DSCN1610

18

i. Podstawy procesów odlewniczych

•    na płycie modelowej (tj. modelu przymocowanego do płyty podmodelowej) ustawia się skrzynkę formierską (bez dna, o kształcie lamy);

•    skrzynkę wypełnia się masą formierską (z pewnym nadmiarem);

•    masę formierską utwardza się (albo przez silne zagęszczenie, np. prasowanie, albo drogą reakcji chemicznych zachodzących w dodatkach wiążących ziarna masy ze sobą);

•    połówka formy zostaje oddzielona od modelu (inaczej mówi się, że model jest usuwany z formy); w przypadku połówki dolnej obraca się ją następnie o 180°.

Rysunek 1-5

Schemat wykonywania połówek form piaskowych: a) płyta modelowa (i - model, 2płyta podmodelowa), b) wypełnianie skrzynki masą formierską (3 - skrzynka, 4 - masa), c) oddzielenie połówki formy od modelu

Istotną rzeczą jest zaprojektowanie tzw. pochyleń odlewniczych na wszystkich ścianach odlewów prostopadłych do powierzchni podziału. Są one niezbędne do usunięcia modelu z formy piaskowej. Pochylenia te, o wartościach ok. 0,5 -i- 2,5°, sprawiają, że już w pierwszej fazie ruchu formy względem modelu następuje odsunięcie powierzchni obu elementów, co zapobiega zniszczeniu powierzchni formy.

Rdzenie dużą do odwzorowania tych fragmentów kształtu odlewu, których nie można otrzymać z modelu, ze względu na konieczność usuwania modelu z formy w jednym kierunku (rys. 1.5c). Takimi kształtami są przede wszystkim otwory, zwłaszcza poziome, ale także różnego rodzaju zagłębienia boczne. Liczba rdzeni w jednej formie może być duża. Rdzenie wykonuje się w specjalnych skrzynkach rdzeniowych, inaczej zwanych rdzennicami (rys. 1.6). Po

7m		m.
m	i=g	b

Rysunek 1.6

Rdzennica (skrzynka rdzeniowa) służąca do wykonania rdzenia umieszczonego w formie pokazanej na rys. 1.4b