkowej pieniądz musi pracować, zarabiać na właściciela.
Inwestycja to celowo wydatkowany przez inwestora kapitał skierowany na powiększenie jego dochodów. To każde wykorzystanie kapitału dzisiaj dla osiągnięcia pożądanych korzyści w przyszłości.
Z punktu widzenia przedsiębiorstwa nie każde wydatkowanie środków finansowych można nazwać inwestycją.
Inwestycje to wydatkowanie pieniędzy w którym :
następuje długookresowe związanie środków finansowych,
skala poniesionych nakładów jest znacznie większa niż w codziennej operacyjnej działalności,
wpływ inwestycji na przyszłe działanie przedsiębiorstwa, na ich efektywność i konkurencyjność przedsiębiorstwa jest przeważnie duży.
Głównym kryterium podziału inwestycji jest przedmiot ( obiekt ), na stworzenie którego zostają skierowane środki finansowe przedsiębiorstwa. Ze względu na to kryterium ogół inwestycji dzieli się na trzy podstawowe rodzaje :
inwestycje rzeczowe ( materialne bądź realne ), - zalicza się :
inwestycje w tereny ( grunty ),
inwestycje w maszyny, urządzenia, środki transportu, budynki, zapasy, usługi zewnętrzne,
Cechy inwestycji rzeczowych :
- duża kapitałochłonność - posiadanie dużych środków finansowych,
wymagane włączenia zewnętrznego zasilania środków finansowych
poprzez zaciągnięcie kredytu,
długotrwałe skutkowanie,
możliwość jedynie pośredniego odzyskiwania kapitału poprzez sprzedaż wytworzonych wyrobów lub usług
inwestycje finansowe ( kapitałowe ), to inwestycje polegające na zamianie środków finansowych na papiery wartościowe, udziały, wierzytelności. W przypadku inwestycji kapitałowych odzyskiwanie zainwestowanego kapitału odbywa się na drodze czerpania korzyści w formie bezpośredniej w postaci :
odsetek,
oprocentowania,
dywidendy.
bądź w przypadku spełnienia dodatkowych warunków, również poprzez realizacje nabytych praw do udziałów, wierzytelności a nawet kierowania firmą emitującego papiery wartościowe.
inwestycje niematerialne to inwestycji tych zalicza się :
wydatki na badania i rozwój,
wydatki na reklamę,
wydatki na podnoszenie kwalifikacji pracowników,
wydatki na świadczenia socjalne.
Związek pomiędzy inwestycjami rzeczowymi i inwestycjami finansowymi :
są to formy komplementarne,
uzupełniają się,
nie są to formy konkurencyjne.
Charakterystyka inwestycji finansowych.
W inwestycjach finansowych przedmiotem inwestowania jest tzw. instrument finansowy, który można określić jako kontrakt między dwoma stronami regulujący zależność finansową między nimi. Zazwyczaj zależność ta może przyjmować jedną z trzech form odpowiadających trzem typom instrumentów finansowych, którymi są:
instrumenty finansowe mające charakter wierzycielski (instrumenty wierzycielskie) - zależność finansowa między dwoma stronami kontraktu polega na udzieleniu przez jedną stronę kontraktu kredytu drugiej stronie kontraktu. Jedna strona jest kredytodawcą, a druga kredytobiorcą. Przykład instrumentu:
kredyt bankowy
obligacje
instrumenty finansowe mające charakter własnościowy (instrumenty własnościowe) - zależność finansowa między dwoma stronami kontraktu polega na przekazywaniu przez jedną stronę kontraktu prawa własności drugiej stronie kontraktu. Do takich instrumentów zalicza się:
akcje
udziały w przedsiębiorstwach
instrumenty mające charakter terminowy (instrumenty terminowe) - zależność finansowa między dwoma stronami kontraktu polega na określeniu możliwych przyszłych przepływów pieniężnych zachodzących między dwoma stronami kontraktu. Do instrumentów terminowych zalicza się:
opcje
kontrakty terminowe
Współcześnie powstające instrumenty finansowe łączą cechy dwóch grup:
- wierzycielskich
- terminowych.
