186
9. Funkcje wielu zmiennych
Wybierzmy c tak, aby zachodziła nierówność (43). Dla n >1 mamy wtedy d{xn+l,xn) = d(<p(xX «r(x„_i)) < "
Na mocy indukcji otrzymujemy
<45) d(x„+i, cy(x,ls x0) - (« = 0,1„2, .f.)^
Dla n < m mamy stąd
dixi„ xm) ^ £ x;(c"4-'ć"+*+ ...+cm_1)d(A:„ x0) < [(l-^^d(xi/x0)]e".4 J ■Ib «■*■+1? 4
Zatem (xwj jest ciągiem Cauchy^go. Ponieważ przestrzeń X jest zupełna, lim x, *» x dla
»-o _
pewnego x 6 X.
Ponieważ 9? jest kontakcją, więc jest odwzorowaniem jednostajnie ciągłym na X. Wobec tego
i f (x) & lim ip(xn) m lim xB+} ~ gy.
Twierdzenie to, z grubsza biorąc, mówi, że odwzorowanie f różniczkowalne w sposób ciągły jest odwracalne w otoczeniu każdego punktu x, w którym przekształcenie liniowe f(x) jest odwracalne.
9.24. Twierdzenie; ZMśmfyże f jest W-odwzorowaniem żbktfit ofavbiiegovW<z Rn w przestrzeń Rn, f(a) jest odwracalne dla pewnego a e £ i b = f(a). Wtedy1 *,
a) istnieją w R" zbiory otwarte U i Vtakie, że ae U, be V, odwzorowanie f jest wzajemnie jednoznaczne na U i f (U) = V;
b) jeśli g jest odwzorowaniem odwrotnym do { (istnieje na mocy aj), określonym na V
g(f(x))= x (x e U),
to ger(K).
Rozpisując równanie y = f(x) na składowe, dochodzimy do następującej interpretacji tego twierdzenia: Układ « równań
=/fal,, xn)' (!<»<«)
pozwala wyznaczyć xt,..., x„ w zależności od ylf..., y„, jeśli tylko x i y będziemy brali z dostatecznie małego otoczenia punktów a i b; rozwiązania są określone jednoznacznie i są różniczkowalne w sposób ciągły.
Dowód, a) Niech f(a) = A, i wybierzmy X tak, aby
(46)