CCF20100206075

4. Tkanki zwierzęce

kiego (3—5 dni) życia fagują we krwi i otaczających układach ogromne ilości bakterii i skrawków obumarłych tkanek.

TRZECIĄ I OSTATNIĄ Z ZASADNICZYCH GRUP KRWINEK STANOWIĄ TROMBOCYTY

Trombocyty (inaczej: płytki krwi) są de facto tylko oderwanymi, bezbarwnymi, różnokształt-nymi fragmentami cytoplazmy szpikowych megakariocytów. Wielkość pojedynczej pivtki wynosi ok. 2—5 pm, ilość przeciętnie u człowieka 200—400 tys./mm³ krwi. Żyją krótko, bo tylko 8—10 dni, po czym niewykorzystane są degradowane w śledzionie. Podstawową rola Uch krwinek jest udział w hemostazie (zachowaniu ciągłości łożyska naczyniowego, albo prościej w krzepnięciu krwi). Ten wieloetapowy, kaskadowy proces zostanie omówiony w CZĘŚCI: ANATOMIA I..., ROZDZ: 4.4). Spadek liczby trombocytów nazywany jest małopłytkowością i może grozić wykrwawieniem.

UWAGA: Praktycznie do fagocytozy zdolne są granulocyty obojętnochlonne i kwasochłonne oraz

monocyty.

DRUGIM RODZAJEM TKANKI ŁĄ CZNEJ PŁYNNEJ JEST LIMFA (CHŁ ONKA)

Krąży ona we własnym łożysku, które tworzą naczynia limfatyczne. Podobnie jak krew składa się z:

1. Nieupostaciowanego osocza chłonki. bardzo podobnego do osocza krwi, zawierającego jedynie nieco większy procent tłuszczu. Powstaje ono jako przesącz z naczyń włosowatych do przestrzeni okołolimfatycznych;

2. Elementów morfotycznych, na które w 99% składają się limfocyty. W mniejszej ilości spotykane są granulocyty i erytrocyty. Ogólnie można powiedzieć, że ilość elementów upostaciowanych jest znacznie mniejsza niż we krwi.

Chłonka pośrednicz}' w dwustronnej wymianie substancji pomiędzy krwią i tkankami, np. transportuje uruchomione substancje zapasowe do krwi. Spełnia także rolę odpornościową (limfocyty!). Niedrożność układu żylnego może prowadzić do znacznego gromadzenia się limfy w pewnych częściach ciała — skutkiem czego jest obrzęk.

4.3. Tkanka mięśniowa

TKANKA MIĘŚNIOWA NIEROZERWALNIE ZWIĄZANA JEST ZE ZJAWISKIEM RUCHU

Jedną z najbardziej spektakularnych cech życia organizmów komórkowych jest ruch. Spoglądając na problem całościowo cecha ta wykazywana jest na trzech poziomach złożoności i organizacji:

L Wewnątrzkomórkowego ruchu cytoplazmy i organelli — wspólnego dla wszystkich żywych komórek, zarówno roślinnych jak i zwierzęcych;

2. Undulipodialnego ruchu pojedynczych komórek —jest to sposób poruszania, w którymi, dzięki falistym lub wahadłowym ruchom wici albo rzęsek, możliwe jest „odpychanie” wody i przesu-