ZAGADNIENIA PRZEDSZKOLNA

1. Co to jest rozwój i jakie są czynniki rozwoju?

Rozwój- szereg ukierunkowanych zmian: ilościowych i jakościowych. to zmiana zachowań, sposobu myślenia, mówienia, aktywności. Rozwój człowieka zachodzi w ciągu całego jego życia, a rozpoczyna się już od pierwszych chwil po urodzeniu.

• Oznacza to, że zmierza on od stanów niższych do stanów wyższych np. ku lepszej organizacji, większej złożoności, precyzji, efektywności funkcji.

• Przyrost pewnych właściwości, których wcześniej nie było lub było mało. To przyswajanie nowego doświadczenia, nowej wiedzy i umiejętności.

Czynniki rozwoju:

- genotyp

- wychowanie

- środowisko

- aktywność własna

Obszary zmian rozwojowych::

- zachowanie

- umysł

- osobowość

- relacje osoba-otoczenia

2. Jak należy rozumieć pojęcie wspieranie rozwoju dziecka?

WSPIERANIE ROZWOJU DZIECKA możemy rozumieć jako odniesienie do nauczyciela i jego pracy. Nauczyciel z XX wieku zaczął być określany jako facylitator, czyli osoba wspierająca i pomagająca w rozwoju dziecka.

O wspieraniu możemy mówić w kilku ujęciach:

1. Wspieranie jako kierowanie (funkcjonalno- behawioralnym)

Nauczyciel z góry kieruje rozwojem dziecka i procesem uczenia się. Steruje działaniami dziecka, ma swoje standardy nauczania, dokładnie planuje przebieg zajęć i przewiduje, czego się dzieci nauczą na zajęciach. Trzyma się konspektu, bardzo dokładnie planuje czynności swoje i dzieci. Wie, że każde jego poczynanie wywoła u uczniów określony efekt.

2. Wspieranie jako pomaganie dziecku w byciu sobą (humanistyczno-adaptacyjne)

Nauczyciel kieruje się zasadą, że każde dziecko rozwija się według określonych tendencji rozwojowych, a standardy rozwoju osiąga w sposób zindywidualizowany. Bazuje na tworzeniu z dzieckiem relacji interpersonalnych. Kluczowe jest dla niego to, aby dziecko rozumiało siebie, swoje emocje, zachowania innych przez pryzmat empatii i tolerancji. Taka edukacja oparta jest na budowaniu dziecięcej autonomii, bezwarunkowej akceptacji dziecka i koncentracji na dobrych stronach jego osoby. Nauczyciel jest przyjazny i otwarty, pozwala dziecku być sobą.

3. Wspieranie jako organizowanie przestrzeni dziecka (konstruktywistyczno-rozwojowe)

Nauczyciel organizuje przestrzeń edukacyjną. Zamiast tradycyjnej klasy w sali są kąciki (ośrodki) zainteresowań albo pomieszczenia, które są badawczymi stanowiskami pracy. Dorosły usuwa się w cień na rzecz aktywności dziecka - dziecko w centrum.

4. Wspieranie jako pomaganie (konstruktywistyczno- społeczne)

W tym podejściu istotna jest rola drugiego człowieka, który posiada więcej wiedzy i więcej kompetencji. Tą osobą może być nauczyciel, inne dziecko albo rodzic. Dorosły musi doskonale znać, co leży w strefie aktualnego rozwoju dziecka. Nauczyciel diagnozuje rozwój dziecka i określa poziom aktualnego rozwoju dziecka. Na tej podstawie daje dziecku zadania i projektuje zajęcia, które pomagają dziecku osiągnąć więcej, czyli mieszczą się w strefie najbliższego rozwoju.

5. Wspieranie emocjonalne (krytyczno- emancypacyjne)

Nauczyciel w takim stylu edukacyjnym pozwala dzieciom na prezentowanie swojego zdania i obronę własnego stanowiska. Wzmacnia u dzieci indywidualizm i angażowanie się społeczne. Uwrażliwia na przeciwstawianie się temu, co jest niezgodne z przekonaniami i wartościami, rozwija postawę nonkonformistyczną.

