148
8. Pewne funkcje specjalne
Wtedy
00
Dowód. Niech s„ = c0+...+c„,s-l = 0. Wtedy
m m m — 1
Y c„x" = £ = (l-x) Y Snx”+smxm,
Niech |x| < 1 i m-* oo. Ponieważ sumy sm są wspólnie ograniczone, więc otrzymamy
00
/(x) = (l-x) Y *n*"-
Załóżmy, że s = lim s„. Niech będzie dana liczba e > 0. Wybierzrńy takie N, aby
nierówność n > N pociągała |s—s„| < js. Wtedy dzięki temu, że
00
(l-x)£x”= 1 (|x( < 1),
otrzymamy ze wzoru (9)
00
|/(x)-s| = (l-x) Y (sn~s)xu < (l-x) Y |s»rs| l^r+łe < e,
n = 0
jeśli tylko x > 1 — 5, gdzie S jest dowolną dostatecznie małą liczbą dodatnią. Wynika stąd równość (8).
Jako zastosowanie tego twierdzenia przeprowadzimy dowód twierdzenia 3.51, które brzmi następująco: Jeżeli szeregi Yan, i £c„ są zbieżne odpowiednio do A, B i C i jeżeli
c„ = a0bn+...+anb0, to C = AB.
oo
00
00
Określmy/(x) = £ a„x", g(x) = Y b**”, h(x) = Y c„x" dla 0 < x < 1. Jeżeli x < 1, to
»i = 0 11 = 0 m = o
szeregi te są zbieżne bezwzględnie i można wobec tego mnożyć je według definicji 3.48; po wymnożeniu otrzymujemy
f(x)-*A, g(x)~*B, h(x)->C
f(x)g(x) m h(x) (0 < x < 1).
przy x-*l. Z równości (10) i (11) wynika, że AB = C
W dalszym ciągu będzie nam potrzebne następujące twierdzenie o zmianie kolejności sumowania ciągu podwójnego.
8.3. TWIERDZENIE. Niech będzie dany ciąg podwójny {a,;}, i — 1, 2, 3,..., j = 1,2, 3, ...
Niech