DSC01012 (7)

144 System instytucjonalny Unii Europejskiej

współpracy to wówczas Przewodniczący PE zwraca się do KE o wycofanie pro*ł tu. leżeli KE wycofa projekt, ogłaszane jest zamknięcie procedury. Dla przyjęć poprawek wymagana jest większość bezwzględna. W odniesieniu do poprawek PE, w procedurze współdecydowania Rada może je odrzucić. Wtedy rozpoczyna się procedura pojednawcza na forum komitetu pojednawczego”.

lest to złożony schemat postępowania, w którym komisje odgrywają rolę decydującą. Wypełniając swoje zadania w ramach tego schematu, PE uczestniczę w różnych procedurach decyzyjnych (współpracy, współdecydowania, zgodr, konsultacji), które wymagają konkretnych zachowań.

W odniesieniu do sposobu funkcjonowania grup roboczych prezydium fhk-cji działa jako forum, na którym przejawia się system wewnętrznych kompana - tutaj negocjowane są problemy i rozwiązania nabierają pełnego kształtu w dążeniu do wspólnego stanowiska Z kolei Przewodniczący frakcji reprezentuje je ot zewnątrz i decyduje o korzyściach, wypracowywanych na spotkaniach podczas Konferencji Przewodniczących PE²⁴. Przewodniczący frakcji odgrywają wówczas rolę głównych negocjatorów. Frakcje nie są w stanie podejmować samodzielnych decyzji. Budowanie koalicji, uzgodnienia wewnątrz- i międzygrupowe stają się niezbędnymi elementami działalności frakcji. Mechanizm tak przejawiająca się kooperacji opiera się na zasadzie, którą Giovanni Sartori, opisując koncepcję demokracji komitetowej, nazwał zasadą „wzajemnych kompensat w stosunkach wewnątrzfrakcyjnych" oraz „wypłat ubocznych w relacjach mtędzyfrakcyjnjdi’. Pojęcie „wypłat ubocznych" oznacza tutaj konieczność dokonywania pewnych ustępstw przez jeden z komitetów na rzecz innych, podczas gdy „kompensaty* to ustępstwa wewnątrz własnego komitetu²*.

3.3. Proces decyzyjny w Parlamencie Europejskim

Proces decyzyjny zachodzący w PE dotyczy z jednej strony procedur decydowania wewnątrz samego PE, podczas podejmowania decyzji związanych ⁿIMn.i *9-172.

Mlł«mimfcwlwauiw»Ultofcwnt)iPmwidiiitncy{h rru Jątyi <ioosiągnnukuctrsn a«*S iniww<tinlii'nsnn»w«iari^{|fcii«nki)iminrn gfoaćnt ważonych.

r. Safian. IłoIi imakfm.fi. fWS, Wanun 1998. s. 117. Kwestia ronntoiia tryn. c/\ tprwawMc * jttt argatjpwini wnjirr trakcji (fconćtgtu) ciy też nic, wał probfanca sfa«f MbSmIHB DtpaKwaaS imiu brał pod my Salt, it tek ponowna nominacji Mirty od ćb(a* nwrrarw „fc. aarmlq nlwiuoy alp-runair tdt ÓĄtenie óo otiągartlM óchr* wspOincaowt pnSai a»a« t* CMaąlai loat Jtwdiw Mc(K|M —irrt indywidualni poałoartr mojti rmnieissyi koon and ntnnMas.il dnr ątpyi dMaat o —1 rrpwację jato tych. Itsórtf dotrzymują po%tidil*" wWWj-.C 1 aait Hm Grewyr w eiii Europem ParltamenS: Krlhinitng tkr P.nlc of Tramna:u-ud hrar. ’' Ikr Drmtnmnttni o(rbe t*rof-r*n Uaam. hpa IO iW tCP* Mad r td Soana Seaaaan of Wortatop i***

8f

^r^9m_m

*******

z regulowaniem sposobu funkcjonowania organu, z drugiej tai decyzji, które po-zwalają PE włączyć się w unijny system podejmowania decyzji oraz umożliwiają wypełnianie innych kompetencji.