Nauczyciel przedszkola:

- powinien mieć dojrzałą osobowość i odpowiednie umiejętności

- powinien wiedzieć, że jest dla dziecka wzorem, modelem, którego zachowanie dziecko bacznie obserwuje, doświadcza i często przejmuje za swoje.

- autorytet nauczyciela nie wynika z tego jaką pełni funkcję, lecz z tego jakim jest człowiekiem

- od niego zależy w jakim stopniu dziecko będzie aktywne i jak będzie się rozwijało

- musi dobrze poznać dziecko i jego indywidualności

- najważniejsze jest zaspokojenie potrzeby bezpieczeństwa, akceptacji, szacunku

- nauczycielka powinna mieć wciąż nowe pomysły, aby pobudzać dzieci do aktywności, zaskakiwać ciągle czymś nowym, stwarzać sytuacje wyzwalające działanie twórcze.

- nauczyciel wspierający rozwój dziecka powinien być twórczy, otwarty na nowości,

- ważna jest także komunikacja między nauczyciele, a dzieckiem

3. W czym się przejawia korzystny wpływ edukacji przedszkolnej (wymień kilka argumentów).

KORZYSTNY WPŁYW EDUKACJI PRZEDSZKOLNEJ:

• dzieci rozwijają się harmonijnie we wszystkich sferach życia

• u dzieci chodzących do przedszkola zauważa się szybszy poziom w rozwoju

• przebywanie w grupie rówieśniczej pozwala na kształtowanie swojej osobowości i wzajemnie uczenie się od siebie

• w późniejszych latach dzieci chodzące do przedszkola oceniane są jako bardziej niezależne, otwarte, odważne

• dzieci szybciej i łatwiej przyswajają materiał w klasach 1-3 ponieważ, mają opanowane podstawowe zagadnienia związane z pisaniem i czytaniem

• są lepiej rozwinięte społecznie i łatwiej wchodzą w interakcje z rówieśnikami

4. Wymień kilka celów wychowania przedszkolnego określone w nowej podstawie programowej.

CELE WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO:

1. wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowanie czynności intelektualnych potrzebnych im w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji,

2. budowanie systemu wartości, w tym wychowywanie dzieci tak, żeby lepiej orientowały się w tym, co jest dobre, a co złe,

3. rozwijanie umiejętności społecznych dzieci, które są niezbędne w poprawnych relacjach z dziećmi i dorosłymi,

4. stwarzanie warunków sprzyjających wspólnej i zgodnej zabawie oraz nauce dzieci o zróżnicowanych możliwościach fizycznych i intelektualnych,

5. troska o zdrowie dzieci i ich sprawność fizyczną; zachęcanie do uczestnictwa
   w zabawach i grach sportowych.

5. Jakie są zalety i wady zmian w edukacji przedszkolnej w latach 90 XX wieku. Wymień 3

PLUSY:

• przedszkola integracyjne (niepełnoprawni z pełnosprawnymi)

• wprowadzenie podziału na przedszkola publiczne i placówki niepubliczne, co daje większe możliwości wyboru placówki rodzicom

• dwie formy organizacyjne: przedszkola i oddziały przedszkolne w szkołach podstawowych

• możliwość korzystania z programów autorskich opracowanych samodzielnie przez nauczycieli

• większą rolę przykłada się do roli i jakości  wychowania przedszkolnego

• zwiększona została autonomia przedszkoli - od tej pory mogą wybierać system edukacyjny, możliwość wyboru programu oraz wyboru sposobów i metod pracy

MINUSY:

• masowa likwidacja placówek przedszkolnych, zwłaszcza na wsi

• brak reorganizacji struktury sieci przedszkolnej

• zaniedbanie obszaru pedagogizacji rodziców i współpracy przedszkolna ze środowiskiem

6. Jakie znasz programy wychowanie przedszkolnego? Wymień 3 tytuły.

PROGRAMY WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO:

• ABC... Program wychowania przedszkolnego XXI wieku

• Odkrywam siebie i świat. Program wychowania przedszkolnego.

