Kasztanowiec zwyczajny

60a] Kasztanowiec zwyczajny- Aesculus hippocastanum

W celach leczniczych zbiera się nasiona, kwiaty, czasem także liście.

Nasiona kasztanowca zawierają escynę - mieszaninę saponin, flawonoidy, pochodne kumaryny, z których najważniejsze są eskulina i eskutetyna.

Kwiaty zawierają escynę, flawonoidy, cukry, kwasy polifenolowe i garbniki.

W korze występują głównie związki kumarynowe [eskulina i fraksyna], flawonoidy, garbniki i terpeny.

Działanie: wzmacniające naczynia, przeciwzapalne i przeciwobrzękowe, zatrzymuje krwawienie.

Związki czynne zawarte w nasionach i kwiatach kasztanowca mają wpływ na naczynia, podobnie jak wit P1, wzmacniają je, poprawiają elastyczność ścian, zapobiegają pękaniu przy niewielkich urazach, zmniejszają przepuszczalność naczyń i zmniejszają obrzęki.

Działają przeciwzapalnie, szczególnie w przypadkach stanów zapalnych w żyłach i stanów zapalnych żylaków odbytu.

Zapobiegają tworzeniu się zakrzepów wewnątrznaczyniowych, co jest szczególnie ważne w przypadkach nadkrzepliwości krwi oraz po dużych operacjach.

Także w przewodzie pokarmowym wyciągi z kasztanowca działają przeciwzapalnie i regulują rozwój flory bakteryjnej.

Kasztanowiec może być polecany w nieżytach żołądka, w biegunkach, przy braku łaknienia, w stanach skurczowych jelit.

Wyciągi z kasztanowca mogą być polecane chorym z cukrzycowymi uszkodzeniami naczyń.

Wyciągi z nasion i kwiatów kasztanowca likwidują obrzęki powstałe na skutek stłuczeń, zwichnięć lub stanów zapalnych.

Mogą być również stosowane w oparzeniach i odmrozinach, zapaleniach żył i owrzodzeniach na tle żylaków oraz zapaleniach ścięgien.

Homeopatia zaleca preparaty z kasztanowca w zapaleniach gardła, przewlekłym nieżycie nosa oraz

żylaków odbytu, któremu towarzyszy uczucie obcego ciała w odbycie.

Również w razie bólu w okolicy lędźwiowej, który nasila się przy pochylaniu i chodzeniu, a także w obrzękach nóg występujących po długim marszu.

Medycyna ludowa polecała noszenie przy sobie lub wkładać do łóżek nasion kasztanowca ludziom cierpiącym na choroby stawów pochodzenia reumatycznego oraz ludziom z innymi bólami stawów i kości.

Uwaga: Przeciwwskazaniem jest ostra niewydolność nerek i ciąża.

Odwar: 1 łyżkę suszonych kwiatów zalać 1 szkl wody i gotować 3min, odstawić na 10min. Pić w 2-3 porcjach w ciągu dnia po jedzeniu.

Odwar: 1 łyżkę kory zalać 2 szkl wody i gotować 5-10min. Pić 2-3 razy dziennie 10-15min przed

jedzeniem.

Z nasion i kory kasztanowca przygotowuje się wiele wyciągów.

Wyciąg alkoholowy Intractum Hippocastani używa się 2-3 razy dziennie 20-40 kropli po jedzeniu.

Wyciąg z kory dodawany jest do maści i czopków Aesculan i Hemorol.

60b] Kasztanowiec zwyczajny

Skład chemiczny- Terapeutycznie czynne saponiny - zwłaszcza escynę, flawonoidy, związki kumarynowe.

Działanie: zwiększające napięcie naczyń krwionośnych, przeciw obrzękom, przeciw krwawieniom, przeciw zapaleniom.

Zbiorowe współdziałanie saponin i flawonoidów na krwiobieg, obniżenie krzepliwości krwi, wzmocnienie ścianek naczyń krwionośnych - zastosowanie.

W lecznictwie ludowym odwar z owocni 5% [łupiny] 2-3 szkl dziennie przeciwko zranieniom odbytu, hemoroidom, otarciem naskórka i przy powiększeniu prostaty.

