209
VI. 1. Określenie funkcji wielu zmiennych
Natomiast funkcja U, interpretowana jako wielkość utargu ze sprzedaży trzech rodzajów skryptów, w tym przykładzie ma sens tylko w zbiorze:
Du = 100 sx* 1500, 100 £y £1500, 100£zs2000 oraz x, y, z są
całkowite 1.
Podane w definicji zbioru Dv ograniczenia dolne i górne na wartości poszczególnych zmiennych wynikają z możliwości technicznych wydawnictw i wielkości popytu na poszczególne skrypty.
Przykład VI.l3
Dla każdej z podanych niżej funkcji dwóch zmiennych należy wyznaczyć ich dziedziny i obliczyć wartości przy wybranych argumentach:
a) Ąxvx1) = Zjln(z, -x22).
Jej dziedziną jest Df = {fpt,xj) 6 K2: - x\ > 0}<= M2. Definicja Df uwzględ
nia fakt, że wyrażenie logaryttnowane musi być liczbą dodatnią.
Dla (2; 1) eDfJ mamy /(2;1) =2-ln(2 - l2) = 2-ln(l). Ostatecznie /(2; 1) = 0. Natomiast (1;2) € Df, ponieważ 1 - 22 < 0 i /(1;2) nie istnieje.
b) g(x,y) - c'/2x~J'2, dziedzina - Dg = {(x,y) e R2: 2x - y + 2 z 0} c R2. Punkt (-2; 1) Dg, ponieważ jego współrzędne nie spełniają nierówności określającej dziedzinę Dg, więc g(-2; 1) nie istnieje. Natomiast (0;0) jest argumentem funkcji g, ponieważ g(0;0) = e^2 - e1,41 = 4,11.
Nasze dalsze rozważania o funkcjach wielu zmiennych ograniczymy głównie do funkcji dwóch zmiennych (n = 2), choć podawane definicje i twierdzenia będą zazwyczaj formułowane dla dowolnych n i 2. Przykładem niech będzie definicja miejsca zerowego funkcji wielu zmiennych / (por. definicję tego pojęcia podaną w punkcie A par. 1.1).
x,j ę Df jest miejscem zerowym funkcji /H M^o) ^ 0.
Z definicji Df wynika, że dla funkcji dwóch zmiennych jej dziedzina jest podzbiorem przestrzeni R2 [Df ł R2). Aby lepiej wyobrazić sobie, które punkty R2