Podstawowe przedsięwzięcia inwestycyjne realizowane przez przedsiębiorstwa można klasyfikować wg różnych kryteriów:
kryterium celu - cel realizacji przedsięwzięcia:
zastępujące istniejące dotychczas obiekty przedsiębiorstwa, przedsięwzięcia te polegają na zakupie nowych maszyn i urządzeń w celu wymiany starych charakteryzujących się mniejszą wydajnością oraz wyższymi kosztami pracy. Celem tych przedsięwzięć jest więc obniżka kosztów produkcji przy czym obniżka ta powinna przekraczać wielkość nakładów poniesionych na realizację tych przedsięwzięć.
zwiększające skalę dotychczasowej działalności, przedsięwzięcia, które mają za zadanie zwiększenie zdolności produkcyjnej przedsiębiorstwa. Wynikają z potrzeby zaspokojenia wzrostu popytu na jego dotychczasową produkcję lub usługi.
przedsięwzięcia o charakterze strategicznym, są to takie przedsięwzięcia, które umożliwiają rozwój nowych niestosowanych do tej pory w przedsiębiorstwie rodzajów produkcji i technologii. To przedsięwzięcie zapewniające przedsiębiorstwu zmianę pozycji na rynku.
przedsięwzięcia wynikające z potrzeby poprawy bezpieczeństwa pracy czy warunków środowiskowych, to przedsięwzięcia, gdzie decydujące znaczenie ma odpowiedź na pytanie, czy zakładany cel zostanie osiągnięty w najbardziej efektywny sposób. Kwestie finansowe mają duże znaczenie, niemniej jednak są one kwestiami drugorzędnymi.
Kryterium - stopień zależności między przedsięwzięciami:
przedsięwzięcia wzajemnie wykluczające się - to takie, kiedy realizacja jednego wyklucza realizację drugiego (przykład: zakup urządzeń u jednego z dwóch rozważanych producentów A i B. Zakup u A konkretnego urządzenia wyklucza zakup tego urządzenia u producenta B).
przedsięwzięcia komplementarne, to takie, gdy realizacja jednego zwiększa oczekiwaną rentowność drugiego (przykład: podniesienie jakości surowca, który jest wykorzystywany do produkcji wyrobów. Wzrost jakości surowca zwiększa rentowność innego przedsięwzięcia bazującego na tym surowcu).
przedsięwzięcia substytucyjne, to takie, kiedy akceptacja jednego zmniejsza rentowność drugiego (przykład: przedsięwzięcie podniesienia jakości wyrobu zwiększa sprzedaż wyrobu, przy czym spada sprzedaż w firmie konkurencyjnej).
przedsięwzięcia zależne statystycznie, to takie, gdzie wzrostowi bądź też spadkowi jednego przedsięwzięcia towarzyszy w tym samym czasie wzrost bądź też spadek korzyści w drugim przedsięwzięciu wywołany zewnętrznym wobec przedsiębiorstwa takim samym zjawiskiem (przykład: produkcja różnych luksusowych dóbr).
Struktura przepływów pieniężnych.
Podstawą analizy finansowej przedsięwzięcia inwestycyjnego są przepływy pieniężne. Porównywane są wpływy z uzyskanych w przyszłości, w kolejnych latach eksploatacji przedsięwzięcia inwestycyjnego, z nakładami, jakie poniesiono na realizację tego przedsięwzięcia. Jest akceptowalne jeżeli wpływy uzyskane w przyszłości są co najmniej równe poniesionym nakładom.
Na strukturę przepływów pieniężnych charakteryzujących przedsięwzięcie inwestycyjne składają się:
inicjujące nakłady inwestycyjne netto (nakłady gotówkowe na powstanie przedsięwzięcia)
przyszłe wpływy gotówkowe (z reguły roczne) z działalności eksploatacyjnej generowane przez przedsięwzięcie. Oblicza się wg następującego wzoru:
CF = Sp - K - T (Sp - K - Am)
Gdzie:
CF - Cash flow wpływ gotówki netto w danym roku
Sp - przychody ze sprzedaży wyrobów (usług)
K - koszty bieżące (bez amortyzacji)
Am - amortyzacja
T - podatek dochodowy
Wpływ gotówki można ująć jako sumę zysku po opodatkowaniu i amortyzacji.