Odwar z kory [1 łyżeczka kory na 1-2 szkl wody, pić 2-3 razy dziennie po 1/3-1/2 szkl na 10-15min przed posiłkiem] i odwar z kwiatów [1 łyżeczka na 2 szkl wody- pić 3 razy dziennie po 1/2 szkl na 30min przed posiłkiem] używa się najczęściej zewnętrznie.

Szczypta suszonych nasion w mocnym alkoholu w medycynie ludowej służy jako preparat przeciw biegunce.

Uwaga: Żadne leki wykonane na bazie kasztanowca nie mogą być stosowane przez osoby a

ostrą niewydolnością nerek.

60c] Kasztanowiec zwyczajny

Jest rośliną leczniczą stosowaną w zaburzeniach krążenia, żylakach, chorobach żył i hemoroidach.

Substancje czynne kasztanowca działają na układ naczyń krwionośnych wzmacniając napięcie mięśniówki naczyń, przywracają elastyczność ścianom naczyń włosowatych i drobnych naczyń obwodowych. Żyły obkurczają się i poprawia się ukrwienie tkanek.

Ponadto zapobiegają nadmiernej przepuszczalności naczyń działając przeciwobrzękowe.

Kasztanowiec może być stosowany zewnętrznie do nacierań, okładów i zawijania lub maści do wcierania w chore miejsca [Preparaty dostępne są w aptece].

Bardzo skuteczna jest herbata [lekko gorzkawa w smaku] 1 łyżeczka na 1 szkl wrzątku.

60d] Kasztanowiec zwyczajny

Wyciągi z kasztanowca zawarte w preparatach leczniczych mają identyczne działanie jak rutyna [wit P] i uszczelniają ścianki naczyń krwionośnych, udrożniają je, wzmacniają i chronią przed pękaniem.

J
est to ważne dla ludzi cierpiących z powodu żylaków, krwawych wybroczyn podskórnych tzw zastoin żylnych [zastój krwi w żyłach wywołany niewydolnością krążenia].

Wyciąg z kasztanowca stanowi też błogosławieństwo w zapobieganiu zakrzepów krwi.

Leczy zakrzepowe zapalenia żył, poprawia ukrwienie całego organizmu.

Uaktywnia poza tym dotlenie mięśnia sercowego oraz mózgu [oddala zawroty głowy i demencję ludzi starszych].

Preparatami z kasztanowca leczy się również obrzęki mózgu i płuc oraz poparzenia.

60e] Kasztanowiec zwyczajny

Działanie: jako środek pobudzający nerw błędny wzmacnia napięcie żył, łagodzi podrażnione żylakowato zmienione żyły, pobudza pocenie się- pomaga zwalcza gorączkę.

Uszczelnia naczynia włosowate - działa przeciwwysiękowo, przeciwobrzękowe.

Tradycyjnie od dawna stosowany jako środek przeciwgorączkowy i łagodzący objawy przeziębienia, zmniejszający obrzęk wywołany zmienionymi żyłami, łagodzący objawy związane z występowaniem hemoroidów.

Według wierzeń ludowych noszenie kasztanów w kieszeni zapobiega i leczy zapalenie stawów.

60f] Kasztanowiec zwyczajny

Działanie: ściągające i przeciwzapalne

Kasztanowiec uszczelnia naczynia krwionośne.

Można go stosować wewnętrznie do wspomagania leczenia zapalenia żył, żylakowatości oraz hemoroidów.

Zewnętrznie zalecany jest w formie płynu do przemywania w tych samych dolegliwościach oraz w terapii owrzodzenia podudzi.

Kasztanowiec może być stosowany z innymi ziołami tonizującymi serce i naczynia- takimi jak głóg, lipa, krwawnik i miłorząb japoński.

60g] Kasztanowiec zwyczajny

Historia uprawy: Uprawę w Europie rozpoczęto w Austrii w 1576 dokąd kasztanowiec zwyczajny został sprowadzony do ogrodów cesarza Maksymiliana II ze Stambułu.

W Polsce pojawił się pod koniec XVI wieku, sprowadzony z Austrii.

Do XIX wieku nie znano jego pochodzenia, rozpowszechniona była opinia, że ta roślina wywodzi się z Indii.

Zawarte w niedojrzałych owocach (Semen Hippocastani) glikozydy służą do produkcji środków pobudzających krążenie krwi, oraz wzmacniają ściany naczyń krwionośnych.

