larsen0694

larsen0694



694 II Anestezjologia ogólna

stać wywołane również przez wiele czynników nieswoistych, np. przez naparstnicę, diuretyki, hi-pokaliemię itp.

5.4 Ciśnienie tętnicze krwi

Pomiar ciśnienia tętniczego krwi jest obligatoryjny podczas nadzoru każdego znieczulenia. Cis'nienie krwi jest ważnym wskaźnikiem przepływu krwi przez narządy. Średnie ciśnienie tętnicze (MAP -mean arterial pressure) zależy od pojemności minutowej serca, tzn. rzutu serca (CO -cardiac out-put) i całkowitego oporu obwodowego (TPR - tata l peripherial resistance):

MAP = CO x TPR.

Reguła ta objaśnia granice przydatności pomiaru ciśnienia tętniczego krwi: nie daje ono właściwie możliwości oceny przepływu krwi. Ciśnienie tętnicze krwi może więc być prawidłowe, ponieważ wzrasta opór obwodowy, choć w tym samym czasie zmniejsza się pojemność minutowa serca i przepływ krwi przez narządy znamiennie spada. Należy zatem postrzegać MAP jako bardzo ogólny wskaźnik przepływu krwi przez narządy. Tym bardziej, że wiele z nich ma własną autoregulację, tzn. może utrzymać przepływ krwi na stałym poziomie poprzez zmianę ciśnień perfuzyjnych, które powstają na skutek zmian oporu naczyniowego.

Ciśnienie tętnicze krwi można mierzyć bezpośrednio lub pośrednio. Pomiar pośredni, nieinwazyjny jest prosty i należy do rutynowego postępowania podczas znieczulenia ogólnego. Pomiar bezpośredni natomiast jest metodą inwazyjną i wymaga specjalnych przyrządów do monitorowania. Stosuje się go podczas specjalnego i szczegółowego nadzoru II i III stopnia.

5.4.1 Pośredni pomiar ciśnienia krwi

Metodą pośrednią mierzy się ciśnienie skurczowe i rozkurczowe krwi. Średnie ciśnienie tętnicze można obliczyć z uzyskanych danych wg wzoru:

MAP = ciśnienie rozkurczowe + 1/3 (ciśnienie skurczowe - ciśnienie rozkurczowe).

Wyposażenie do pośredniego pomiaru ciśnienia krwi składa się ze sfrngomanometru, mankietu i stetoskopu. Aby uzyskać prawidłowy pomiar, należy dobrać właściwą szerokość mankietu: powinien on przykrywać 2/3 długości ramienia lub uda. Zastosowanie zbyt wąskiego mankietu powoduje zawyżenie wartości pomiaru, użycie zaś mankietu zbyt szerokiego - zaniżenie.

Metoda Korotkowa. Aby określić ciśnienie skurczowe i rozkurczowe, wysłuchuje się stetoskopem pojawienie się i zanikanie tonów Korotkowa. Podczas automatycznego pomiaru ciśnienia tony Korotkowa są odbierane przez mikrofon lub stetoskop elektroniczny i zamieniane na sygnały elektryczne. Dla pomiarów standardowych metoda Korotkowa uchodzi za przestarzałą.

Metoda palpacyjna. Mankiet należy napompować powietrzem, by tętno na tętnicy promieniowej stało się niewyczuwalne. Podczas powolnego wypuszczania powietrza z mankietu pojawia się tętno, którego pierwsze uderzenie określa ciśnienie skurczowe. Metodą palpacyjną nie można określić wartości ciśnienia rozkurczowego. Wartości ciśnienia tętniczego zmierzone metodą bezpośrednią są wyższe od uzyskanych metodą palpacyjną.

Metoda oscylacyjna. Do mankietu pompuje się powietrze do momentu, w którym wskazówka oscylometru przestanie się poruszać. Następnie powoli wypuszcza się powietrze. W chwili otwarcia światła uciśniętej tętnicy krew zaczyna przez nią przepływać, co sygnalizują oscylacyjne ruchy wskazówki przyrządu, ponieważ tętno przenosi się na manometr. Moment ten określa ciśnienie skurczowe. Gdy wychylenia wskazówki ustają, zapisuje się ciśnienie rozkurczowe. Metoda oscylacyjna jest mało dokładna i stosowana bywa najczęściej u dzieci, gdy nie ma do dyspozycji specjalnego stetoskopu dziecięcego.

Ultradźwiękowy pomiar ciśnienia krwi. Badanie to dostarcza niezawodnych danych o wartościach ciśnienia skurczowego i rozkurczowego, jednocześnie większość aparatów ultradźwiękowych podaje średnie ciśnienie tętnicze.

Aby zmierzyć ciśnienie tętnicze krwi, nad tętnicą umieszcza się mankiet ze specjalną sondą. Składa się ona z nadajnika wysyłającego fale ultradźwiękowe i odbiornika nadanych fal. Fale ultradźwiękowe odbijane są przez ruchome części krwi w ten sposób (efekt Dopplera), że zmienia się ich częstotliwość. Odbiornik rejestruje to i zamienia w sygnał dźwiękowy.

Najpierw mankiet wypełnia się powietrzem ręcznie lub automatycznie do ciśnienia przewyż-


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
larsen0546 546 II Anestezjologia ogólna niczone, stanowią również wskazanie do znieczulenia
larsen0504 504 II Anestezjologia ogólna - utrata napięcia mięśniowego przez język i mięsni ówkę gard
larsen0738 738 II Anestezjologia ogólna -    upośledzenie zagęszczania moczu przez ne
larsen0466 466 II Anestezjologia ogólna Służy on do podawania anestetyków i leków w nagłych przypadk
larsen0538 538 II Anestezjologia ogólna2.6    Miotomy Podobnie jak skóra, również mię
larsen0596 596 II Anestezjologia ogólna Wymiar boczny jest również zmienny i warunkuje różną objętoś
larsen0736 736 II Anestezjologia ogólna komórki zostają pozbawione wody oraz tracą również potas. Sz
larsen0856 856 II Anestezjologia ogólna nerwu trójdzielnego, lub twarzy (okolica nosa), ale może mie
larsen0704 704 II Anestezjologia ogólna odłokciowa (zob. ryc. 26.32a). Punkcję tej żyły można wykona
larsen0316 316 II Anestezjologia ogólna -    Czy cierpi Pan/Pani na astmę oskrzelową?
larsen0318 318 II Anestezjologia ogólna manych wyników badań nieukierunkowanych są dla oceny ryzyka
larsen0320 320 II Anestezjologia ogólna3.1.3    Elektrolity, mocznik, kreatynina,&nbs
larsen0322 322 II Anestezjologia ogólna znać, gdyż mają one wpływ na anestezjologiczne postępowanie
larsen0324 324 II Anestezjologia ogólna zakresie. Często także należy rozpocząć operację nim nadejdą
larsen0326 326 II Anestezjologia ogólna -    przedawkowanie leków, zwłaszcza
larsen0328 328 II Anestezjologia ogólna Dick W, Encke A, Sehuster HP (Hrsg): Pra- und postoperative
larsen0330 330 II Anestezjologia ogólna 3.9.5 Wybór metody znieczulenia...... . 367 6 Choroby
larsen0332 332 II Anestezjologia ogólna -    leki przed wary tmiczne, -   &
larsen0334 334 II Anestezjologia ogólna Tabela 16.2 Grupy ryzyka krążeniowego wg

więcej podobnych podstron