1 (190) 3

3. W.Krzemińska, Literatura dla dzieci i młodzieży, Warszawa 1963.

N.

6. LITERATKA ELA DZIECI I MŁODZIEŻY WJLATACH 1944 ^1960

W wyniku zwycięstwa w Polsce po drugiej wojnie światowej sił lewicowych przedwojenne układy ideowe i osobowe w literaturze dla dzieci i młodzieży straciły podłoże społeczne i polityczne. Po roku 1944 twórczość dla młodego czytelnika stanęła przed nowymi zadaniami ideowymi i artystycznymi,podobnie Jak literatura dla dorosłych, z którą dzieliła fazy rozwojową korzystała z tych samych przywilejów i doświadczała w podobny sposób wszelkich napięć ideowych i społecznych. Pierwsza faza obejmuje lata 1945-1949. Ogólnie mówiąc, okres ten charakteryzował się poszukiwaniem najlepszych wzorów. Decydowano wówczas, które; tradycje z lat międzywojennych będą mogły być kontynuowane. Kierunek doboru pokazywały wznowienia, wśród których znalazły się utwory takich twórców, jak Helena Bobińska, Janina Broniewska, Helena Boguszewska, Hanna Januszewska, Jan Grabowski, Maria Kownacka, Janina Porazińska, Ewa Szelburg-Zarembina, Wanda Wasilewska, Halina Górska, Jan Brzechwa, Julian Tuwim itd.

Aby określić bliżej zadania stojące w nowych warunkach przed twórcami książek dla dzieci i młodzieży,staraniem Spółdzielni Wydawniczej "Czytelnik" pod koniec 1946 r. zorganizowano Spotkanie, na którym z wiodącym referatem wystąpiła.Maria Kann, znana powieściopisarka dla młodzieży.Problemy literatury dziecięcej i młodzieżowej siały się także przedmiotem pierw-