114
linergia całkowita układu wynosi więc:
En=^(P,+3-P2 + 2P3).
4g
lilcmentama praca sił zewnętrznych układu wynosi:
8L = 8L(1)+8L(2)+8L(3).
Na bryłę 1 działa moment pary siły M. Powoduje on obrót krążka, a jego elementarny obrót określimy jako dep,, wówczas:
Sli1) = Ma • depj = M ■ depj.
11 ryła 2 j est w ruchu płaskim. Wówczas:
8li ^ = Pd% +Mb -dcp2 = (P2 +N2 + T2) d% +(T2 -r2 — N2 -f^d^,
8L(2)=-T2-drB+(T2-r2-N2-f)dcp2.
Bryła 3 wykonuje ruch postępowy, więc:
5li3) = P-d£ = (P3 +N3 + T3)d£ =(P3 -sina-T3)drc.
Podobnie jak w przypadku energii, wyznaczymy elementarne przesunięciu i elementarne obroty w funkcji drc, czyli:
drB =drc,
Ponieważ środki mas brył 2 i 3 przemieszczają się tylko na kierunkach ich pręd kości, to:
n2-p2>
N, - P, - cos a,
T, ii-N, P,'p-cos«.
8L(1)=M^-,
r
8lJ2) = -P^f -drr, fC
8li3^ = P3 (sin a - p • cos a) drc.
Elementarna praca wszystkich sił układu wynosi więc:
8L =
1 f
M—P2 — + P3 (sin a - p • cos a)
drc,
praca całkowita sił układu wykonana na drodze przejścia z położenia pierwszego do drugiego:
“ i f
M—P2 — + P3(sina-p-cosa) r r
1 f
M— P2 — + P3 (sin a - p • cosa) r r
Sr-
dm
Zgodnie z równaniem (177) zapiszemy:
2
^-(Pj +3P2 +2P3) = [M-P2 -f + P3 -r(sina-p-cosa)]~.
Z równania tego określimy prędkość bryły 3:
sc-g[M-P2-f+ P3 ■r(sinoc-p-cosa)]
VC = 1 r(P, +3P2 +2P3) '
Aby wystąpił przewidywany ruch, prędkość vc musi być większa od zera, czyli: M-P2-f + P3r(sina-pcosa)>0.