DSCN1624

1. Podstawy procesów odlewniczych

F,=F

(1.9)

gdzie wysokości H i h pokazano na rys. 1.16.

kiedy jego minimalny przekrój jest na dolę, powiększenie to jest mniejsze,

Tatwn o powiększeniu przekroju wlewu głównego w stosunku do F_mm decyduje nfemnrff Hfh. W przypadku wlewu głównego zbieżnego ku dołowi.

gdy zaś minimalny przekrój wlewu głównego znajduje się w górnej jego części — większe: Prawidłowość ta, jak również sama zależność (1.9), wynikają z analizy ciągłości strugi metalu we wlewie głównym, z którą można zapoznać się szczegółowo w pracy [17j- Należy dodać, że wlew główny zbieżny ku górze ma największą objętość (dla danego F—1 a więc jest najgorszym rozważaniem z punktu widzenia uzysku odlewniczego.

Bezpośrednio pod wlewem głównym umieszcza się dodatkowy zbiorniczek — podstawę iiewu, którego zatfenie polega na niedopuszczeniu do wystąpienia niekorzystnych zjawisk pokazanych na rys. L17a. W rezultacie gwałtownej zmiany kierunku przepływu następuje zwężenie strugi metalu, a spowodowany tym wzrost prędkości powoduje lokalny spadek dsnimia cieczy, 7g<vtn«» z prawem Be—cdLiesc. W efekcie następuje zasysanie powietrza z porów masy formierskiej do wnętrza strugi metalu, pogarszając jakość odlewu. Dodanie zbiorniczka, o którym mowa, powoduje zmianę Wztałt-n Kmi prądu (rys. I_L7fe) i on Tknięcie tych niekorzystnych zjawisk.

*iw sfiawag PS

*tmmii U7 Prsrptym sszegf mrrafct * dbafiós iiiilm miii wfewot Stówaega z wfeweas

ał lujpuMaz anwsK 6) sc | z iediekaoy*

dBcnatans rsieaa^ [IT]