larsen0232

larsen0232



232 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne

Dlaczego blaszki opłucnej nie rozdzielają się w czasie wdechu? Obie blaszki opłucnej pokryte są cienką powłoką płynową. Dzięki tej powłoce blaszki opłucnej wskutek działania sił kapilarnych przylegają do siebie i płuco w czasie wdechu musi podążać za ruchem klatki piersiowej. Film płynowy umożliwia również wzajemne przesuwanie się obydwu blaszek opłucnej. Mechanizm ten może być porównany z wzajemnym przyleganiem dwóch pasów transmisyjnych, które zostały połączone cienką warstwą płynu: jeśli górny pas zostanie podniesiony, dolny pozostanie przyczepiony. Pociągnięcie we właściwym rogu również nie ułatwia ich rozdzielenia, podczas gdy szklane płytki z łatwością mogą zostać przesunięte ruchem horyzontalnym.

Przy odmie opłucnowej obie blaszki opłucnej zostają rozdzielone przez wnikające powietrze i płuca się zapadają.

4.4 Sprężystość płuc

Płuca są sprężyste, to znaczy mają zdolność do powrotu do pierwotnego kształtu, pomimo powstawania odkształceń na skutek działania sił zewnętrznych, w momencie ustania działania tych sił. W pewnym zakresie objętości pluć ich sprężystość podlega prawu Hooke’a: im działająca siła mięśniowa jest większa, tym większe jest rozciągnięcie sprężystych tkanek oraz objętość wdechowa, aż do osiągnięcia lub przekroczenia granicy sprężystości. Stosunek zmiany objętości na jednostkę zmiany ciśnienia jest określany jako rozciągliwość lub podatność, odwrotna wartość jako sztywność lub elastancja. Wraz ze wzrostem stopnia rozciągnięcia obniża się podatność a wzrasta elastancja.

Czynniki określające sprężystość płuc. Sprężystość płuc nie polega tylko na sprężystości włókien i ich szczególnej budowie geometrycznej, lecz również na wpływach sił powierzchniowych w pęcherzykach i zakotwiczeniu pęcherzyków w otaczających tkankach płuc.

4.4.1 Siły powierzchniowe

w pęcherzykach i surfaktant

Siły powierzchniowe. Płuca wypełnione płynem, przy takiej samej zmianie ciśnienia, pozwalają się znacznie mocniej rozciągnąć niż płuca wypełnione powietrzem. Przyczyną tego zjawiska są siły powierzchniowe, które powstają na zakrzywionych powierzchniach granicznych pomiędzy fazą płynną a gazową ściany pęcherzyka i przeciwdziałają jego rozciągnięciu.

Według prawa Laplace’a transmuralny gradient ciśnienia (p„n) w pęcherzu gazu zależy od napięcia powierzchniowego płynu na powierzchni granicznej (T) i promienia (r) krzywizny pęcherza lub pęcherzyka płucnego:

2T

Ptm — r

Utworzenie powierzchni granicznej ze zwykłej wody, pozwala na wytworzenie transpulmonalnej różnicy ciśnień rzędu 3 kPa. W rzeczywistości napięcie powierzchniowe pęcherzyka jest 10-krotnie niższe, niż można byłoby oczekiwać przy wodnej powierzchni granicznej. Odpowiednio konieczne jest niższe ciśnienie, ażeby pęcherzyk wypełnić tą samą objętością. Wynika z tego, że film płynowy występujący fizjologicznie w pęcherzyku zawiera substancje, które obniżają napięcie powierzchniowe. Ten czynny powierzchniowo film pęcherzyków jest nazywany surfaktantem.

Surfaktant. Surfaktant jest mieszaniną białek, fosfolipidów i węglowodanów. Produkcja z kwasów tłuszczowych krwi i wchłanianie przebiega w komórkach pęcherzykowych II typu. Działanie po-wierzchniowoczynne jest zależne głównie od di-palmitoilolecytyny i cholesterolu. Film pęcherzykowy składa się z wodnej warstwy dolnej, hipofazy, i surfaktantu, który jako monomolekular-na „tapeta” pokrywa hipofazę. Hydrofilna część lipidowa surfaktantu jest zakotwiczona w warstwie wodnej, część hydrofobowa jest skierowana do fazy gazowej.

Napięcie powierzchniowe filmu płynowego nie jest stałe, lecz zmienia się w trakcie cyklu oddechowego. Wraz ze zmniejszaniem się średnicy pęcherzyka, względnie ze zmniejszeniem objętości, zwiększa się stężenie surfaktantu na powierzchni i - przeciwnie niż można by było oczekiwać z prawa Laplace’a - zmniejsza się napięcie powierzchniowe (ryc. 11.2). Natomiast przy zwiększeniu średnicy, względnie objętości spada stężenie surfaktantu i zwiększa się napięcie powierzchniowe. Surfaktant zapobiega więc zapadaniu się małych pęcherzyków i ich opróżnianiu do pęcherzyków dużych.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
larsen0030 30 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne żona pojemność minutowa serca rozdziela się
larsen0026 26 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne pary) w dwóch fazach, które znajdują się w
larsen0304 304 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne świeżo mrożonego osocza. Jeżeli podaje się
larsen0012 12 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne 12 I Podstawy farmakologiczne i fizjologicz
larsen0014 14 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne tycznych i ich wewnętrznej aktywności. Tę w
larsen0016 16 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne leżności od ukrwienia wątroby, ale wpływają
larsen0018 18 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne 5.1.1    Powtarzane wstrzykn
larsen0020 20 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne czas do spadku do 50% [min] czas trwania in
larsen0022 22 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne 7.3.9 Wątroba.......................45 7.3.
larsen0024 24 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne Tabela 3.2 Właściwości stosowanych anestety
larsen0028 28 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne w ciągu 10-15 minut. Różnica ciśnień parcja
larsen0034 34 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne nła wziewnego, dalsze podawanie fentanylu w
larsen0036 36 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne Margines bezpieczeństwa anestetyków wziew-n
larsen0038 38 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne czyń nie odgrywa w spadku ciśnienia istotne
larsen0040 40 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne dy” podaje, że martwica taka występuje po 7
larsen0042 42 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne7.2.8    Wątroba Ukrwienie wą
larsen0044 44 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne Pojemność minutowa serca. Wyniki obserwacji
larsen0046 46 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne Właściwości desfluranu: -    
larsen0048 48 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne BU pacjentów z wyraźną klinicznie chorobą n

więcej podobnych podstron