Postawa swobodna i broniq palną lub bez broni to naturalne ustawienie się żołnierza umożliwiajqcc obronę i wykonywanie ataków w sytuacji zaskoczenia. Postawo swobodna nic jest charakterystyczna dlo wołki bezpośredniej, może stanowić postawę wyjściową do przyjęcia postawy walki, postaw strzeleckich i odwrotnie. Przyjmujemy jq np. podczas czynności służbowych, jak służba na posterunku.
a) postawa swobodno z karabinkiem (fot. a):
Ncv»)k ten j«l fcotrizo wnżny ze względów bezpieczeństwo. Urre-możliwio ptzfpodkwe oddanie strzału, np. podczas połknięcia stę, uderzenia przez nopostniko w oto-licfi palca wskazującego w czasie poruszona się z bronią lub też w wyniku ncp>ięco emocjonalnego wywianego sytuaqq wafla.
- nogi w naturalnym rozkroku
- tułów i głowo wyprostowane
- karabinek trzymany oburącz, skierowany lufa/bagnetem skośn.e w dół - .przecina' tułów w linii łqczqcej prawy bark (kolba) > lewe biodra (Mc)
- polec wskazujący ręki trzymającej chwyt -wyprostowany
I oparty o komorę zamkowa nod tęzykiem spustowym (fol. b)
b) postawa swobodna z bronią krótką (pistolet, pistolet maszynowy) (fot. c, d):
- nogi w noluralnym rozkroku • tułów i głowo wyprostowane
błort (pistolet, pistolet maszynowy) trzymano na wysokośo bioder, lufa skierowano w stronę celu
- polec wskazujący ręki trzymającej chwyt - wyprostowany • oparty nad językiem spustowym (łot dl)
- ręko niotrzymoiąca broni opuszczono swobodnie wzdłuż 'ułowią
łot c fo». d
27
c) postawa swobodno boz broni (fot. a):
- nogi w naturalnym rozkroku lutów i głowo wyprostowane
- ramiona opuszczone swobodn.-c wzdłuż Mowa
Postawa gotowości zapewnia ochronę przed próbą zaboru broni, umożliwia podejmowanie interwencji w bliskim kontakcie z zachowaniem zasady samoosekurocji, a w razie konieczności szybkie zdystansowanie się i przejście do użycia broni.
d) postawa gotowości (fot. b)
lo\ b
- nogi W pozycji wykraczno-razkrocznej, lekko ugięte w kolanach, ciężar cio‘a rozłożony równomiernie na obu stopach, co zapewnia stabilność i możliwość szybkiego przemieszczania
- pęto stopy zokrocznei lekko unieś-ona, stopa nogi wykroczne. skierowana palcami do wewnątrz, tułów nieco pochylony pstolet w kaburze udowe| lub no pasie głównym
- pistolet maszynowy lub karabinek zawieszony no pasie nośnym z przodu lub z tylu
- prawa ręko spoczywo no kaburze z pistoletem lub no chwycie pistolem moszynowego (karabinka) w sposób uniemożliwia,-qcy zabór broni
- palec wskozujący ręki trzymającej chwyt brani - wyprostowany i oparty nod językiem spustowym
ręko lewo wzniesiono w przód do pozycji fzw. gardy (uniesiona w przód, lekko ugięta w łokciu, dlo* no wysokości żuchwy)
Przykłady wykorr,■słoma posłany gotowości pfTy podajmowaniu intenrencji (fot. c-g).
28
Postawa walki zapewnia optymalną ochronę przed otokiem i możliwość kontratakowania.
Jest to tako pozycja ciała, która jest stabilno, a zarazem pozwala na szybkie przemieszczanie się w dowolnym kierunku w jak najkrótszym czasio.