Zapobiegają również skurczom i stanom zapalnym.

Stosuje się je również do produkcji środków wykrztuśnych (w Imperium Osmańskim leczono nim astmę oskrzelową i kaszel u koni - stąd łacińska nazwa gatunku hippocastanum co oznacza "koński kasztan").

Wskazania lecznicze na użytek wewnętrzny

Uszczelnia ściany naczyń włosowatych i zwiększa ich przepuszczalność do stanu normalnego dzięki zmniejszeniu kruchości naczyń.

Usprawnia się przepływ krwi w naczyniach żylnych, co hamuje krzepliwość krwi i przeciwdziała powstawaniu zakrzepów wewnątrznaczyniowych.

Działa przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie i łagodnie ściągająco.

Garbniki zawarte w kasztanowcu wywierają na przewód pokarmowy

działanie rozkurczowe, przeciwzapalne i łagodnie zapierające.

Ułatwia wydalanie moczu przy przeroście prostaty.

Właściwości lecznicze

Hemoroidy, dolegliwości w okresie klimakterium, stany zapalne wątroby, gruczołu krokowego, miednicy mniejszej, żylaki nóg, żylak powrózka nasiennego, odmroziny, obrzęki skóry i tkanki podskórnej, obrzęki głośni, płuc, a nawet mózgu, krwiaki, zapalenie ścięgna, zakrzepowe zapalenie żył.

Zewnętrznie przetwory z kasztanowca podaje się w postaci okładów w leczeniu oparzeń, odmrożeń, ubytków naskórka, zapalenia naczyń włosowatych skóry. Intrakt ze świeżych niedojrzałych owoców leczy zakrzepy i zastoje żylne, nadmierną przepuszczalność naczyń, jest także stosowany w stanach zapalnych i nieżytowych żołądka i jelit.

Surowiec: kwiaty, kora i owoce.

Zawartość: W kwiatach występują flawonoidy, kumaryny, cukry, kwasy wielofenolowe, escyna i garbniki.

Kora zawiera flawonoidy, trójterpeny, garbniki i związki kumarynowe.

Natomiast w nasionach znajdują się związki kumarynowe, escyna i flawonoidy.

Działanie i zastosowanie: Wyciągi z kory i kwiatów kasztanowca zalecane są w niewydolności krążenia, żylakach (przede wszystkim w żylakach odbytu) i jako środki przeciwzapalne.

Medycyna ludowa zaleca stosowanie nalewki z kwiatów do leczenia nieżytów przewodu pokarmowego, a także hemoroidów i żylaków nóg.

W przypadku hemoroidów, żylaków, zakrzepów i zastojów żylnych, rozległych krwiaków, stłuczeń, a także przy biegunce, stanach skurczowych i nieżytach jelit i żołądka zażywa się odwar z kory, lub kwiatów.

Aby go sporządzić bierzemy 1 łyżkę stołową suszu i zalewamy ją 1 szklanką wody, a następnie gotujemy pod przykryciem przez około 5 minut. Potem przecedzamy i pijemy w ciągu dnia w dawkach podzielonych.

Tego samego odwaru możemy używać zewnętrznie do nasiadówek w hemoroidach oraz do okładów na odmrożenia i stłuczone miejsca..

Obolałe, zmęczone nogi można moczyć w odwarze z jaskółczego ziela, mielonych kasztanów i owoców jałowca (biorąc każdy ze składników w równych wagowo częściach). Od góry nogi należy okryć tak, aby para rozgrzała je całe. Potem szybko należy położyć się do łóżka, by nie dopuścić do ich gwałtownego schłodzenia.

Nalewkę sporządzoną z zalanych spirytusem (wagowo musi być go dwa razy więcej) drobno utartych nasion można wcierać w chore miejsca w przypadku nerwo- i mięśniobóli oraz bólów reumatycznych.

Odwar z łupiny nasiennej zalecany jest do płukania pochwy przy krwawieniach z niej (bez względu na przyczynę, z wyjątkiem krwawienia menstruacyjnego).

W przypadku zapalenia żył zalecany jest do picia sok wyciśnięty ze świeżych kwiatów.

Wyciągi z nasion, kory i kwiatów kasztanowca działają przeciwzapalnie, likwidują obrzęki, regulują procesy trawienne.

