174 175

174 175



174 Zadanie transportowe i problem komiwojażera

Tablica 3.41

Chromosom

Wartość funkcji przystosowania

Odwrotność wartości funkcji przystosowania

Suma

odwrotności

funkcji

przystosowania

Prawdopodobieństwa

selekcji

c„

1 109

0,0009017

0,0138631

0,065044 « 7%

£*12

250

0,0040000

0,288536 ss 29%

C|3

269

0,0037175

0.268156 s= 27%.

C|4

551

0,0018149

0.130915ss 13%

Cif,

785

0,0012739

0,091890 sr 9%

C,4

464

0,0021552

0.155461 *5 15%

Tablica 3.42

Chromosom

*12

* 1 3

*14

*15

*21

*24

*24

*25

*31

*32

*34

*35

*41

*42

*43

*45

*51

*52

*53

*54

PK

c„

0

0

0

1

0

1

0

0

1

0

0

1

0

0

0

0

1

0

0

1

11

0

0

1

0

0

1

0

0

0

0

0

0

0

1

0

0

0

0

0

1

C,J

1

0

0

0

0

1

0

0

0

0

1

0

0

0

0

0

1

0

0

0

3

Cl2

1

0

0

0

0

1

0

0

0

0

1

0

0

0

0

0

1

0

0

0

C14

0

0

0

1

0

0

1

0

0

0

0

0

0

1

0

0

0

0

0

1

17

C„

0

0

1

0

1

0

0

0

1

0

0

0

0

0

0

1

0

0

1

0

(może nim być mechanizm ruletki) i otrzymujemy populację przed krzyżowaniem. Wylosowane chromosomy przedstawiono w tablicy 3.42.

Chromosomy łączymy w pary. Pierwszą parę stanowią chromosomy Cis i Cić, druga parę — C12 i Cu, trzecią — C14 i C’u. Wybór każdego punktu krzyżowania powinien być równie prawdopodobny. Ponieważ mamy 19 punktów krzyżowania (PK), prawdopodobieństwo wybrania każdego z nich wynosi 1/19=0,00526. Wykorzystując mechanizm losowy uwzględniający to prawdopodobieństwo, losujemy punkty krzyżowania PK i otrzymujemy: dla pary pierwszej — 11, dla pary drugiej — 3, dla pary trzeciej — 17 (tablica 3.42).

Dokonujemy krzyżowania chromosomów zgodnie z opisaną uprzednio zasadą. Dla pary pierwszej pierwszy potomek C21 ma 11 pierwszych genów od chromosomu Cis, a pozostałe 9 — od chromosomu C16. Drugi potomek — C21 ma pierwszych I 1 genów od chromosomu Ci6, a pozostałe od chromosomu C15. Para druga to dwa chromosomy C12, stąd też, niezależnie od tego, jaki byłby punkt krzyżowania, potomkowie — C23 i C24 — mają taki sam zestaw genów, jak ich rodzice. Wreszcie dla pary trzeciej pierwszy potomek — C25 ma 17 pierwszych genów od chromosomu C14 oraz pozostałe 3 geny od chromosomu Cu. Drugi potomek — C26 ma 17 pierwszych genów od chromosomu Cu oraz pozostałe 3 od chromosomu Cu.

Mutacja

Przyjmujemy prawdopodobieństwo mutacji na poziomie 1/100. Uruchamiając mechanizm losowy uwzględniający to prawdopodobieństwo, otrzymujemy stwierdzamy, że mutacja pojawiła się w chromosomie C-m w szóstym genie. Chromosom ten przed i po dokonaniu mutacji przedstawiono w tablicy 3.43.

Tablica 3.43

Chromosom

*17

*jj

A u

*15

*21

*23

*24

*25

*31

*32

*34

*35

*41

*42

*43

*45

*51

*52

*53

*54

Cu

1

0

0

0

0

1

0

0

0

0

1

0

0

0

0

0

1

0

0

0

Ci4

1

0

0

0

0

0

0

0

0

0

1

0

0

0

0

0

I

0

0

0

Otrzymujemy w ten sposób populację początkowa dla nowej iteracji, przedstawioną w tablicy 3.44.

