str 096 097

wyczekiwania (na stanowisko wyjściowe) —

MARSZ”,

3.    Nadzorujący w schronie wyczekiwania — „Na stanowisko ogniowe — MARSZ”,

4.    Nadzorujący na „SW” —

a)    „Na stanowisko — MARSZ”.

b)    „Przygotować granaty”.

c)    „Do ataku — NAPRZÓD”.

13.    Dostarczanie granatów na rzutnię powinno odbywać się zawsze zgodnie z przepisami o obchodzeniu się, przenoszeniu i przewożeniu granatów bojowych.

Granaty przeznaczone do rzucania składa się w schronie „G”, zapalniki zaś — w schronie „Z”. Nie wolno tych części amunicji umieszczać razem. Żołnierze. po otrzymaniu granatów i zapalników chowają je oddzielnie do torby, przy tym zapalniki zawinięte w papier lub w pakuły. Przygotowanie granatów do rzucania odbywa się na „SO” lub „SW”.

Wstęp do schronu „G” i „Z” dozwolony jest tylko kierownikowi ćwiczenia, podoficerowi nadzorującemu oraz żołnierzowi, który w danej chwili pobiera granaty.

14.    Oczyszczanie rzutni z niewybuchów przeprowadzać stosownie do zasad podanych w niniejszej instrukcji cz. i_t rozdział VIII, pkt. 91—92.

WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA

15. Rzutnia ma rejon niebezpieczny, wewnątrz którego mogą razić odłamki bezpośrednio lub z odbicia. Odłamki granatu obronnego działają w promieniu 200 m od miejsca wybuchu. Ze względu na bezpieczeństwo przyjmuje się większy rejon, w którym w czasie trwania ćwiczeń nikomu, oprócz oddziału ćwiczącego, nie wodno się znajdować.

16.    W terenie płaskim przyjmuje się linię odległą

0    200 m od miejsca upadku granatów, jako granicę, wewnątrz której leży rejon niebezpieczny. Przed rozpoczęciem ćwiczeń w rzucaniu granatami bojowymi należy:

1)    Podnieść na rzutni na wysokiej tyce chorągiew czerwoną, oznaczającą, że rzutnia jest czynna. Chorągiew ta powinna pozostawać przez cały czas rzucania.

2)    Rozprowadzić i rozstawić wartowników na posterunkach bezpieczeństwa. Zadaniem wartowników jest niedopuszczać osób postronnych do wnętrza pasa zagrożenia. Ilość wartowników i miejsca posterunków ustala dowódca jednostki w zależności od miejscowych warunków.

Nie wolno rozpoczynać ćwiczenia, dopóki wartownicy nie zostaną rozstawieni na posterunkach. Służbę wartowniczą pełnią ludzie z oddziału ćwiczącego w ilości zależnej od warunków miejscowych. Aby nie przerywać ćwiczenia w czasie zmiany służby wartowników, rozprowadzanie powinno się odbywać na zewnątrz linii ograniczającej rejon zagrożenia.

17.    W wypadku odbicia się granatu o przedpdersie lub wypadnięcie granatu z ręki rzucającego tak rzucający jak i kierownik kryją się za wał ochronny „WO” w rowie „A” lub „B” zależnie od miejsca upadku granatu.

W nagłych wypadkach, gdy wyrzucenie granatu może spowodować niebezpieczny wypadek, żołnierz powinien go rozbroić. Przy granatach wz 1942 i wz. F-l, jeżeli granat został odbezpieczony, tj. gdy zawleczka została wyciągnięta, rzucający nie może włożyć jej z powrotem, lecz nie zwalniając dźwigni spustowej

1    mocno trzymając granat, melduje o tym feŁerowniko-wi ćwiczenia, który powinien umożliwić mu jak najszybsze wyrzucenie granatu.

97