Ponadto wpływają rozkurczowo na mięśnie oraz na ściany naczyń krwionośnych, wzmacniając też te ostatnie.

Inne gatunki kasztanowców posiadające zastosowanie lecznicze to m.in.: Aesculus californica, Aesculus glabra i Aesculus pavia, które można stosować do uśmierzania nerwo- i mięśniobólów.

Ciekawostki

Owoce cenione są wśród radiestetów za swoje "właściwości magiczne". Położone pod łóżkiem bądź biurkiem wpływać mają na polepszenie samopoczucia i przyrost sił witalnych, zmniejszać natomiast szkodliwe oddziaływania żył wodnych.

60h] Kasztanowiec zwyczajny

Jest okazałym drzewem. Nigdy nie tworzy lasu ani nie rośnie w większych skupiskach, lecz tylko pojedynczo lub po kilka. Według badań uczonych niemieckich i japońskich zjawisko to tłumaczy się tym, że kasztany wymagają do swego rozwoju określonych pierwiastków promieniotwórczych z gleby.

Owoce - kasztany nabierając właściwości specyficznego napromieniowania w czasie wzrostu mają już dziś między innymi zastosowanie w japońskich szpitalach w leczeniu reumatyzmu, gruźlicy i innych chorób. Choremu nakłada się na parę godzin rodzaj kamizelki z wszytymi wewnątrz kasztanami albo zaleca się noszenie kasztanów w kieszeniach przy takich dolegliwościach jak: reumatyzm, artretyzm i inne. Kładzie się również owoce kasztana pod materac, w czasie wypoczynku nocnego.

W niektórych gospodarstwach domowych i w przechowalniach jarzyn (a zwłaszcza ziemniaków)

stwierdzono, że ślimaki odstępują i nie żerują w miejscach, gdzie rzucono choćby tylko kilka lub

kilkanaście owoców kasztanowca.

Leczniczym surowcem kasztanowca są kasztany, a także okazałe kwiaty stojące na drzewie wśród liści jak lichtarze w postaci złożonego grona, białe, a czasem czerwone, (te ostatnie nie lecznicze) oraz kora.

Surowiec ma smak gorzki i ściągający, jest bez zapachu i zawiera wiele aktywnych substancji i., m.in. trójterpentynowe saponiny, flawony, kumaryny, garbniki, a także witaminy B6, B12 i inne związki dotychczas mało zbadane.

Owoce, kwiaty i kora kasztanowca działają przeciwzapalnie, ściągająco i wzmacniająco na układ krwionośny.

Z powodzeniem stosuje się ten surowiec wewnętrznie przy pękających żylakach, guzach krwawniczych odbytnicy, przy sklerozie i reumatyzmie, a także wykrztuśnie w zastarzałych bronchitach i zaflegmieniu płuc u nałogowych palaczy.

Przygotowanie surowca: l łyżkę surowca zalać 1 szklanką przegotowanej i ostudzonej wody, podgrzewać nie dopuszczając do wrzenia około 15 minut. Następnie odstawić dla lepszego naciągnięcia i ostudzenia. Odcedzić i pić dwa razy dziennie po pół szklanki zawsze świeżo przygotowanego naparu.

Mieszanki, w skład których wchodzi kasztan, stosować wg przepisu podanego na opakowaniach. Zarówno gotowe mieszanki, preparaty, wyciągi owoców kasztanowca, jak również czopki o nazwie Hemoral oraz maść Aesculan są dostępne w aptekach i Herbapolu.

60i] Kasztanowiec zwyczajny - Aesculus hippocastanum

Surowcem jest korowina, kwiat, liść i nasienie. Bardzo cennym surowcem są też pąki

Wszystkie surowce zawierają flawonoidy, glikozydy kumarynowe (eskulinę, fraxynę), saponiny (w owocach do 26%).

Kwiaty zasobne są w rutynę, astragalinę, garbniki (do 3%), sole mineralne, kwasy i karotenoidy.

Liście zawierają bardzo dużo wit K, kw. foliowy, rutynę i wit. C.

Kora i pączki zasobne są w żywicę, alantoinę, garbniki; posiadają też czysty kwas alantoinowy.