• Ja to potrafię. Program edukacji przedszkolnej.

• Razem z dzieckiem. Program wychowania przedszkolnego

• „Ku dziecku” Barbara Bilewicz-Kuźnia i Teresa Parczewska

7. Jakie znasz czasopisma dotyczące edukacji przedszkolnej?

CZASOPISMA:

• „Wychowanie w przedszkolu”

• „Nauczycielka przedszkola”

• ,,One są wśród nas” ( w każdym numerze inna choroba)

• „Bliżej przedszkola”

(Edyta Gruszczyk-Kolczyńska, Ewa Zielińska, Marta Bogdanowicz, Miesięcznik interdyscyplinarnym, w którym publikowane są: specjalistyczne artykuły związane z edukacją czytelniczą, plastyczną, muzyczną, teatralną, ruchową, językową), aktualności prawne, scenariusze zajęć, felietony oraz nowości wydawnicze, bajki, wiersze, piosenki, informacje o szkoleniach, konferencjach, gotowe narzędzia, zabawy muzyczne, plastyczne, scenariusze zajęć, ćwiczenia, gry itp.)

8. W jakich formach może być prowadzona współcześnie edukacja przedszkolna?

FORMY EDUKACJI PRZEDSZKOLNEJ:

1. Przedszkola ( publiczne i niepubliczne)

2. Oddziały przedszkolne przy szkołach podstawowych

3. Zespoły wychowawcze - wybrane dni tygodnia

4. Punkty przedszkolne- świetlice, kluby

9. Ile jest celów określonych w nowej podstawie programowej wychowania przedszkolnego? Proszę wymienić kilka.

10 CELÓW:

• stwarzanie warunków sprzyjających wspólnej i zgodnej zabawie oraz nauce dzieci o zróżnicowanych możliwościach fizycznych i intelektualnych;

• troska o zdrowie dzieci i ich sprawność fizyczną; zachęcanie do uczestnictwa w zabawach i grach sportowych;

• budowanie dziecięcej wiedzy o świecie społecznym, przyrodniczym i technicznym oraz rozwijanie umiejętności prezentowania swoich przemyśleń w sposób zrozumiały dla innych;

• wprowadzenie dzieci w świat wartości estetycznych i rozwijanie umiejętności

wypowiadania się poprzez muzykę, małe formy teatralne oraz sztuki plastyczne;

• kształtowanie u dzieci poczucia przynależności społecznej (do rodziny, grupy rówieśniczej i wspólnoty narodowej) oraz postawy patriotycznej;

10. Metody podające

Uczenie się przez przyswajanie

• pokaz,

• instrukcja

• objaśnienia,

• opowiadanie,

• opis

11. Metody poszukujące

Uczenie się przez odkrywanie

• rozmowa

• doświadczenie

• zagadki

• eksperyment

• obserwacja czynna

• samodzielnych doświadczeń

• społecznego porozumiewania się

12. Metody ekspresyjne

Uczenie przez przeżywanie

• uprzystępniania sztuki

• swobodnej ekspresji

• zadań otwartych

• zadań inspirujących

• żywego słowa

13. Metody praktyczne

Uczenie przez działanie

• zadań zamkniętych

• metoda ćwiczeń

• samodzielnych doświadczeń

• zabawy dydaktyczne

14. Na czym polegają poszczególne etapy w metodzie projektów?

Metoda projektów- czyli jak wyzwalać, wyzwalać aktywność i promować samodzielność.

