0314

12.3. Instytucje Unii Europejskiej 325

w procesach unifikacyjnych, co zresztą znalazło odbicie zarówno w samej jego konstrukcji jako instytucji, jak i w sposobie kreowania jego powiązań z pozostałymi instytucjami.

W 1979 r. przeprowadzono po raz pierwszy bezpośrednie wybory do Parlamentu. Do tego momentu obowiązywała procedura charakterystyczna dla tzw. międzynarodowych zgromadzeń parlamentarnych, co oznaczało, iż składa! się on z przedstawicieli nominowanych przez parlamenty narodowe i spośród ich członków. Aktualnie Parlament składa się z 732 przedstawicieli. Państwa członkowskie nie otrzymały równej liczby mandatów, ale budzi zastrzeżenia, iż w procesie alokacji miejsc przyjęto na zasadzie wyłączności kryterium rozmiaru populacji danego społeczeństwa. Wskazuje się raczej na metodę zwaną „degresywną proporcjonalnością", podobną do stosowanej w Radzie Unii. Oznacza to, iż mniejsze państwa członkowskie są nadreprezentowane w Parlamencie (tabela 27.}. Mandat członkowski w Parlamencie trwa 5 lat (kadencja parlamentu).

Tabela 27. Dystrybucja miejsc w parlamencie

Nazwa kraju	Liczba miejsc
Niemcy	99
Francja, Wielka Brytania, Wiochy	78
Hiszpania, Polska	54
Holandia	27
Belgia, Czechy, Grecja, Węgry, Portugalia	24
Szwecja	19
Austria	18
Dania, Finlandia, Słowacja	14
Litwa. Irlandia	13
Łotwa	,9
Słowenia	7
Cypr, Estonia. Luksemburg	6
Malta	5
Ogółem	732

Wybory europejskie są traktowane dość powszechnie w literaturze przedmiotu jako „elekcje drugiej kategorii” („second-order elections”)¹, podobnie jak wybory lokalne lub regionalne. Oznacza to, iż wyborcy postrzegają je jako zdecydowanie mniej istotne od wyborów ogólnokrajowych, w sensie zarówno doniosłości kwestii w nich stawianych, jak i charakteru rozstrzygnięć. Znajduje to wyraz m.in.: po pierwsze, w relatywnie niskim poziomie frekwencji wyborczej. W wyborach w 2004 r. frekwencja była najniższa (biorąc pod uwagę dotychczasowe elekcje) i wyniosła 45,7% o czym w dużym stopniu zdecydował bardzo niski poziom

1

M. Gallagher, Electoral Systems and Voting Behaviour, w: M. Rhodes, P. Heywood, V. Wright (red.), Deuelopments in West European Politics. MacMillan Press, London 1997, s. 128.