Zagadnieniu dyssypacji energii w układach mechanicznych z tarciem suchym poświęcono wiele prac. W ruchu względnym elementów maszyn występuje na powierzchniach styku tych elementów tarcie zależne od docisku. W naszych rozważaniach zajmiemy się przypadkiem, gdy siła wypadkowa tarcia jest proporcjonalna do nacisku, który w czasie ruchu jest stały. Siła tarcia ma zawsze zwrot przeciwny do prędkości względnej. Siłę tę możemy opisać wzorem:
R = 7sgnż = Zjiji"1 (3.1)
gdzie Zjest siłą tarcia suchego.
T‘ 0 | |
X | |
Na rysunku 3.1 pokazano wykres zależności T jako funkcji x. Rozważono drgania układu mechanicznego pokazanego na rys. 3.2.
Całkowitą siłę oporu sprężystego i niesprężystego możemy teraz przedstawić wzorem:
(3.2)
F = kx + Tsgnx
Wykres tej zależności pokazano na rys, 3.3. Równanie różniczkowe ruchu ciała ma postać:
(3-3)
mx + kx±T = Q