Tablica 3.44

Chromosom

*12

*1.1

*14

*15

*21

*2?

*24

*25

*31

*32

*34

*35

*41

*42

*41

*45

*51

*52

*51

*54

^21

0

0

0

1

0

1

0

0

1

0

0

0

0

t

0

0

0

0

0

1

c,2

0

0

1

0

0

1

0

0

0

0

0

1

0

0

0

0

1

0

0

1

C23

1

0

0

0

0

1

0

0

0

0

1

0

0

0

0

0

1

0

0

0

Ci4

]

0

0

0

0

0

0

0

0

0

1

0

0

0

0

0

1

0

0

0

£25

0

0

0

I

0

0

1

0

0

0

0

0

0

1

0

0

1

0

1

0

£26

0

0

1

0

1

0

0

0

1

0

0

0

0

0

0

1

0

0

0

I

Chromosomy te przedstawiono graficznie na rysunku 3.4.

W populacji początkowej dla drugiej iteracji znajduje się chromosom C21, odpowiadający rozwiązaniu dopuszczalnemu. Widzimy więc, że połączenie w pary dwóch chromosomów, które nie są dopuszczalne, może w wyniku reprodukcji dać potomka, będącego rozwiązaniem dopuszczalnym. Oczywiście mogłaby zaistnieć również sytuacja odwrotna i w wyniku krzyżowania dwóch chromosomów, odpowiadających rozwiązaniom dopuszczalnym, po krzyżowaniu otrzymalibyśmy dwa chromosomy niedopuszczalne.

Wartości funkcji przystosowania dla kolejnych rozwiązań, tworzących otrzymaną populacje, przedstawia tablica 3.45.

Średnia wartość funkcji przystosowania zmniejszyła się i wynosi obecnie 358,33. Jednocześnie wartość najlepszego znalezionego dotychczas rozwiązania znacząco się obniżyła. O ile dla populacji wyjściowej wartość ta wynosiła 250, to obecnie wynosi ona 72.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
144 145 144 Zadanie transportowe i problem komiwojażera Tablica 3.4 Rozwiązanie początkowe (metoda
146 147 146 Zadanie transportowe i problem komiwojażera Tablica 3.9 Rozwiązanie początkowe (metoda
152 153 152 Zadanie transportowe i problem komiwojażera Tablica 3.13 Rozwiązanie początkowe (metod
160 161 160 Zadanie transportowe i problem komiwojażera Tablica 3.30 Dotychczasowa macierz wskaźni
166 167 166 Zadanie transportowe i problem komiwojażera Tablica
170 171 170 Zadanie transportowe i problem komiwojażera Tablica
172 173 172 Zadanie transportowe i problem komiwojażera Tablica
178 179 178 Zadanie transportowe i problem komiwojażera Tablica 3.46 Tablica 3.47 Przyjazd do mi a
184 185 184 Zadanie transportowe i problem komiwojażera Tablica 3.50 Plan
136 137 136 Zadanie transportowe i problem komiwojażera znacznie większej liczby iteracji. Do drugie
138 139 138 Zadanie transportowe i problem komiwojażera Rysunek
140 141 140 Zadanie transportowe i problem komiwojażera reguły tworzenia zadania dualnego opisane w
142 143 142 Zadanie transportowe i problem komiwojażera Rozwiązanie zapisane w macierzy X jest rozwi
148 149 148 Zadanie transportowe i problem komiwojażera Opiszemy dalej sposób postępowania w kolejny
150 151 150 Zadanie transportowe i problem komiwojażera3.4.2.    Wybór zmiennej 
154 155 154 Zadanie transportowe i problem komiwojażera Tworzymy nowe rozwiązanie dopuszczalne. Doty
156 157 156 Zadanie transportowe i problem komiwojażera X
158 159 158 Zadanie transportowe i problem komiwojażera Iteracja 1 Tworzymy układ równań liniowych
162 163 162 Zadanie transportowe i problem komiwojażera3.5. Bilansowaniezadania transportowego i M

więcej podobnych podstron