114
Hnergia całkowita układu wynosi więc:
EI]=^(P,+3-P2+2-P3).
4g
lilcmentama praca sił zewnętrznych układu wynosi:
8L = 8L(1) + 8L(2)+SL(3).
Na bryłę 1 działa moment pary siły M. Powoduje on obrót krążka, a jego ele mentamy obrót określimy jako dcpi, wówczas:
8L(1)=MA-d«p1=M-d<p1.
Bryła 2 jest w ruchu płaskim. Wówczas:
8li2^ = P-d1j3 +Mb -d(p2 = (p2 +N2 +T2)d% +(T2 -r2 -N2 -f)d(p2,
SL(2)=-T2-drB+(T2-r2-N2-f)dcp2.
Bryła 3 wykonuje ruch postępowy, więc:
Sli3) = P-d£ = (P3 +N3 + T3)d£ =(P3 -sina-T3)drc.
Podobnie jak w przypadku energii, wyznaczymy elementarne przesunięci i elementarne obroty w funkcji drc, czyli:
, drc d<Pi = —,
r
drn =drr,
dr,.
d(p2 =
Ponieważ środki mas brył 2 i 3 przemieszczają się tylko na kierunkach ich pręi kości, to:
n2=p2,
N, P3-cosoc,
T, ii-N, P, •p-cosu.
Uwzględniając wszystkie te zależności, otrzymamy:
SL(1)=M^-,
r
5L(2) = -iyf-drr, rr"
8li3^ = P3 (sin a - (j. ■ cos a) drc.
Elementarna praca wszystkich sił układu wynosi więc:
8L =
drc,
1 f
M—P2 — + P3 (sina -p- cos a) r r
praca całkowita sił układu wykonana na drodze przejścia z położenia pierwszego do drugiego:
1 f
M—P2 — + P3 (sin a - p • cos a) r r
1 f
M—P2 —+ P3(sina-p-cosa) r r
Sr.
drr.
•^-(Pj +3P2 + 2P3) = [M-P2 -f + P3 -r(sina-p-cosa)]-Z równania tego określimy prędkość bryły 3:
sc-g[M-P2 -f + P3 -r(sina-p-cosa)]
]j r(Pj +3P2 +2P3
Aby wystąpił przewidywany ruch, prędkość vc musi być większa od zera, czyli: M-P2-f + P3 •r(sina-p-cosa)>0.