ETAPY W METODZIE PROJEKTÓW

Etap I

• wybór tematu - w wyniku zainteresowań dzieci lub z inicjatywy nauczyciela

• wprowadzenie do tematu w grupie

• ustalenie listy pytań stanowiących podstawę aktywności dzieci

• analiza dostępności materiałów, możliwość zaproszenia ekspertów i przeprowadzenia zajęć w terenie

• ustalenie zakresu wspólnych doświadczeń dzieci

• przygotowanie siatki tematycznej dotyczącej obecnego zasobu wiedzy dzieci

• sporządzenie listy pytań do projektu „Czego chcemy się dowiedzieć?”

Etap II

• wnikliwe zgłębianie tematu przez dzieci

• próba znalezienia odpowiedzi na postawione pytania

• uczniowie powinni mieć możliwość nabywania pewnych umiejętności, zadawania pytań, posługiwania się przyborami w pracach konstrukcyjnych oraz sporządzania rysunków z obserwacji

• nauczyciel musi zaplanować zajęcia terenowe i spotkania z ekspertami

• dzieci przedstawiają to, czego się dowiedziały za pośrednictwem rysunków, zapisków, konstrukcji czy inscenizacji

• czasami w trakcie realizacji projektu dzieci zainteresują się jakimś tematem tak bardzo, że należy przerwać realizację projektu i zaspokoić ich aktualne zainteresowania dodatkowymi zajęciami

Etap III

• uczniowie ustalają, jakimi nowo nabytymi informacjami chcą się podzielić z innymi i w jaki sposób to zrobią

• nauczyciel przeprowadza dyskusję podsumowującą, powraca do siatki tematycznej, analizuje projekt w świetle dokumentacji, ocenia

15. Jakie korzyści przynosi praca metodą projektów? Wymień 5 korzyści dla dziecka i 5 płynących dla nauczyciela.

KORZYŚCI Z METODY PROJEKTÓW:

DZIECI:

- odkrywają świat;

- biorą udział w działaniach, które przynoszą im radość i są związane z ich zainteresowaniami;

- są w budujących relacjach z innymi ludźmi

- rówieśnikami i dorosłymi;

- mogą planować, wybierać, pokazać sobie i innym, co potrafią;

NAUCZYCIEL:

- widzą radość aktywnych, doświadczających świata dzieci, które lepiej poznają w toku różnych działań;

- mogą sobie pozwolić na twórczość i realizowanie własnych pasji poprzez wybór ciekawych tematów do opracowania według metody projektów;

- pokazują dzieciom złożony świat, którego cechą jest to, że jeden temat można poznawać i rozpatrywać z wielu różnych punktów widzenia (plastyki, muzyki, języka, ruchu, symboli, zdania innych osób);

- mają odwagę pracować odmiennymi sposobami, uwalniając się dzięki temu od rutyny i sprawdzonych schematów;

16. Ile jest obszarów edukacyjnych w podstawie programowej, wymień przykładowo 5.

15 OBSZARÓW EDUKACYJNYCH:

• Wspomaganie rozwoju mowy dzieci.

• Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci.

• Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych.

• Wychowanie przez sztukę - dziecko widzem i aktorem.

• Wychowanie przez sztukę - muzyka i śpiew, pląsy i taniec.

• Wychowanie przez sztukę - różne formy plastyczne

17. Wymień 3 nazwiska działaczy pedagogicznych i społecznych związanych z pedagogiką przedszkolną i podaj ich zasługę:

MARIA WYRYHO- RADZIWIŁOWICZOWA:

- założyła zakład freblowski

- była wydawca pierwszego pisma przedszkolnego ,,Przegląd pedagogiczny”

- dzięki niej powstało specjalne koło wychowanie przedszkolnego

- opublikowała książkę metodyczną ,,Wychowanie przedszkolne”

FREDERYK FROBEL:

- zwany z zakładania ogródków freblowskich

- opracował system wychowania w przedszkolu

- wychowanie przez pracę

- dary freblowskie (zabawki edukacyjne, 8 darów)

J.F. OBERLIN:

- tworzył ochronki

-organizował dla wiejskich dziewcząt kilkutygodniowe kursy, na których zdobywały one niezbędne wiadomości i umiejętności.

