AnalizaFinansowaTeoriaPrakty08

Teoria i praktyka analizy finansowej w przedsiębiorstwie

kwencji do niewypłacalności. O poziomie rentowności decyduje w znacznej mierze stabilność sprzedaży. Im więc stabilniejsza sprzedaż, tym większa część inwestycji może być sfinansowana długiem. Jest to szczególnie ważne dla przedsiębiorstw finansujących swoją działalność poprzez emisję znacznej wielkości długu, np. przy wykupie firmy z użyciem dźwigni finansowej.

Struktura kapitałowa powiązana jest, m.in. przez ideę złotej zasady bilansowej, ze strukturą aktywów przedsiębiorstwa. Im większe wyposażenie techniczne, a więc większy udział aktywów trwałych, tym mniejszy poziom zadłużenia. Majątek trwały jako bardziej ryzykowny powinien być sfinansowany z kapitału własnego. Ryzyko finansowe jest wówczas ograniczone. I odwrotnie - im większa płynność majątku, tym mniejsza podatność firmy na bankructwo i tym większa skłonność do podjęcia ryzyka zadłużenia.

Kapitał własny nie musi też obciążać płynności przedsiębiorstwa. W przeciwieństwie do kapitału obcego, który niezależnie od osiągniętego wyniku finansowego wiąże się ze spłatą odsetek i długów, kapitał własny nie pociąga za sobą obligatoryjnej wypłaty dywidend, naturalnie poza dywidendami od akcji uprzywilejowanych. Wypłata dywidend z bieżących zysków uzależniona jest m.in. od stopnia zadłużenia i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Im większe zadłużenie, tym większe prawdopodobieństwo niemożności wypłacenia dywidendy z osiągniętego w danym roku zysku. Dbałość przedsiębiorstwa o interesy akcjonariuszy powoduje konieczność wcześniejszego tworzenia rezerw na wypłatę dywidendy. Kierownictwo firmy ma bowiem na uwadze fakt, że w momencie powstania dodatkowego zapotrzebowania na kapitał, zwróci się ono do dotychczasowych i przyszłych akcjonariuszy.

Rozdzielenie własności i zarządzania spowodowało powstanie tzw. kosztów przedstawicielstwa. Koszty te odzwierciedlają często straty finansowe akcjonariuszy, powstałe w sytuacji, gdy zarząd nie działa w interesie właścicieli, to znaczy nie maksymalizuje wartości rynkowej kapitału akcyjnego.

W poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie: czy firma może zwiększyć swoją wartość rynkową, obniżając średnioważony koszt kapitału poprzez odpowiednie zróżnicowanie jego struktury, wypracowano wiele teorii dotyczących kształtowania struktury kapitału. Teorie te klasyfikowane są przy przyjęciu za podstawę odpowiednich kryteriów. Ogólnie teorie struktury kapitału dzieli się na dwie grupy, tj. powstałe przed