AnalizaFinansowaTeoriaPrakty'8

Teoria i praktyka analizy finansowe/ w przedsiębiorstwie

Wpływ obrotowości kapitału całkowitego R_0kc =Wrs_]x(Okc_]-Okc₀)xMk₀ =4,03x(l,667-1,246 )xl,352 = 2,3 Wpływ zmian struktury kapitałowej R_m =wrs_} xOkc,x(Mk_]-Mk₀)= 4,03x 1,667 x (1,393-1,352)= 0,27

Zestawienie wyników

Treść	Rok 200c	Rok 200d
R ,Vrs	- 1,78	6,00
8 Okt	-0,08	2,30
8 Mk	- 0,04	0,27
R	- 1,90	8,57

Bezpośrednie ustalenie wpływu wszystkich trzech czynników jest podstawą do stwierdzenia, że o sukcesie przedsiębiorstwa lub jego porażce decyduje przede wszystkim rentowność sprzedaży, w tym sytuacja na rynku. Działania w zakresie lepszego wykorzystania kapitału całkowitego lub też struktury kapitałowej mają znacznie mniejszy wpływ. Taka sytuacja jest w tym wypadku w znacznym stopniu określona przez wielkość przedsiębiorstwa i ewolucyjny charakter jego rozwoju. W firmach mniejszych, gdzie dynamika zmian jest większa ze względu na mniejsze wielkości wyjściowe, sytuacja może kształtować się zdecydowanie odmiennie. Wówczas wpływ decyzji w zakresie lepszego wykorzystania aktywów netto jak i struktury kapitałowej (zmiany poziomu zadłużenia) może być silniejszy.

Wyniki zbliżone do przedstawionych uzyskuje się, gdy rentowność kapitału własnego będzie wyrażona iloczynem trzech czynników, tj. rentowności sprzedaży, wykorzystania aktywów' ogółem i mnożnika finansowego.

Przeprowadzone badanie przyczynowe potwierdziło, że wskaźnik rentowności kapitału własnego ma bardzo duże pole recepcji, stąd też nazywany jest w literaturze i w praktyce „królem” wskaźników'. Przyczynowa analiza rentowności, oparta na zaprezentowanych zależnościach przyczynowo-skutkowych wynikających z modelu DuPonta, ma bardzo dużą wartość poznawczą w zarządzaniu finansami i podejmowaniu decyzji gospodarczych, które wpływają na polepszenie efektywności gospodarowania.

Do szczególnych zalet analizy finansowej w dziedzinie oceny rentowności kapitału własnego zaliczyć można uwidocznienie roli rentow-

278