18. Wymień 3 tytuły współczesnych książek które poleciłabyś początkującej nauczyciele przedszkola.

• Barbara Bilewicz-Kuźnia, Teresa Parczewska, Metoda projektów w edukacji dziecka

• Anna Klim-Klimaszewska, Pedagogika przedszkolna

• Edyta Gruszczyk-Kolczyńska, Zielińska Ewa Dziecięca matematyka

19. Wymień 3 nazwiska współczesnych pedagogów przedszkolnych i ich zasługę lub tytuł publikacji.

Marta Bogdanowicz:

• Założycielka Polskiego Towarzystwa Dysleksji, opracowała skalę Ryzyka Dysleksji, Skalę Obserwacji Zachowań Dzieci i Rodziców, Skalę Oceny Skuteczności Metody Dobrego Startu

Edyta Gruszczyk-Kolczyńska:

• Autorka ponad 260 artykułów, monografii naukowych, książek i podręczników dla nauczycieli, multimedialnych programów edukacyjnych dla dzieci, filmów dydaktycznych dla  rodziców i  nauczycieli, wykładów telewizyjnych

• Autorka pionierskiej i wielokrotnie wznawianej książki - „Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki : przyczyny, diagnoza, zajęcia korekcyjno-wyrównawcze”

• Ustaliła przyczyny nadmiernych trudności i niepowodzeń w uczeniu się matematyki oraz mechanizmy niszczące motywację do nauki u dzieci, a także opracowała skuteczne działania naprawcze dla tych obszarów.

• Jest autorką programów edukacyjnych, książek, przewodników metodycznych i pakietów środków dydaktycznych dla rodziców i nauczycieli z serii Dziecięca matematyka

Ewa Zielińska:

• Współautorka (wraz z prof. Edytą Gruszczyk-Kolczyńską) programów edukacyjnych, podręczników i artykułów dla rodziców i nauczycieli przedszkola

• Jest także współautorką pakietów pomocy i zabawek edukacyjnych dla dzieci

• Wspólnie z prof. Edytą Gruszczyk-Kolczyńską prowadzi badania nad metodami lepszej efektywności procesu wychowania i kształcenia dzieci w warunkach przedszkola.

• Zajmuje się podnoszeniem kwalifikacji nauczycieli przedszkola poprzez wykłady i warsztaty

• W swoim dorobku ma: współautorstwo 3 programów autorskich, 7 książek, autorstwo i współautorstwo ponad 40 artykułów metodycznych, współautorstwo 5 pakietów pomocy dydaktycznych i zabawek edukacyjnych dla młodszych i starszych przedszkolaków

Anna Klim-Klimaszewska:

• Jest doświadczonym nauczycielem akademickim o wysokich kwalifikacjach w zakresie pedagogiki. Jej zainteresowania skupiają się wokół problematyki wychowania przedszkolnego, o czym świadczy bogaty dorobek naukowy liczący około 200 publikacji naukowych i popularno-naukowych wydanych w kraju i za granicą

20. Wymień cechy zabawy

CECHY ZABAWY:

• Jest działaniem swobodnym ( podjęta z własnej inicjatywy, złamaniem dobrowolności w zabawie są polecenia dorosłego: idź się bawić!

• Jest działaniem bezinteresownym (działanie bezproduktywne, podjęte ze względu na przyjemność)

• Fikcyjność (dotyczy czasu, miejsca, rekwizytów. Przedmioty mają znaczenie umowne, fikcyjne)

• Element napięcia i emocja ( dziecko tworzy na gorąco, dziecko buduje równowagę między tym co jest dla niego bezpieczne, a co nie)

• Reguły, normy (dziecko, aby było dobrym partnerem do zabawy ,musi przestrzegać reguł)

21. Funkcje zabawy

FUNKCJE ZABAWY:

1. KSZTAŁCĄCA- dziecko w zabawie bada swoje zmysły, bada właściwości przedmiotów, gromadzi wiedzę o celach tego przedmiotu, manipuluje różnymi przedmiotami. Dziecko kształtuje pojęcia matematyczne, doskonali motorykę, rozszerza wiedzę o świecie, poszerza krąg doświadczeń, wzbogaca wiedzę o samym sobie, o swoich możliwościach

