0140

0140



Systemy polityczne współczesnego świata

progu 77% miejsc, a po wyborach w 1979 i 1989 r. kontrolowała 91% mandatów. W 1994 r. rozmiar dominacji został ograniczony do poziomu 68% mandatów, ale jak się później okazało, było to zjawisko przejściowe. W wyborach w 1999 r. BDP zwiększyła stan posiadania w jednoizbowym Zgromadzeniu Narodowym do poziomu 82,5%. Partiom opozycyjnym nigdy nie udało się zmniejszyć dystansu do BDP poniżej poziomu 30% miejsc. Średnia wartość indeksu efektywnej liczby partii wynosi 1,2 - wynik wręcz zaskakujący nawet jak na warunki afrykańskie, zważywszy chociażby fakt, że kraj ten zasługuje na miano demokratycznego. BDP to ugrupowanie o wyraźnie konserwatywnej tożsamości, promujące kapitalistyczny charakter przemian społecznych. Jednak nie ten fakt wydaje się istotny dla wyjaśnienia dominacji BDP Partia jest reprezentantem politycznym grupy etnicznej Tswana, która stanowi 2/3 populacji kraju. W efekcie został ukształtowany rozbudowany system patro-nażu politycznego, który gwarantuje dominację w wyborach tzw. głosu etnicznego.

Namibia uzyskała niepodległość w 1990 r. Dwukrotnie przeprowadzono w tym kraju wybory parlamentarne (w 1994 i 1999 r.) i zwyciężała w nich Organizacja Ludu Afryki Południowo-Zachodniej (SWAPO). W pierwszych wyborach zdobyła ponad 73% mandatów w izbie niższej parlamentu, zaś w kolejnych - 76%. Opozycja pozostaje sfragmentaryzowana, a największym ugrupowaniom (m.in. Kongresowi Demokratów) nie udało się w wyborach w 1999 r. przekroczyć bariery 10% mandatów. Średnia wartość indeksu efektywnej liczby partii wynosi 1,7.

Systemy partyjne z dominacją jednej partii spotykamy w wielu innych krajach kontynentu, choć ocena ich poziomu zaawansowania w procesie demokratycznych przemian nie może być tak jednoznacznie pozytywna, jak w przypadku pierwszej grupy. Można je określić mianem systemów politycznych nie w pełni demokratycznych. Chodzi m.in. o systemy partyjne Ghany, Mali, Senegalu (z dość istotnym zastrzeżeniem), Tanzanii, Zambii oraz Zimbabwe. W Ghanie odpowiedzialność za proces demokratycznej tranzycji przejął Jerry John Rawlings, prezydent od 1981 r., tzw. silny człowiek armii, który właśnie w tym roku zorganizował zamach wojskowy. W 1993 r. zostaje przywrócona za jego sprawą republika (IV), choć w dość dwuznacznych okolicznościach. Pierwsze wybory tranzycyjne zostały zbojkotowane przez opozycję i w efekcie partia Rawlingsa, Kongres Narodowo Demokratyczny (NDC), kontrolowała 99% miejsc w Parlamencie. Oznaczało to de facto powstanie systemu jednej partii politycznej i to pomimo cofnięcia w 1992 r. zakazu dotyczącego aktywności partii politycznych. W wyborach w 1996 r. partie opozycyjne łącznie zdobyły 66 miejsc w parlamencie, co stanowi 33% jego składu. Obserwujemy więc proces stopniowego łagodzenia poziomu dominacji NDC, co wydaje się być efektem podjęcia przez

136


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Systemy polityczne współczesnego świata powołania trwałego gabinetu), po trzecie, zgodności działań
Systemy polityczne współczesnego świata w ramach tej samej kategorii teoretycznej. Stosunkowo wiele
Systemy polityczne współczesnego świata po uzyskaniu władzy faktycznie zanikała (wspominaliśmy już o
Systemy polityczne współczesnego świata w Kongresie. Sytuacja zmieniła się po wyborach w 1998 r., ki
Systemy polityczne współczesnego świata parlamentu może ulegać ograniczeniu poprzez uczynienie miejs
Systemy polityczne współczesnego świata (Brazylia, Kolumbia po 1991 r., Peru po 1993 r.), prezydentu
Systemy polityczne współczesnego świata powołanego po wyborach prezydenckich w 1999 r., czy gabinetu
Systemy polityczne współczesnego świata współdziałania, co zagroziło paraliżem władzy. Po
Systemy polityczne współczesnego świata rozwiniętych demokracji z innych kontynentów, to niski pozio
Systemy polityczne współczesnego świata władzy, który uniemożliwiał zinstytucjonalizowaną
Systemy polityczne współczesnego świata z wartościami demokracji) wizji politycznej, która nie podle
Systemy polityczne współczesnego świata informacji, wolność ekspresji politycznej i prawo zrzeszania
Systemy polityczne współczesnego świata ważne, demokracje skonsolidowane to takie, które udowodniły
Systemy polityczne współczesnego świata Na przełomie lat 80. i 90. XX stulecia do grona demokracji
Systemy polityczne współczesnego świata Najistotniejszą cechą demokracji skonsolidowanych jest to, ż
Systemy polityczne współczesnego świata krajach zaliczanych do grupy nieskonsolidowanych demokracji.
Systemy polityczne współczesnego świata z zachowaniem demokratycznych procedur, konkurenci H. Chavez
Systemy polityczne współczesnego świata Poczynając od 1985 r., kiedy to władzę w wyniku przewrotu
Systemy polityczne współczesnego świata mierzonych efektów działań ekipy rządzącej lub jej

więcej podobnych podstron