AnalizaFinansowaTeoriaPraktyE0

Teoria i praktyka analizy finansowe/ w przedsiębiorstwie

Jeżeli wysokość kapitału pracującego w wielkości bazowej jest racjonalna, to nieproporcjonalny do obrotu wzrost kapitału pracującego wywołuje niebezpieczeństwo utraty płynności finansowej. Zjawisko to pogłębia się wraz z narastaniem różnicy pomiędzy tempem wzrostu analizowanych miar w czasie. Wyższe tempo wzrostu kapitału pracującego w porównaniu do wielkości przychodów ze sprzedaży świadczy natomiast o znacznym zaangażowaniu kapitału w obrocie, co może niekorzystnie wpływać na rentowność przedsiębiorstwa. Zmiany kapitału pracującego, którego wielkość jest nadmierna lub niedostateczna będą interpretowane odmiennie.

Poziom prezentowanego wskaźnika może być również wykorzystywany w ocenie zapotrzebowania na kapitał pracujący. Wystarczy bowiem pomnożyć jego optymalną wielkość przez planowane przychody ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów. Porównanie uzyskanej w ten sposób wielkości z obecnie posiadaną kwotą kapitału pracującego wykazuje w przedsiębiorstwach rozwijających się niedobór, który powinien być tak sfinansowany, by utrzymana została docelowa stmk-tura kapitału.

W analizowanej Spółce Akcyjnej „Alfa” wskaźnik natężenia kapitału pracującego jest następujący:

- rok 200b

104790

1027704

= 0,10

- rok 200c

104004

908120

= 0,11

- rok 200d

169 605 1329 811

= 0,13

Obliczone wielkości wskaźnika natężenia kapitału pracującego informują o wzroście udziału kapitału stałego w finansowaniu działalności operacyjnej. W latach 200b i 200c dla każdej złotówki przychodów ze sprzedaży angażowano odpowiednio 10 i 1 Igr kapitału pracującego. W roku 200d wielkość ta wzrosła do 13 gr. Wzrost natężenia kapitału pracującego może zapewnić większą stabilność finansową, jednak nadmierny jego poziom może być niekorzystny z punktu widzenia rentowności. Przy porównaniach w czasie - jak wykazano - nie ma możliwości oceny efektywności zarządzania kapitałem pracującym. Nigdy nie

450