■ Rzut ukośny jest przykładem ruchu o stałym przyspieszeniu a - g i dowolnie skierowanej prędkości początkowej v 0
Układ współrzędnych kartezjańskich obieramy tak. żeby wektor ~g był skierowany przeciwnie niż oś OY, a prędkość v 0 leżała w płaszczyźnie XOY przy czym kąt między v f> a osią OX wynosi a Początek układu umieszczamy w punkcie, w którym ciało znajduje się w chwili początkowej Rozkładamy wektor prędkości początkowej v 0 na dwie składowe - wzdłuż osi OX:
Vqx ~v0cosa
i wzdluz osi OY
Voy=v0Suia
Rzut ukośny można traktować jako złożenie dwóch ruchów prostoliniowych -wzdłuż osi OX i wzdłuż osi OY. Ruch wzdłuż osi OX jest jednostajny ze stałą prędkością, a więc
\x =v'ox =v0cos u i x -vxt =v0rcos a.
W kierunku osi OY prędkość zależy od czasu - jest to ruch jednostajnie zmienny, czyli:
v>- =v0sin a-gt ly =vąy/ - =v0/ sin a - igr2
Eliminując z równań x = x(i) i v=></) czas otrzymujemy równanie toru y= tana x----x2
2vgCos~a
Jest to równanie paraboli
■ W rzucie ukośnym ciało osiąga maksymalną wysokość takim, że
vv=V(,sma-^ = 0
Zatem
v0sin a hi ~ g
Po czasie
fOA = 2th =
2v()Stna
g
ciało wTacado położenia y 0. Wysokość maksymalna rzutu wynosi
VQsin~a
Zasięg OA w rzucie ukośnym jest określony wartością współrzędnej x dla czasu t()Ą i wynosi
OA - xU()A) -
E
wartości składowych weklora prędkości v współrzędne ciała
w dowolnej chwili /
w dowolnej chwili t
Vjr = v0cosa |
x= V()/ cos a | |
\y = \'Qsina -gl |
>' = v0/sina-jJ?r2 | |
_ v;;$in2a
oa = -łi—
2v0sina lOA =-g-
czas potrzebny na osiągnięcie wysokości
rozkład wektora |*ędko$ci v na wektory składowe vx i v\,
rozkład wektora prędkości początkowej v o na wektory składowe v Qx \~vQy( kąt
między wektorem vj i osią OX wynosi a)
rozkład wektora przyspieszenia
ziemskiego j? na wektory
przyspieszenia stycznego i normalnego —> —> —>
y = a 5 4 a „
czas rzutu
maksymalnej h