2. WYCHOWAWCZA- dziecko przyswaja normy i reguły życia społecznego, uczy się ich przestrzegania, uczy się ról.

3. TERAPEUTYCZNA- w zabawie dziecko może dać ujście agresywnym popędom, odreagować przykrości i lęki, bez obawy, że narazi się na negatywne konsekwencje. W zabawie występuje wznoszenie się i opadanie pobudzenia emocjonalnego.

4. PRZYSTOSOWAWCZA- umożliwia badanie świata. W zabawie dziecko opracowuje schemat postępowania, który zastosowuje w sytuacjach realnych. Dziecko w ten sposób chroni i oswaja się przed sytuacjami przykrymi, przystosowuje się do nowych trudnych sytuacji w zabawie.

5. PROJEKCYJNA- wyraża się w tym, że dziecko bez kontroli swoich zachowań ujawnia w zabawie swoje przeżycia, słabe i mocne strony, albo elementy kultury

6. STYMULACYJNA- w zabawie zaczyna dominować znaczenie rzeczy, a nie jej wygląd zewnętrzny. Dziecko na drodze zabawy znajduje nowe przeznaczenie przedmiotu.

22. Rodzaje zabaw

RODZAJE ZABAW:

• MANIPULACYJNA- polega na niespecyficznym (pociąganie, potrząsanie, szturchanie), albo na specyficznym (wkładanie, otwieranie, zamykanie, składanie i rozkładanie) manipulowaniu przedmiotami

• KONSTRUKCYJNE- prowadzą do wytwarzanie konstrukcji przy użyciu różnych materiałów. Uczy planowanie, organizowania, przewidywania i osiąganie celu

• TEMATYCZNE- polegają na naśladowaniu pojedynczych czynności dorosłego

• SYMBOLICZNE- przejawiają się w zastępowaniu jednych przedmiotów innymi

• RECEPTYWNE- polegają na obserwowaniu, obiektów i zdarzeń

• RUCHOWE- rozwijają cechy motoryki u dziecka: siła, zwinność, gibkość, szybkość, wytrzymałość ( bieganie, skakanie, pełzanie itp.)

23. Na czym polega stymulująca rola zabawy?

STYMULACYJNA ROLA ZABAWY:

• dziecko w zabawie zaczyna się coraz bardziej kierować znaczeniem danego obiektu, a nie jego zewnętrznymi, dostępnymi percepcyjnie właściwościami

• w zabawie symbolicznej, której pojawienie się jest symptomem rozwoju intelektualnego, pojawia się nowa struktura - aspekt semantyczny

• to znaczy, że zaczyna dominować znaczenie rzeczy, a nie jej wygląd zewnętrzny w toku rozwoju dziecka oddziela się pole wizualne od pola znaczeniowego, co pozwala stworzyć nowe przeznaczenie przedmiotu

• dzieci 2-3-letnie potrzebują konkretnych przedmiotów, rzeczywistej zabawki - czynnikiem dominującym jest percepcja

24. W jaki sposób uczy się dziecko w wieku przedszkolnym?

Aktywność- cecha temperamentu, która przejawia się w zróżnicowanej ilości i zakresie podejmowanych działań o różnej wartości stymulującej.

