5 �danie audiometryczne (s @ 41)

W uszkodzeniach przewodzeniowych, gdy ruchomość kosteczek (a zwłaszcza strzemiączka) jest mała, różnica ta jest niewielka, a słyszalność stroika jest często taka sama przy przewodzie otwartym i zamkniętym.

Próba Gelle (czyt. Żele)

Próba ta również służy do określania stopnia ruchomości kosteczek słuchowych, w tym także strzemiączka.

Ryc. 5.5. Próba stroikowa Gelle.

Technika wykonania. Do przewodu słuchowego wprowadza się oliwkę balonu Politzera, a następnie przystawia się do niej wzbudzony stroik. Zagęszczając i rozrzedzając powietrze w przewodzie (przez rytmiczne uciskanie balonu) ocenia się, czy badany słyszy modulację tonu przekazywanego przez stroik (falowanie - głośniej, ciszej). W warunkach prawidłowych badany podaje, że słyszy ton rytmicznie zmieniający swoją głośność podczas zagęszczania i rozrzedzania powietrza w przewodzie. Jest to następstwem ruchomości kosteczek i „wtłaczania” strzemiączka do okienka owalnego. Przy gorszej ruchomości łańcucha kosteczek, a zwłaszcza strzemiączka, zjawisko to nie występuje i ton słyszany jest jako ciągły, bez „falowania”.

6

Badanie audiometryczne

Pomieszczenie

Dokładniejsze badania ilościowe i jakościowe słuchu są możliwe przy użyciu audiometru. Badania tego rodzaju powinno się przeprowadzać w pomieszczeniach cichych, tzn. izolowanych akustycznie oraz chronionych od wstrząsów. Dobrze do tego celu nadają się lokale piwniczne. Podłogę, ściany i sufit gabinetu audiometrycznego należy pokryć materiałem dźwiękochłonnym, co w połączeniu z wyciszonymi drzwiami, szczelnymi oknami, umeblowaniem i grubymi zasłonami okiennymi w dostatecznym stopniu zapewnia ochronę przed hałasem zewnętrznym oraz przed niekorzystnymi zjawiskami echa czy pogłosu.

Urządzony w ten sposób gabinet audiometryczny spełnia warunki potrzebne do wykonania podstawowych, rutynowych badań słuchu.

Lepsze warunki uzyskuje się przez wyposażenie pracowni audiometrycznej w tzw.j kabinę ciszy! („camera silenta”). Dzięki wielowarstwowej budowie ścianWykonanyćŁ z materiałów dźwiękochłonnych, zabezpieczonych przed wstrząsami (miękkie zawieszenie np. na gumowych podkładkach), szczelności wszystkich niezbędnych otworów - „kabiny ciszy” zapewniają lepsze odizolowanie osoby badanej od aparatury i od badającego, co jest niezbędne zwłaszcza w przypadku audiometrii słownej.

Tak więc właściwie urządzony gabinet audiometryczny powinien być podzielony na część przeznaczoną dla aparatury i osoby badającej oraz właściwą „kabinę ciszy” (lub inne pomieszczenie) dla badanego wyposażone w słuchawki, głośnik i mikrofon dcykomunikacji zwrotnej, czyli do porozumiewania się badanego z osoba badającą i odwrotnie. W kabinie (czy w innym oddzielnym pomieszczeniu) powinien znajdować się ponad-to wygodny fotel dla badanego i krzesło dla"~dśóby towarzyszącej

41