Działanie. Escyna zawarta w nasionach ma właściwości przeciwwysiękowe, przeciwobrzękowe, przeciwzakrzepowe, przeciwzapalne i wzmacniające odporność naczyń krwionośnych.

Podobne właściwości wykazują kwiaty i kora (eskulina, fraxyna). Usprawniają krążenie krwi w skórze oraz w mózgu i kończynach.

Liście działają żółciopędnie, moczopędnie, przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo; uszczelniają i wzmacniają naczyńka krwionośne, zwiększają krzepliwość krwi, zapobiegają powstawaniu

krwotoków i krwawych wylewów podskórnych, hamują krwawienia parenchymatyczne (miąższowe); likwidują krwotoki maciczne i upławy, regulują wypróżnienia, zwiększają apetyt, wzmagają wydzielanie śliny i soku żołądkowego, trzustkowego oraz jelitowego.

Wskazania: żylaki, zakrzepowe zapalenie żył (z wyjątkiem liści), plamice, teleangiektazje, trądzik różowaty, dermatoza okołoustna, zastoje krwi i limfy (z wyjątkiem liści), obrzęki, wysięki krwi i płynu surowiczego, reumatyzm, guzki krwawnicze, stany zapalne przewodu pokarmowego, zaparcia (z wyjątkiem kory), wybroczyny na siatkówce (+ ruta), stany zapalne gałki ocznej i spojówek oraz naczyniówki (pić napar lub odwar i stosować okłady na oczy z naparu kwiatowego lub liściowego), krwawa biegunka (dotyczy liści;, krwiomocz, zapalenie nerek, kamica moczowa, nadmierne krwawienia miesiączkowe, upławy, krwotoki z nosa, choroby wątroby, choroby zakaźne.

Pączki dodatkowo stosować przy nieżytach układu oddechowego, kaszlu i przeziębieniu.

Kora, gałązki i pączki przyśpieszają gojenie się ran i innych uszkodzeń naskórka.

Macerat kasztanowcowy - Maceratio Aesculi: 2 łyżki świeżych lub suchych liści zalać 1 szkl. przegotowanej wody o temp. pokojowej; przykryć i odstawić na 6-8 godzin w ciemne miejsce; przecedzić. Pić 4-6 razy dz. po 100 ml; dzieci ważące 4-5 kg -5,7 ml, 6-7 kg - 8,5 ml, 8-9 ml - 11,4 ml, 10-11 kg - 14 ml, 15-20 kg -21 ml, 25-30 kg - 35 ml, 35-40 kg - 50 ml, 45-50 kg - 64 ml, 3-4 razy dz.; w ostrych stanach dawkę zwiększyć o 50%.

Nalewka kasztanowcowa - Tinctura Aesculi hippocastani: pół szkl. suchych liści, kwiatów, pąków, kory (gałązek) lub nasion zalać 400 ml wódki; wytrawiać 14 dni; przefiltrować.

Nalewkę z nasion zażywać 3 razy dz. po pół łyżeczki (przedawkowanie powoduje nudności i gwałtowne wymioty; dotyczy to też intraktu kupionego w sklepie; proponuję na wszelki wypadek zażyć po nalewce krople miętowe w ilości 1-pół łyżeczki na cukrze).

Nalewkę z pozostałych surowców zażywać 3 razy dz. po 10 ml (z liści można zażyć 15 ml w 50 ml wody) po rozcieńczeniu z wodą. Dzieci według wagi: 15-20 kg - 2-2,8 ml, 25-30 kg - 3,5-4 ml, 35-40 kg - 4,2-5,7 ml, 45-50 kg - 6,4-7 ml, 55-60 kg - 7,8-8,5 kg, 3 razy dz.

Alkoholatura ,,zimna”: pół szkl. świeżych liści, nasion, kory, gałązek lub kwiatów zalać 400 ml alkoholu; wytrawiać 14 dni; przefiltrować. Zażywać jak nalewkę.

Intrakt kasztanowcowy - Intractum Aesculi: pół szkl. świeżych nasion, kwiatów, kory, pączków lub liści zalać 400 ml gorącego alkoholu 40% gorącego wina; wytrawiać 10 dni; przefiltrować. Zażywać jak nalewkę.

