AnalizaFinansowaTeoriaPraktyD4

Teoria i praktyka analizy finansowej w przedsiębiorstwie

poszukiwanie nowych zleceń oznacza, że w każdym momencie wystąpi szereg elementów zapasów, należności oraz zobowiązań. W ten sposób kapitał pracujący jest sumą wielu operacji, które można przedstawić następująco:

Zapasy materiałów

+

Zapasy produkcji w toku

+

Zapasy wyrobów gotowych +

Należności

Zobowiązania

Występujące rozbieżności czasowe pomiędzy cyklem eksploatacyjnym i cyklem finansowym wymagają więc - dla sfinansowania stałych potrzeb w obrocie - zaangażowania kapitału o długookresowym związaniu, czyli kapitału pracującego.

Kapitał pracujący, jak przedstawiono, jest różnicą pomiędzy majątkiem obrotowym (krótkoterminowym) a zobowiązaniami bieżącymi. Wyraża on więc wielkość kapitałów stałych (kapitałów własnych i długoterminowych kapitałów obcych) finansujących majątek obrotowy. Jako najbardziej płynna część kapitału stanowi on pewnego rodzaju zabezpieczenie dla zaspokojenia zobowiązań wynikających z bieżącego cyklu obiegu gotówki w przedsiębiorstwie. Środki należące do kapitału obrotowego przedsiębiorstwa charakteryzuje:²¹⁶

1)    Krótki okres życia. Tego rodzaju aktywa mają okres życia z reguły krótszy niż jeden rok. Wyjątki zdarzają się w przedsiębiorstwach, w których cykl produkcyjny jest dłuższy niż jeden rok, np. przemysł okrętowy, tytoniowy itd.

2)    Szybka transformacja w inne składniki majątku, np. gotówka służy do zakupu materiałów, te przekształcane w procesie produkcji stają się produkcją w toku, wyrobami gotowymi, a po sprzedaniu należnościami lub z powrotem gotówką. Nawet jeśli wielkość kapitału pracującego pozostaje na stałym poziomie, to jego składniki ulegają zmianom.

²¹⁶ V. Jog, C. Suszyński, op.cit., s. 175-176.