Teoria i praktyku analizy finansowej w przedsiębiorstwie
Koszt kapitału znajduje coraz szersze zastosowanie w praktyce. Jest on wykorzystywany jako stopa dyskontowa pozwalająca sprowadzić oszacowane, przyszłe przepływy pieniężne do ich dzisiejszej wartości, ale też pełni inne role. Może być graniczną stopą w ocenie efektywności nowych projektów. Koszt kapitału uwzględniany jest również przy pomiarze i ocenie wzrostu wartości przedsiębiorstwa za pomocą takich mierników, jak ekonomiczna lub gotówkowa wartość dodana. I wreszcie stanowić może bazę odniesienia przy ocenie uzyskiwanych stóp zwrotu z zainwestowanego kapitału. Koszt kapitału jest więc swoistą granicą, pozwalającą ocenić wyniki finansowe przedsiębiorstwa.
W procesie określania średniego ważonego kosztu kapitału istotne jest ustalenie kosztu kapitału własnego, kosztu kapitału obcego oraz struktury kapitałowej.
8.5. Szacowanie kosztu kapitału własnego
Koszt kapitału własnego odpowiada oczekiwanej przez właścicieli rentowności lub też kosztowi utraconych korzyści, które mógłby uzyskać właściciel, inwestując swoje środki w alternatywne inwestycje na rynku kapitałowym. Oczekiwana rentowność kapitału własnego wynika z rentowności osiąganej z inwestycji wolnych od ryzyka (np. 13-tygodniowych bonów skarbowych, obligacji państwowych) oraz premii za ryzyko zaangażowania kapitału w danym przedsięwzięciu (schemat 21).
Schemat 21. Struktura kosztu kapitału własnego