Proszek kasztanowcowy - Pulvis Aesculi: suche liście lub kwiaty, albo też korę zmielić w młynku, do kawy na drobny proszek. Zażywać 3 razy dz. po 1 łyżeczce sproszkowanych liści i kwiatów lub po pół łyżeczki sproszkowanej kory; dobrze popić.

Jeżeli na każdą 1 łyżeczkę proszku damy 1 łyżkę miodu i 10 kropli gliceryny lub alkoholu (należy dodać, że gliceryna to też alkohol, lecz trójwodorotlenowy, zatem sztucznie tę nazwę oddzielam dla jasności), wymieszamy - to uzyskamy miód kasztanowcowy, który zażywa się 3 razy dz. po 1 łyżce (liście i kwiaty) lub po pół łyżki (kora).

Zawiesina kasztanowcowa - Suspensio Aesculi: na każdą łyżkę suchych kwiatów dać 2 łyżki gliceryny, 1 łyżeczkę płaską sproszkowanych liści, 1 łyżeczkę sproszkowanego ziela krwiściągu lub tasznika, 2 łyżki soku owocowego i 1 łyżkę miodu, wymieszać.

Zażywać 2 razy dz. po 4 łyżki przy zaparciach i żylakach odbytu.

Jeżeli lek działa zbyt słabo dodać jeszcze 2 łyżki gliceryny, pozostawiając jednaki resztę składników w spokoju. Do zawiesiny można też dodać 1 łyżkę nasion lnu lub 1 łyżkę korzenia żywokostu.

Lek działa łagodnie przeczyszczająco, przeciwzapalnie i przeciwkrwotocznie.

Wyciąg glicerynowy - Gliceroextractum Aesculi: na każde 2 łyżki świeżych zmielonych liści kasztanowca przeznaczyć 60 g gliceryny, 1 łyżkę wina białego lub czerwonego i 1 łyżkę świeżego ziela tasznika, tobołka lub krwiściągu; wytrawiać 14 dni; przefiltrować.

Przy ostrych zaburzeniach trawiennych, bębnicy, bólach brzucha, zaparciach i guzkach

krwawniczych zażywać 1-2 razy dz. po 2 łyżki. Lek działa bardzo delikatnie, ale skutecznie.

Rp. Liść i kwiat kasztanowca - 1 łyżka, ziele glistnika - 1 łyżka, siemię lniane - 1 łyżka, korzeń babki - 1 łyżka, korzeń żywokostu - 1 łyżka, ziele krwawnika lub kwiat rumianku - 1 łyżka, ziele tobołka, tasznika lub krwiściągu - 1 łyżka Wymieszać.

3 łyżki mieszanki zalać 2 szkl. wody; zagotować; odstawić na 30 minut; przecedzić. Pić 2-3 razy dz. po 150-200 ml; dzieci ważące 10-15 kg - 28,5 ml, 20-25 kg - 57 ml, 30-35 kg - 85,7 ml, 40-45 kg - 114 ml, 50-55 kg - 142 ml, 2-3 razy dz.

Polecam też lewatywy doodbytnicze w ilości 100-200-250 ml (w zależności od tego ile jelita przyjmą) o temp. 38o C.

Do wywaru (zarówno przeznaczonego do wlewu doodbytniczego jak i do wypicia) można dodać glicerynę: na każde 100 ml wywaru 1-2 łyżki gliceryny, wymieszać starannie.

Wskazania (lewatywy, doustnie): zaparcia, żylaki odbytu, bolesne oddawanie kału, parcie na kał, świąd odbytu, niestrawność, zaburzenia trawienne, bóle brzucha, biegunka, zatrucie pokarmowe (wówczas należy dodać glicerynę w ilości 2 łyżek na 100 ml wywaru, aby wydalenie szkodliwych substancji nastąpiło szybko i w zupełności), choroba wrzodowa, wzdęcia, otyłość, zaburzenia przemiany materii.

Lek bardzo wartościowy i może być stosowany przez wszystkich.

Z surowców uzyskiwanych z kasztanowca przyrządza się również “gorące” wodne wyciągi.

Napar: 2 łyżki świeżych lub suchych liści, kwiatów, pąków, albo nasion zalać 2 szkl. wrzącej wody; odstawić na 20 minut; przecedzić. Pić 4 razy dz. po 100 ml; dzieci - patrz macerat.

