CCF20100206019

Analizo budowy i funkcji składników komórki

- W komórkach zdolnych do endocytoz (por. później ROZDZ: 2.7) wodniczki pokarmowe trawią pokarmy, czyli są lizosomami wtórnymi.

2.5. Retikulum endoplazmatyczne

W latach 40-tych naszego stulecia panowie Claude i Porter odkryli przy pomocy mikroskopu elektronowego złożony, trójwymiarowy system błon elementarnych, tworzących: kanaliki, cysterny i niewielkie wakuole. Całość nazwano siateczką śródplazmatyczną (reticulum endopla-smaticum, ER). Ta skomplikowana struktura jest niezwykle powszechna u Eucawota (nie stwierdzono jej jedynie w dojrzałych erytrocytach ssaków, co zresztą, jeśli spojrzysz na ich funkcje, nie ;est dziwne). W komórkach prokariotycznych ER nie występuje. Retikulum jest organellum dynamicznym i jego rozwój zależ)' od wieku komórki, jej stanu czynnościowego i pełnionych w organizmie funkcji. Całość tworzą cienkie (5—6 nm w porównaniu z plazmolemmą — ok. 10 nm)

błony o niewyraźnie trójwarstwowej strukturze. Oczywiście, oglądanie błon ER możliwe jest Wiko pod mikroskopem elektronowym (por. Ryc. 12 A).

Ryc. 12. Kompleks błon retikulum endoplazmatycznego w komórce (A — zdjęcie spod mikroskopu elektronowego. B — większy fragment systemu ER »v komórce, C — model przestrzenny błon ERg z rybosomami; I — błony ERg, 2 — błony ERa, 3 — aparat Golgiego).

BŁONY SIATECZKI WEWNĄTRZPLAZMATYCZNEJ NIE WYKAZUJĄ ASYMETRII JONOWEJ    ~    “

Oznacza to, że w przeciwieństwie do błony komórkowej, nie są spolaryzowane.

23