Aktywność jest podstawowym mechanizmem uczenia się. Może przybierać różne formy:

• zabawa

• nauka

• praca

W ich obrębie wyróżnia się:

• aktywność motoryczną - która wyraża się poprzez manipulowanie przedmiotami i wytworami przyrody

• aktywność sensoryczną (percepcja) - odbieranie różnych informacji za pomocą zmysłów z otaczającego świata oraz sygnałów pochodzących z własnego organizmu

• aktywność intelektualna - jest to analiza, synteza, abstrahowanie, generalizowanie pozwalające na pośrednie posiadanie rzeczywistości

• aktywność emocjonalna - wyraża się w kształtowaniu nastawienia do świata poprzez doznawanie różnych uczuć, przyjemności czy przykrości

Rodzaje aktywności:

1. kierowana

• polega na organizowaniu zajęć dydaktycznych realizowanych według prawideł pedagogiki przedszkolnej mających cele wynikające z podstawy programowej i polegające na wspieraniu uczenia się spontanicznego (przy okazji) i reaktywnego (angażuje słuchanie, koncentracje, dziecko się mobilizuje, jest bodziec więc jest też reakcja)

2. inspirowana

• organizowanie zajęć prowadzonych metodą projektowania okazji edukacyjnych i twórczych działań, stawiania dzieciom zadań otwartych i realizacja złożonych projektów, które angażują dzieci i rodziców w domu i przedszkolu

3. spontaniczna (zabawowa)

• zadanie nauczyciela polega na zorganizowaniu przestrzeni do zabaw (kącików) oraz zapewnieniu dzieciom warunków do prowadzenia zabaw swobodnych

25. Czym różni się projekt od konspektu?

Konspekt - jest planem metodycznym, który wytycza przebieg zajęć, lekcji. Przetwarza treść kształcenia w sytuacje dydaktyczne, które skłaniają uczniów do wykonywania przewidzianych czynności. Sytuacje te mają na celu dostarczenie uczniom odpowiednich doznań poznawczych

Projekt - pogłębione badanie problemu o dużej wartości poznawczej. Jego zasadniczą cechą jest aktywność badawcza osób biorących w nim udział. . W projekcie występuje ogólny zamysł, zakładający modyfikację działań w zależności od potrzeb dzieci i nauczyciela oraz warunków organizacyjnych i materialnych. Występują w nim także zamierzenia, które mogą ulec zmianie w zależności od pomysłowości osób w nim uczestniczących.

26. Co to jest projekt?

Powyżej

27. Wskaźniki dojrzałości do uczenia się matematyki?

Dojrzałość do uczenia się matematyki - odpowiedni poziom rozwoju tych procesów poznawczych, które dziecko angażuje w trakcie nabywania wiadomości i umiejętności matematycznych w szkole.

Aspekty dojrzałości psychicznej do uczenia się matematyki:

1. Świadomość w jaki sposób należy poprawnie liczyć przedmioty.

2. Odpowiedni poziom operacyjnego rozumowania.

3. Zdolność do funkcjonowania na poziomie symbolicznym i ikonicznym bez potrzeby odwoływania się do poziomu enaktywnego (działanie na przedmiotach). - J. Bruner

4. Stosunkowo wysoki poziom odporności emocjonalnej na sytuacje trudne.

5. Należyta sprawność manualna, precyzja spostrzegania oraz koordynacja wzrokowo - ruchowa

28. Co to jest czytanie?

CZYTANIE:

Aspekt techniczny

• czytanie to tworzenie dźwiękowej formy słowa na podstawie jego obrazu graficznego

• czytanie wymaga umiejętności rozpoznawania, różnicowania drobnych elementów pod względem kształtu, kierunku oraz eliminowania cech nieistotnych

• nauczyciel ocenia i uczy kojarzenia grafemów z fonemami, różnicowania ich oraz przekładania słów pisanych (drukowanych) na mówione

• Identyfikacja - rozpoznanie, odtworzenia. Dziecko widzi literę, rozpoznaje i wypowiada

Aspekt semantyczny (zrozumienie):

• ocena czytania ze zrozumieniem

nauczyciel ocenia i uczy rozumienia tekstu i znaczeń zawartych w tekście

Aspekt krytyczno-twórczy

• nauczyciel ocenia i uczy krytycznego i refleksyjnego oceniania przeczytanych treści oraz zdolności ustosunkowania się do tekstu i jego oceny w kontekście własnego doświadczenia i indywidualnej interpretacji.

