TWIERDZENIE 7.4
Niech .....Hj.....Hx będę składowymi spójności
hlpergrafu H, o liczbach cyklonatycznych A^).
Wtedy
l»f
Dowód >
UjCU,1, J J
Sunujęc po składowych opójnoócl (i <• 1.3C) otrzyaujeay tezę twierdzenie (patrz wyrażenie (7.1)).
7.2. Lasy 1 drzewa
L e s e n nazywany każdy graf C. dla którego A(G) • 0. Odpowiednio hiperleeen nazywany hlpergraf H taki, że A(H) • 0.
D r z e w e a nazywany las, dla którego jf(G) • 1. Od-powiodnio hlperdrzewea jest hiperlas M, taki
że X(H) - 1.
Zauważmy. że każdy dendryt (antydendryt) jeet drzewen. Każde drzewo o n wierzchołkach aa dokładnie n-1 gałęzi. Oczy -wiście żadna z gałęzi drzewa nie jest pętlę.
TWIERDZENIE 7.5
Dla dowolnych dwóch wierzchołków drzewa (hiperdrzewa)
istnieje dokładnie Jeden łańcuch łęczęcy te wierzchołki 1 jest on łeńcuchen prosty®.
Dowód i
Drzewo (hiperdrzewo) Jest spójne, a więc dla każdych dwóch wierzchołków x.y istnieje «£(x,y). Gdyby nie był on łeńcuchen prostya, to wyotępowałby cykl, co Jest niemożliwe ze względu na A» O l twierdzenie 7.2. Gdyby ilość różnych łańcuchów łęczęcych x i y była większa od jedności, to toż Istniałby cykl, co jest niemożliwe 1 kończy dowód twierdzenia.
Dis każdych dwóch różnych hlporgołęzl Uj.u^ hipor -drzewa ilość wierzchołków lncydentnych Jednocześnie z tymi gałęziami nie przekracza jedności.
Dowód i
Oznaczmy przez Ej zbiór wierzchołków lncydentnych z hl -pergałęzię Uj. Załóżmy, że
Oznacza to, że Istnieję dwa wierzchołki x,y takie, że x€Ej, yCEj, xc Ek, ye Ek. Iotnieje wtedy łańcuch cykliczny. |x, Uj, y, uk,x J , co jest niemożliwa wobec A* O 1 twierdzenia 7.2. Kończy to dowód twierdzenia.
TWIEROZENIE 7.7
Dla każdej hlpergałęzi u hlperdrzewo H ■ ,<X,U P> wektor X , taki że < % . u> e P ma różne składowe.
Dowód t
Załóżmy przeciwnie, że istnieje <*, u>£P 1 X*
• <x1»...,y....,y.... ,xk> . wtedy Jednak istniałby łańcuch cykliczny {y.u.y} , co Jeot niemożliwe ze względu na X(H) • O 1 tezę twierdzenia 7.2.
TWIEROZENIE 7.8
Niech H ■ <X.U,P> będzie hlperdrzewem, |U| ■ a, •
* {£<} t 1 ■ iT» Jest rodzinę podzbiorów wierzchołków lncydentnych z poszczególnymi hlpergełęzlaml. Wtedy szkielet tego hlperdrzews Mo ■ <X,U§,P#> ma również m hiperkrawędzl |UBI ■ m 1 przy zachowaniu odpowiedniej numeracji Ej • E®, gdzie Ej Jest zbiorem wierzchołków lncydentnych z hiperkrawędzlę
Oowód tego twierdzenia wynika bezpośrednio z definicji szkieletu 1 hlpergrafu zwykłego, podanych w rozdziale 2.