0000014

KRÓTKA GRAMATYKA JĘZYKA JAPOŃSKIEGO

Aby przeobrazić na-przymiotniki w przysłówki, stawia się po nich -ni.

Nihongo o Joozu ni hanashimasu ne. Sore wa hontoo ni yokatta desu ne. Kinoo genki ni kaette kimashita.	Dobrze mówisz po japońsku. To było naprawdę dobre. Wczoraj wrócił zdrowy.
Najczęstsze przysłówki:
Totemo omoshiroi desu.	Bardzo ciekawe.
Taihen yorokonde imasu.	Bardzo się cieszę.
Amari oishiku arimasen.	To nie smakuje dobrze.
Hontoo ni damę desu ka?	Naprawdę źle idzie?
Yukkuri itte kudasai.	Proszę mó'wić powoli.

Stopniowanie

Stopniowanie tworzy się za pomocą przysłówków motto oraz ichiban, które występują przed przymiotnikiem.

Przymiotnik	Stopień wyższy	Stopień najwyższy
yasui	motto yasui	ichiban yasui
tani	tańszy	najtańszy
furui	motto furui	ichiban furui
stary	starszy	najstarszy
yuumei	motto yuumei	ichiban yuumei
słynny	słynniejszy	najsłynniejszy

Korę ga ichiban yasui desu.	To jest najtańsze.
Sore wa ichiban yuumei na matsuri desu.	To jest najsłynniejsze święto.

Porównanie

W porównaniach nie stosuje się stopnia wyższego, lecz wyrażenie (no) hoo (ga).

Za porównywanym obiektem stawia się yori niż.

Tookyoo no hoo ga ookii desu.    Tokio jest v/iększe.

Shikoku wa Kyuushuu yori chiisai desu. Sikoku jest mniejsze niż

Kiusiu.

Kyooto no hoo ga Tookyoo yorl furui desu.

Tookyoo yori Kyooto no hoo ga furui Kioto jest starsze niż Tokio. desu.

Zaimki wskazujące

Ten, to, ów, tutaj, tam, tędy, tamtędy

Zaimki wskazujące umożliwiają budowanie wielu prostych zdań. Ustawiają się według określonego schematu, który znajduje również zastosowanie dla zaimka pytajnego gdzie?

Pozycja mówiącego względem wskazywanego przedmiotu (pozycję wskazuje sylaba):

ko-	blisko mówiącego
so-	blisko słuchającego
a-	daleko od obu rozmówców

Do tej sylaby dołącza się:

-re	dla rzeczy, przedmiotów
-chira	dla wskazań miejsca, kierunku i osób
-ko	dla wskazań miejsca

pozycja mówiącego	miejsce		rzecz		kierunek, miejsce/ osoby
ko-	koko	tu	korę	to	kochira tu/ta
so-	soko	tu	sore	to	sochira tu/ta
a-	asoko	tam	are	tamto	achira tamftamta

Zaimki wskazujące stoją w miejscu rzeczowników i są traktowane tak jak rzeczowniki.

Koko wa Ginza desu.	Tutaj jest Ginza.
Asoko wa koen desu.	Tam jest park.
Korę o kudasai.	To proszę!
Korę wa hon desu.	To jest książka.
Are wa Tóodai desu ka?	Czy tam jest Uniwersytet Tokijski?

Ten, ta, to; tamten, tamta, tamto; (ów, owa, owo)

Przez dodanie sylaby -no do przedrostka ko-, so-, a- otrzymuje się zaimki wskazujące, które zawsze występują razem z rzeczownikiem.

Kono kamera o kudasai.    Poproszę ten aparat.

Ano shinbun o kudasai.    Proszę tamtą gazetę.

Sono terebi wa ikura desu ka? ile kosztuje ten telewizor?