DSC01058 (4)

238 ^S>'^stem instytucjonalny Unii Europejskiej

Rola KR jako instancji doradczej w procesie decyzyjnym sprawia, że z Rad; UE, Komisją Europejską oraz Parlamentem łączą go głównie relacje funkcjonalne i normatywne. Instytucje te bardzo silnie wpływają na funkcjonowanie KR.

Poza własną inicjatywą, także żądanie Komisji czy Rady UH jest obligujące dla zwiania spotkania Komitetu. Opinie Komitetu nie są jednak obowiązujące dla tych organów, jako że ani Komisja, ani Rada nie muszą ich brać pod uwagę przy ostatecznym formułowaniu aktu prawnego. Brak opinii Komitetu nie wstrzymuje działań Rad)^- ani Komisji w zakresie problematyki, w której złożony był wniosek o konsultację. Z drugiej strony, pominięcie Komitetu na ścieżce legislacyjnej, w sytuacji gdy jego opinia była obowiązkowa, może skutkować w efekcie unieważnieniem aktu prawnego. Protokoły z obrad Komitetu kierowane są do Rady oraz Komisji. Zgodnie ze zmianami wprowadzonymi Traktatem amsterdamskim w Komitecie nie mogą zasiadać członkowie Parlamentu Europejskiego. Komitet nie może sam wystąpić do Trybunału Sprawiedliwości ze skargą na naruszenie swoich kompetencji.

Komitet Regionów odgrywa podrzędną rolę w stosunku do pozostałych instytucji.

5. Działalność Komitetu Regionów

W Komitecie Regionów do głosu dochodzą, w większym stopniu niż gdzie indziej, różnorodność kultur, różne tożsamości regionalne i lokalne oraz bogactwo poszczególnych obszarów Europy. Komitet Regionów symbolizuje i ucieleśnia różnorodność Europy. Europę bliską obywatelom, Europę dnia powszedniego, Aktywność, jaką podejmuje Komitet Regionów, dotyczy wszystkich problemów związanych z promowaniem tolerancji kulturowej, różnorodności i akceptacji odmienności regionalnej. Są to zarówno inicjatywy z zakresu prawodawstwa, jak też działania o charakterze kulturowym.

Uwzględniając fakt, że ponad połowa ludności UE zamieszkuje obszary wiejskie, które obejmują 90% jej terytorium, rozwój wsi stanowi istotną dziedzinę zainteresowania oraz sferę działalności Komitetu Regionów. Obszary wiejskie UE znajdują się w okresie koniecznych przemian wywołanych ewolucją sytuacji globalnej, w którą są wpisane, oraz swoją dynamiką wewnętrzną. Przemiany te mają wpływ zarówno na ludność wiejską, jak i miejską Wymagają one odpowiednich reakcji politycznych na szczeblu bliskim obywatelom - czyli na szczeblu samorządu terytorialnego - jak również poświęcenia im szczególnej uwagi na szczeblu europejskim. W efekcie przyjęcia konkluzji szczytu Rady Europejskiej w Cióteborgu w czerwcu 2001 roku doprowadzono do utworzenia Europejskiego

Komitet Regionów 239

Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW - Euro pean AgncuJtural Fund for Rural Developmcnt, F.AFRD), łączącego w jednym Instrumencie finansowym pomoc na rzecz modernizacji rolnictwa, dywersyfikacji produkcji rolnej i poprawy warunków życia na obszarach wiejskich. Komitet poparł utworzenie takiego funduszu, popierając trzy wytyczne wskazane przez Komisję: bardziej strategiczne podejście do rozwoju wsi, zastosowanie prowadzonej w tym zakresie polityki do wszystkich obszarów UF. oraz przewidziane uproszczenie planowania.

Komitet Regionów popiera również nową serię sześciu wytycznych strategicznych dla rozwoju wsi przyjętych przez Radę Ministrów ds. Rolnictwa 20 lutego 2006 roku. Są to:

•    poprawa konkurencyjności sektora rolnego i leśnego.

•    poprawa stanu środowiska i krajobrazu,

. poprawa jakości życia na obszarach wiejskich oraz zwiększanie dywersyfikacji działalności gospodarczej,

i tworzenie lokalnego potencjału na rzecz zwiększania i dywersyfikacji zatrud Hienia,

•    przełożenie priorytetów na konkretne programy,

i komplementu mość instrumentów wspólnotowych¹'.

W czwartej kadencji Komitetu Regionów (2006-2010) ustalono nowy skład i zakres działania komisji. 15 listopada 2005 roku Prezydium, w ramach punktu 4 porządku obrad posiedzenia, rozpatrzyło dokument zatytułowany Zalecenia ustępującego Prezydium na nową kadencją. Podjęto decyzję o wyborze przedstawionego w tym dokumencie scenariusza numer 1, dotyczącego zakresu kompetencji przyszłych komisji oraz o zwrócenie się do Sekretarza Generalnego o przed sławienie w lutym 2006 roku nowego uzgodnionego dokumentu, wzbogaconego o wyrażone podczas debaty zalecenia członków. Dokumentem tym jest Notatka dla członków Prezydium Komitetu Regionów z 91. posiedzenia Prezydium Komitetu Regionów z dnia 16 lutego 2006 roku'*. Dokument ten podsumowuje wszystkie decyzje podjęte na sesji plenarnej 16 lutego 2006 roku. Stanowi on wobec tego dokument końcowy wysyłany do członków Komitetu Regionów w celach informacyjnych.

Komitet Regionów odgrywa także bardzo ważną rolę w kontekście procesu regionalizacji w Europie. Niezamierzonymi rezultatami wzmocnienia idei Europy

teka wjflaMoar prac* Micbcla DcMuió - Przewodniczącego Komitetu Regionów wrplo./one na : lupnte Cmiii Wiejskich RP, Warszawa, 8 wrzcinia 2006 roku; lin|4tinnuwrvra{iu«MwoiTMflU prcWBUmntóetrbarfr .080906 pi.pdi

"■lztp^Kww^or.air»pŁcu/d<Kumeni/pnr«!m*!l<m/r_cdr;i85-2(Mi5_ pcS_fin_nb .pJ.pdl