29. Co to jest pisanie?

PISANIE- jest całością psychomotoryczną obejmującą słuchowe wydzielanie głoski, znalezienie jej odpowiednika literowego, zapamiętanie litery oraz rozmieszczenia liter w wyrazie. Jest złożonym procesem psychicznym, w którym można wyodrębnić trzy podstawowe elementy:

• psychologiczny (analiza i synteza dźwiękowa, wzrokowa, ruchowa)

• fizjologiczny (polega na skomplikowanych pobudzeniach nerwowych, ich integracji w korze mózgowej i aparacie ruchowym ręki)

• motoryczny (na ten element składają się skoordynowane ruchy manualne)

Przygotowanie do pisania jest procesem długotrwałym, obejmującym:

• zharmonizowanie dużych i małych ruchów kończyny z równoczesną umiejętnością włączania napięć poszczególnych grup mięśni i sterowanie siłą nacisku

• konieczność posługiwania się szeregiem drobnych, nieznacznie zróżnicowanych ruchów

• płynny ruch wiązania kilku elementów graficznych

• rozpoczynanie pisania wyrazów i właściwe pisanie ich w liniach

• utrzymywanie właściwych odstępów między literami i liniami oraz określonych rozmiarów (szerokości i wysokości liter)

30. Na czy polega wyrabianie gotowości do nauki czytania?

BRAK

31. Jakie Pani zna metody czytania w przedszkolu. Proszę jedna scharakteryzować.

METODY CZYTANIA W PRZEDSZKOLU:

1. Syntetyczne - dzieci poznają najpierw wymawiane samogłoski, potem spółgłoski, litery, układy, sylaby.

• odmiana sylabowa: dzieci poznają sylaby, tworzą z nich wyrazy

• odmiana alfabetyczna: poznają alfabet, sylaby, wyrazy

• czytanie globalne

• analiza następuje później i ma na celu utrwalenie wyrazu

2. Analityczne- proces nauki czytania rozpoczyna się od wyrazów.

3. Analityczno - syntetyczne- podstawą analizy jest tzw. wyraz podstawowy.

• wyodrębnia się sylaby, potem głoski z wyrazu podstawowego, najpierw słuchowo (dźwiękowo) odpowiednio głoski, samogłoski, spółgłoski, potem wzrokowo głoski zapisane sylabami literowymi

• z podanych głosek tworzą nowe wyrazy, dzięki temu zdobywają umiejętności odczytywania nowych wyrazów na podstawie uprzednio poznanych głosek

32. Jakie treści matematyczne realizuje się na etapie edukacji przedszkolnej?

1. Orientacja przestrzenna

• rozróżnienie lewej i prawej strony

• określanie kierunków i ustalanie położenia obiektów w stosunku do własnej osoby, a także w stosunku do innych obiektów

• określanie kierunków oraz miejsca ma kartce papieru

• rozumienie polecenia typu: narysuj kółko w lewym górnym roku kartki

2. Czynność klasyfikacji

• dziecko grupuje obiekty w sensowny sposób i formułuje uogólnienia typu: to do tego pasuje

• wskazuje obiekty podobne i te, które są inne

3. Myślenie dedukcyjne

• dziecko przewiduje, w miarę swoich możliwości, jakie będą skutki czynności manipulacyjnych na przedmiotach

• stara łączyć się przyczynę ze skutkiem i próbuje przewidywać, co się może zdarzyć

4. Pojęcie liczby naturalnej

• dziecko liczy obiekty i rozróżnia błędne liczenie od poprawnego

• ustala równoliczność dwóch zbiorów

• posługuje się liczebnikami porządkowymi

• wyznacza wynik dodawania i odejmowania, pomagając sobie liczeniem na palcach lub na innych zbiorach zastępczych

5. Pomiary różnych wielkości

• mierzenie figur geometrycznych, naczyń i czasu

• dziecko wie, na czym polega pomiar długości

• zna proste sposoby mierzenia: krokami, stopa za stopą

• zna stałe następstwo dni i nocy, pór roku, dni tygodnia, miesięcy w roku

---