Odwar: 2 łyżki kory, nasion lub pąków zalać 2 szkl. wody; gotować 5 minut; odstawić na 30 minut; przecedzić. Pić jak macerat, lecz 3-4 razy dz.

Rp. Kwiat, kora lub nasienie kasztanowca - 1 łyżka, ziele ruty - 1 łyżka, kwiat arniki - 1 łyżka, ziele nostrzyka - 1 łyżka

Wymieszać. 2 łyżki mieszanki zalać 2 szkl. wrzącej wody; odstawić na 30 minut; przecedzić. Pić 2-3 razy dz. po 100 rai; dzieci - patrz macerat z kasztanowca.

Wskazania: pękanie i przepuszczalność naczyń krwionośnych, zapalenie żył, zakrzepowe zapalenie żył, po zawale, zaburzenia krążenia mózgowego, wieńcowego i obwodowego, zastoje krwi i limfy, miażdżyca, zaburzenia myślenia i pamięci, wybroczyny na siatkówce, nadciśnienie, wysięki stawowe, niedomoga wątroby, choroby skórne i zakaźne, żylaki kończyn i odbytu.

60j] KASZTANOWIEC ZWYCZAJNY (Aesculus hippocastanum)

Surowcem leczniczym jest nasienie kasztanowca - Semen Hippocastani, kwiat kasztanowca (tylko z białych odmian) - Flos Hippocastani i kora kasztanowca - Cortex Hippocastani.

Nasiona zawierają mieszaninę różnych trójterpenowych saponin - escynę, flawonoidy, związki

kumarynowe, garbnik, karotenoidy, kwiaty również escynę, flawonoidy, kumaryny (eskulinę), cukry, kwasy, garbnik, kora: związki kumarynowe, flawonoidy, garbniki, trójterpeny.

Surowiec ma działanie przeciwprzesiękowe na drobne naczynia krwionośne, przeciwzapalne i przeciwbakteryjne na przewód pokarmowy (kora przewyższa nasiona i kwiaty) oraz przeciwobrzękowe (nasiona i kwiaty).

Kasztanowiec działa też ściągająco, wykrztuśnie i przeciwgorączkowo.

Wyciągi z nasion i kwiatów wzmacniają oraz przywracają elastyczność ścianom naczyń

woskowatych i drobnych naczyń obwodowych, wywierają działanie przeciwskurczowe i przeciwobrzękowe w obrębie skóry i tkanki podskórnej niektórych narządów wewnętrznych, a nawet mózgu.

Wyciągi z surowca stosuje się doustnie i zewnętrznie w postaci okładów na oparzenia I i II stopnia, odmrożenia, wyprzenia, otarcia naskórka.

Przeciwwskazania: ostra niewydolność nerek, nadwrażliwość w okresie ciąży.

KASZTANOWIEC ZWYCZAJNY

Właściwości lecznicze:

uszczelnia ściany naczyń włosowatych i dopuszczają ich przepuszczalność do stanu normalnego dzięki zmniejszeniu kruchości naczyń. usprawnia się przepływ krwi w naczyniach żylnych, co hamuje krzepliwość krwi i przeciwdziała powstawaniu zakrzepów wewnątrznaczyniowych. Działa

przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie i łagodnie ściągająco. Garbniki zawarte w kasztanowcu wywierają na przewód pokarmowy działanie rozkurczowe, przeciwzapalne i łagodnie zapierające. Ułatwia wydalanie moczu przy przeroście prostaty.

Wskazania lecznicze:

hemoroidy, dolegliwości w okresie klimakterium, stany zapalne wątroby, gruczołu krokowego, miednicy mniejszej, żylaki nóg, żylak powrózka nasiennego, odmroziny, obrzęki skóry i tkanki podskórnej, obrzęki głośni, płuc, a nawet mózgu, krwiaki, zapalenie ścięgna, zakrzepowe zapalenie żył.

Zewnętrznie przetwory z kasztanowca podaje się w postaci okładów w leczeniu oparzeń, odmrozin, ubytków naskórka, zapalenia naczyń włosowatych skóry. Intrakt ze świeżych niedojrzałych owoców leczy zakrzepy i zastoje żylne, nadmierną przepuszczalność naczyń, jest także stosowany w stanach zapalnych i nieżytowych żołądka i jelit.

---