4. Tkanki zwierzęce
B) komórki gwiaździste — posiadają symetrycznie rozmieszczone liczne dendryty nadające im kształt gwiazdy, występują w substancji szarej rdzenia kręgowego;
4. Tkanki zwierzęce
Ryc. 51. Różne typy neuronów spotykanych w organizmach wyższych kręgowców. Podział opiera się na tym, że w rzeczywistości każda wypustka, w miejscu „odejścia" odperykarionu, tworzy wybrzuszenie zwane wzgórkiem lub biegunem. Oznacza to, że komórka posiadająca jeden dendryt i jeden neuryt (czyli dwie wypustki) jest komórką dwubiegunową (A — rzekomojednobiegunowe, B — dwubiegunowe, C — piramidowe, D — gwiaździste, E — różnokształtne). Osłonki aksonów pominięto.
komórki różnokształtne — zwykle posiadają dwa bardzo silnie rozgałęzione dendryty, co upodabnia je do gęstych zarośli, sens tak znacznej rozbudowy drzew dendrytycznych jest oczywisty, jeśli wziąć pod uwagę, gdzie takie neurony występują. Tak właśnie wyglądają typowe neurony kojarzeniowe ncocortex, mogące tworzyć zupełnie nieprawdopodobną liczbę możliwych połączeń pomiędzy komórkami nerwowymi w mózgu, np. człowieka. Neuronami wielobiegunowymi, różnokształtnymi są także motoneurony (por. także Ryc. 50), których perykariony leżą w ośrodkowym układzie nerwowym lub w zwojach nerwowych. Ich drzewko dendrytyczne jest znacznie skromniej rozgałęzione niż komórek asocjacyjnych. Cechą specyficzną natomiast są bardzo długie neuryty przekazujące impulsy do daleko położonych mięśni lub gruczołów. Neurony przewodzące impulsy na obwód mają charakter eferentny (ruchowy).
Powyższy podział neuronów' wiele mówi o możliwej liczbie połączeń nerwowych oraz o kierunku przewodzenia bodźców, natomiast nic nie mówi o bardzo ważnej cesze — prędkości przewodzenia. Ponieważ zdecydowanie najdłuższą drogę przebywa impuls w-e włóknach, to ich budowa będzie najbardziej rzutowała na ten parametr. Zapewne wiesz z fizyki, że opór przewodnika jest odwrotnie proporcjonalny do jego przekroju. Z tego prosty wniosek, że cienkie włókna będą stawiały większy opór elektryczny i wolniej przewodziły. Dodatkowo, izolowanie włókna zmniejszy straty' energii. Należy więc oczekiwać, że włókna pozbawione osłonek będą przewodziły wolno, a szybko przewodzące będą grube i izolowane. Ponieważ u zwierząt występują różnorakie rodzaje włókien dokonamy krótkiego ich przeglądu (por. Ryc. 52):
91