W Cią2ynski - ELEKTRONIKA W ZADANIACH Ctęió 3 Analiza małosygnał owa układów pólprzcwodmkuwych
parametrów yu oraz y,2. Od tych wartości będzie zależał tylko płynący w obwodzie wejściowym prąd, a zatem rezystancja wejściowa wzmacniacza.
Rezystancję wejściową musimy wyznaczyć z macierzy układu na podstawie podanego w tabeli W3.7 wzoru Nr 6. Teraz wynik byłby już zależny od yt2. gdyż parametr ten wchodzi do wartości wyznacznika A macierzy. W naszym przypadku uwzględniając yl2 = 0 mamy:
Teraz mając w pamięci np. rysunek 3.17.2 na podstawie wyrażenia 3.17.5 można obliczyć wzmocnienie dla SEM generatora jako:
= 100 0,0161 = 1,61
(3.17.28)
Ad 2. Podłączenie obciążenia Rl = 1 k O nie zmienia liczby węzłów układu. Rezystor Ri. jest podłączany równolegle do Rc, a zatem wszystkie powyższe zależności pozostają ważne dla wzmacniacza obciążonego, pod warunkiem podstawienia w nich w macierzy z rysunku 3.17.13 w miejsce admitancji kolektorowej Yc = 1 mS wartości sumy admitancji Kc + T/. = 2 mS. Mamy więc na podstawie zależności 3.17.26 wzmocnienie dla sygnału uwe:
k _A2i_ -(yn+ya)_ (100+0)ms
" A22 Tr+ yi+>’22 (1,0+1,0+0) mS
(3.17.29)
Z kolei na podstawie zależności 3.17.27 możemy stwierdzić, że rezystancja wejściowa nie zależy od obciążenia (brak oddziaływania zwrotnego), a to oznacza że nie zmienia się współczynnik podziału napięcia w obwodzie wejściowym równy RmRR, + /?„,). czyli:
(3.17.30)
-^— = 50 0,0161 =0,80
Ad 3. Konieczność uwzględnienia niezerowych wartości parametrów hn, i/lub h22e nie stwarza przy tej metodzie postępowania zasadniczych trudności. Po przeliczeniu nowych wartości parametrów hr na parametry y okaże się tylko, żc yn 4- 0 i/lub yn ź 0. Macierz układu pokazana na rysunku 3.17.13 nie ulega zmianie, zmienią się tylko wartości liczbowe jej elementów, czyli zmiany znajdą odbicie tylko w liczbowej postaci macierzy pokazanej na rysunku 3.17.14.
Powyższe obliczenia potwierdzają pełną zbieżność wyników uzyskiwanych we wszystkich czterech rozwiązaniach. Niewielkie rozbieżności wynikają z zaokrągleń wyników pośrednich.
powered by
W Cmzynski ELEKTRONIKA Cięić j Analiza malojygnalowa ukladc
W ZADANIACH iv półprzewodnikowych
Zadanie 3.18
pla wtórnika emiterowego z rysunku 3.18.1 pobudzanego przebiegiem sinusoidalnym eKt o częstotliwości I kHz ze źródła o rezystancji wewnętrznej 600 fi należy przy braku obciążenia (tzn. dla RL = °o) obliczyć:
1. wzmocnienie napięciowe ke = u*y/eur\
2. rezystancję wejściową;
3. rezystancję wyjściową, jeśli zachowanie tranzystora T dla małych przyrostów prądów i napięć (w otoczeniu jego punktu pracy określonego przez stałe wartości ECc i /g, których w temacie zadania się nie podaje) opisują parametry małosygnałowe typu hr o wartościach:
hi,r = 1 kfi; hne = 0; h2ie = 100; h22r = 0;
a dla częstotliwości sygnału wejściowego impedancje kondensatorów sprzęgających CM i są równe zeru (tzn. kondensatory te zapewniają zwarcie). Następnie:
4. ocenić komplikacje jakie w obliczeniach spowodowałaby konieczność uwzględnienia niez.erowych wartości parametrów /i,2r i h22r.
Rozwiązanie 1
Postępując zgodnie z zaleceniami omówionymi we Wprowadzeniu (patrz rozdział W3.6) otrzymujemy schemat zastępczy analizowanego układu dla składowej zmiennej o postaci jak na rysunku 3.18.2. Stałe napięcie zasilające ECc ma składową zmienną napięcia równą zeru. a więc podłączony do niego kolektor tranzystora na naszym schemacie okazuje się połączony z masą układu. SPM stałego prądu polaryzacji bazy ma zerową składową zmienną prądu, dlatego na naszym schemacie odpowiada jej rozwarcie. Kondensatory sprzęgające CKt i C„, są traktowane zgodnie z tematem jak zwarcie. Z rysunku wynika, że napięcia wejściowe i wyjściowe są odniesione do potencjału masy, do którego jest podłączony kolektor tranzystora. Okazuje się zatem, że tranzystor pracuje w konfiguracji WK. Nietypowe przedstawienie tej konfiguracji tranzystora ułatwi nam wrysowanie pomiędzy wyprowadzenia tranzystora jego schematu zastępczego dla Podanych w temacie parametrów malosygnalowych hr, co doprowadzi nas do schematu jak na rysunku 3.18.3. Schemat ten zawierający 2 źródła wymuszające (u»* oraz h2,' ■ i„) może być dla małych sygnałów uważany za liniowy, a więc może być rozwiązany dzięki zastosowaniu zasady superpozycji i podstawowych twierdzeń elektrotechniki.
-95-