Wewnętrzne decyzje najczęściej podejmowane są zwykłą większością. Poza tą sytuacją, zgodnie z art. 198 TWE Parlament Europejski podejmuje decyzje bezwzględną większością oddanych głosów. Przewidziana jest także możliwość podejmowania decyzji większością kwalifikowaną (% lub W). Dotyczy to np. uchwalania wotum nieufności dla Komisji lub odrzucania projektu budżetu.

Prawo do glosowania przysługuje wyłącznie deputowanym, którzy głosują przez podniesienie ręki. Na wniosek grupy politycznej lub grupy posłów można przeprowadzić głosowanie imienne. Kworum stanowi */< deputowanych. W odniesieniu do głosowań w sprawach formalnych kworum nie jest wymagane.

Uzgodnicniowy charakter wewnątrz parlamentarnych procesów decyzyjnych jest wspomagany przez poziom intelektualny i moralny ich uczestników. Mamy tutaj do czynienia z bardzo zróżnicowanymi aktorami, którzy mają możliwość posługiwania się metodami umożliwiającymi osiąganie kompromisów. Zarówno wewnętrzna struktura, jak i metody służące podejmowaniu decyzji decydują o konsensualnym charakterze Parlamentu Europejskiego. Wypowiadając się n* temat proponowanych rozwiązań prawnych, deputowani zobowiązani są do lojalności wobec grupy. Deputowany, który zdecyduje się na glosowanie wbrew sta nowisku swojej frakcji, naraża się na ostracyzm, który w praktyce oznacza brak przydzielenia funkcji w samej frakcji lub w innych strukturach Parlamentu Europejskiego. Istotnym instrumentem kary może być też niedopuszczanie do głosu podczas sesji plenarnych. Zagadnienie dyscypliny wewnątrz frakcji jest elementem problematyki spójności wewnątrzfrakcyjnęj*. Spójność ta staje się Istotna w szczególności w sytuacjach, kiedy konieczne jest zawieranie sojuszy. Wówczas niezbędne są konscnsualne rozstrzygnięcia, jako że w PE nie ma stabilnych i trwałych koalicji, które zapewniałyby frakcjom politycznym bezpieczeństwo i komfort'. Jeśli ma miejsce niespójne glosowanie frakcji, to zazwyczaj dlatego, że przeciwko

lotnym z aipeiiów dyscypliny jol nb«i»U potno glotow*h Matu ipujnoC iw H kwassiy i punktu ndnaUdckpcji lurodowpcS lub trafceg. Zpcrtpó lywy aarodowsf wynika. 12 natbardikf „Imim" W (hfMomiu z Wioch (ubccnotC potwierdzili tytko na 72% gtooorin. a lKtasmkzytl w IMS flotowafi). Hątwdnt) pracowici H Grecy (potwierdzona cbccnoU w WS iwdini l SU gnmt! ttw w d» tyczą kadencji I999-200S w jej początkowym okmk czerwicc-grudneA 1999 Z kahi w odatniaow da frakcji najbardziej zdyscyplinowana ofcirała aj w tym czasie tnsnprpki Faula Ubccaliw-OęnwleUycz oo hhiaslKiis fil DKf - udrut w około IIS powilut 17S% ykawii L Ht*.    I4&1 Kaslis

Oar Łanpc vi Scaerał* Prograurmr. findisf Mc ias Apiil MS

p, Tosłdc, fssnStyosiffwww fiy patii) czujek w Purlommn BunrptjAln laaatra daSrjsaW, ,&udU Bom • pejiŁie" 2000, nr 2(la). a. MM.

wym.2

'stytac^aot w. łCA, Inotowo. i •ntogme/a isś^fo/ąhoj

loagoWap liEuropejai wy art. 2Sj / brżrólónill