30 Mistrz ciętej riposty
Czasami nic musisz nic mówić, żeby zostać źle zrozumianym. Pewnego popołudnia Emma usłyszała w damskiej toalecie coś, co ją przeraziło. Ałicc i Katc, asystentki z jej biura, obmawiały innych pracowników' firmy. Emma została opisana jako ktoś, kto „nawet na ciebie nic spojrzy, nigdy nie rozbawi towarzystwa i do nikogo się nic odezwie”. Najwyraźniej kobiety miały ją za osobę próżną i zarozumiałą.
W rzeczywistości Emmę paraliżował strach. Kiedy była w liceum, koledzy z klasy naśmiewali się z niej, przez co stała się bardzo nieśmiała. Uważała się za solidnego pracownika — zaraz po przyjściu do biura zabierała się do swoich obowiązków i pracowała aż do wieczora. Zawsze trzymała się na uboczu, więc zawieranie przyjaźni przychodziło jej z ogromnym trudem. Ale to wcale nie znaczyło, że nie lubiła ludzi albo uważała się za kogoś lepszego od innych. Po prostu nic umiała pokazać, ż.c zależy jej na nawiązaniu głębszej znajomości ze współpracownikami.
Sy tuacja Emmy wcale nie jest wyjątkowa. Osoby nieśmiałe często są postrzegane jako zarozumiałe, ponieważ ich komunikacja niewerbalna jest bardzo pasywna. leli twarz zwykle nic nie wyraża, a do tego rzadko stosują gestykulację. Czasami, gdy z kimś rozmawiają, odsuwają się od niego, ponieważ nic chcą zabierać mu przestrzeni. Taki styl bycia prowadzi do licznych nieporozumień.
W jaki sposób nieśmiali ludzie mogą zaznaczyć swoją obecność, nie zmieniając całkowicie własnej osobowości? Oto kilka prostych, lecz skutecznych rad dla Emmy:
Utrzymuj kontakt wzrokowy. To może być dla Ciebie trudne, jeżeli uważasz, że wpatrywanie się w kogoś jest niegrzeczne. Pamiętaj, że utrzymując kontakt wzrokowy z rozmówcą pokazujesz, że go uważnie słuchasz.
Pamiętaj o zachowaniu odpowiedniego dystansu między Tobą a rozmówcami. jeżeli nie jesteś pewny, jak blisko możesz stanąć, obserwuj innych. Osoby nieśmiałe zazwyczaj preferują odległość, z której mogą przysłuchiwać się rozmowie, ale pozostają niezauważone, jednak w ten sposób tracą możliwość nawiązania kontaktu z innymi ludźmi. Jeżeli rozmówcy zauważą, że trzymasz się od nich z daleka, uznają, że nie chcesz być częścią grupy albo, co gorsza, że ich podsłuchujesz. Nieciekawa perspektywa, prawda?
Pamiętasz, jak mama powtarzała Ci, żebyś się nie garbił? Stój prosto i opuść swobodnie ręce. Taka postawa sygnalizuje otwartość i życzliwe nastawienie do rozmówcy . Jeżeli będziesz się garbić i wlepiać wyrok w podłogę, by ć może dostrzeżesz jakiś ciekawy kafelek, ale z pewnością nie poczujesz się swobodnie. Czasami wystarczy zmienić postawę, żeby poczuć pozytywne emocje.
Bądź aktywnym uczestnikiem rozmowy. Nawet jeżeli jesteś zbyt nieśmiały, żeby się odezwać, pokaż rozmówcom, że ich słuchasz. Stosuj odpowiednią mimikę: uśmiechaj się, potakuj lub kręć głową, przewracaj oczami i śmiej się razem z resztą. W ten sposób dajesz znać, że czynnie uczestniczysz w rozmowie i uwalniasz się od wszystkich nieuzasadnionych podejrzeń.
1’eraz możesz być asertywny, nawet nie otwierając ust!