e) postawa walki karabinkiem (fot. a-c):
- nogi w pozycji wykraczno-razkrocznej, lekko ugięte w kołanoch, ciężar ciało rozłożony równomiernie na obu nogach, co zapewnia stabilność i możliwość szybkiego przem-eszczonio
- pięto stopy zokrocznei lekko uniesiono, stopa nogi wykrocznej skierowana polcami do wewnątrz, tułów nieco pochylony
- karabinek trzymany oburącz, skierowany lufą/bagnc^cm skośnie w górę, w przód „przecina* tułów po przekątnej od prawego bradra (kolbo) do wysokość, lewego borku (Ma/bognol)
- polec wskozujący ręki trzymającej chwyt wypros'owony i oparty o komorę zamkową nod językiem spustowym
f) postawa walki bronią krótką (pistolet, pistolet maszynowy) (fot. d-f):
- nogi w pozycji wykraczno-razkrocznej, lekko ugięte w kolonach, ciężar ciota rozłożony równomierni© no obu nogach, co zaoewnio stabilność ■ możliwość szybkiego przemieszczenia
- pięta stopy zokrocznei lekko uniesiona, stopa nogi wykrocznej skierowano palcami do wewnątrz, tułów nieco pochylony
łot d
• broń (pistolet, pistole* maszynowy) trzymana na wysokości bioder, lufo skierowano w stronę edu
- palec wskazujący ręki trzyma,-acoj chwyt wyprostowany i oparty nod językiem spustowym
- ręko nietizymojąco broni w pozycji gardy (uniesiona w przód, lekko ugęto w łokcu, dłoń no wysokości żuchwy)
g) postawo walki bez broni (fot. a-c):
- nogi w pozycji wykroczno-razkrocznej, lekko ugięte w kołanoch, ciężar ciolc rozłożony równomiernie na obu nogoch, co 20pewnio stabilność i możliwość szybk.ego przemieszczania
- pięta stopy zokrocznej lekko uniesiona, stopa nogi wykrocznej skierowana palcami do wewnątrz, tułów nieco pochylony
ramiono w pozycji gardy: łokcie blisko tułowia, osłaniają boki klatki piersiowej, Lewo ręka wysunięta do przodu stanowi pierwszo linię obrony i o*-akv, prawa ręko bliżej głowy (żuchwy) stenowi drugą linię obrany i otoku, dłonie w noturalny sposób uniesione do góry, oake złączone - kciuk blisko dłoni
Postawę do walki w leżeniu, z bronią i bez broni stosujemy jako pozycję przejściową do jak najszybszego przyjęcia stojącej pozycji walki lub postawy strzeleckiej. Zapewnia ona optymalną ochronę przed otokami i możliwość kontratakowania oraz szybką zmianę pozycji.
h) postawy do walki w leżoniu (z bronią i bez broni) (fot. d-f):
- ogólna pozycja dolo to leżenie tyłem z nieznacznym skrętem Mowio no bok, w prawo
- głowa uniesiona, brodo przy klatce piersiowej
- lewo noga ugięta, stopa oparto o podłoże, co umożliwia przemieszczanie się w po2yC|i leżącei prawo noga skierowana w przód, zgięto, piętą do wewnątrz
broń trzymana oburącz lub -ednorącz |w zależności od rodzaju brani) skierowana w przód, równolegle do prawej nogi
- polec wskazujący ręki trzyma;qcej chwyt - wyprostowany i oparty nad językiem spustowym
for. d
30
I. Po iłowy orUciooe do olako I obrony
1. W marszu, no sygnał, zotrzymanie w pozycji wykrocznej (lewa noga z przodu), następnie
korygujemy ustawienie stóp i stabilność pozycji poprzez wychylenia tułowia w różnych kierunkach oraz sprawdzamy sposób trzymania broni (lub ułożenia rąk w gardzie).
2 Postawę leżąc doskonalimy przy nauczaniu padów i przewrotów jako kończącą pad i wyjściową do przyjęcia postawy strzeleckiej lub stojącej pozycji walki.
1. Jak w ćwiczeniu nauczającym nr 1, ale w biegu.
2. W sytuacjach zaskoczenia ćwiczący w pozycji swobodnej po pchnięciu z różnych kierunków przez współćwiczącego przyjmuje pozycję walki.
3. Jw.( gdy ćwiczący rozpoczyna ćwiczenie z zamkniętymi oczami, w momencie utraty równowagi otwiera oczy i przyjmuje pozycję walki (fot. o-c).
4 Postawy walki należy doskonalić przy nauczaniu i doskonaleniu innych elementów programu jako postawę rozpoczynającą i/lub kończącą technikę (np. przy nauczaniu i doskonaleniu poruszonio się w walce).
31
32
Przy przeładowywaniu broni żołnierz nie może tracić kontroli nod chwytem broni. Przełącznika rodzaju ognia nie należy dociskać do ściany komory zamkowej.
33