CF = (1 - T) * (Sp - K - Am) + Am
ZADANIA:
Jaka będzie wartość rocznych przepływów pieniężnych, jeżeli:
- przychody ze sprzedaży wynoszą 300 jednostek,
- koszty 95 jednostek,
- amortyzacja 40 jednostek,
- podatek dochodowy 40%
CF = Sp - K - T (Sp - K - Am)
CF = 300 - (95 - 40) - 0,4 * (300 - 55 - 40) = 300 - 55 - 0,4 * 205 = 245 - 82 = 163
CF = (1 - T) * (Sp - K - Am) + Am
CF = (1 - 0,4) * (300 - 55 - 40) + 40 = 0,6 * 205 + 40 = 123 + 40 = 163
Obliczyć CF dla poszczególnych lat dysponując następującymi danymi z rachunku zysków i strat:
Lata |
Przychód brutto |
Koszty poniesione |
|
|
|
Ogółem |
W tym amortyzacja |
1 |
15 |
7 |
4 |
2 |
17 |
8 |
4 |
3 |
18 |
9 |
4 |
Podatek dochodowy 40%
CF = Sp - K - T (Sp - K - Am)
1 rok:
CF = 15 - 3 - 0,4 * (15 - 3 - 4) = 12 - 0,4 * 8 = 12 - 3,2 = 8,8
2 rok:
CF = 17 - 4 - 0,4 * (17 - 4 - 4) = 13 - 0,4 * 9 = 13 - 3,6 = 9,4
3 rok:
CF = 18 - 5 - 0,4 * (18 - 5 - 4) = 13 - 0,4 * 9 = 13 - 3,6 = 9,4
Wartość końcowa netto to wartość rezydualna.
Oprocentowanie składane - wyraża zmienność wartości w czasie (stałe oprocentowanie)
S = P(1 + i)n
gdzie:
S - przyszła wartość kwoty P
P - aktualna wartość kwoty
i - stopa procentowa
n - ilość okresów (oprocentowanie w skali rocznej)
Efektywna stopa procentowa (wstawia się w miejsce „i” powyższego wzoru)
ie =
gdzie:
ie - efektywna stopa procentowa
i - nominalna roczna stopa procentowa
m - liczba okresów, w ciągu których naliczanie jest oprocentowane w skali roku
Oprocentowanie w skali półrocznej, kwartalnej, miesięcznej, tygodniowej:
S = P (1 + ie) m
Odsetki stanowią cenę wypożyczenia kapitału finansowego. Ustala się w odniesieniu do pewnego okresu:
- z dołu - wypłacane na koniec okresu
- z góry (w zaliczce) - wypłacane na początku okresu
ZADANIA:
Kwota w wysokości 500 jednostek została ulokowana w banku. Roczne oprocentowanie stałe w całym okresie wynosi 10% i naliczane jest jednorazowo w końcu roku.
Jaką kwotę otrzymamy po upływie 4 lat?
S = P(1 + i)n
S = 500 (1 +0,1)4 = 500 * 1,14 = 500 * 1, 4641 = 732, 05
Jakie uzyska się przyszłe wartości, jeżeli zainwestuje się kwotę 500 jednostek na okres 1 roku, a odsetki będą naliczane:
1 raz w roku
Co pół roku
Co kwartał
Co miesiąc
Co tydzień
Nominalna roczna stopa procentowa wynosi 12%
Ad. 1)
S = P(1 + i)n
S = 500(1 +0,12)1 = 500 * 1,12 = 560
Ad. 2)
ie =
ie =
= 0,06
S = P (1 + ie) m
S = 500(1 + 0,06)2 = 500 * 1,1236 = 561,8
Ad. 3)
ie =
= 0,03
S = P (1 + ie) m
S = 500 (1 + 0,03) 4= 500 * 1,1255 = 562,75
Ad. 4)
ie =
= 0,01
S = P (1 + ie) m
S = 500 (1 + 0,01) 12 = 500 * 1,1268 = 563,41
Ad. 5)
ie =
= 0,0023
S = P (1 + ie) m
S = 500 (1 + 0,0023) 52 = 500 * 1,1269 = 563,45
2 banki A i B oferują lokaty procentowe na 10% przy czym bank A stosuje roczną kapitalizację odsetek, a bant B kwartalną kapitalizację odsetek. Jaką kwotę uzyska się w każdym z banków po 5 latach, jeżeli zainwestuje się kwotę 100 jednostek?
Bank A:
S = P(1 + i)n
S = 100 (1 + 0,10)5 = 100 * 1,15 = 100 * 1,6105 = 161,05
Bank B:
ie =
= 0,025
S = P (1 + ie) m
S = 100 (1 + 0,025) 20 = 100 * 1,02520 = 100 * 1,6386 = 163,86