38. Wstępna opieka nad noworodkiem 1073
Postępowanie praktyczne:
► W przypadku zanieczyszczenia zawiesistą smółką wód płodowych należy odessać jamę ustną i nos noworodka zaraz po urodzeniu główki, a przed, wydobyciem tułowia.
► Jeśli noworodek nie krzyczy lub nie oddycha po porodzie albo widoczne są objawy niewydolności oddechowej, należy go natychmiast intubo-wać i odessać z tchawicy. Rurkę intubacyjną, pełniącą rolę cewnika do odsysania gęstej smółki usuwa się na ssaniu po oczyszczeniu dróg oddechowych.
► Podczas toalety tchawicy należy nieustannie monitorować częstość akcji serca. W sytuacjach zwolnienia akcji serca poniżej 100/min przerywa się odsysanie. Dziecku pozwala się samodzielnie oddychać, a w przypadkach bezdechu prowadzi się sztuczną wentylację.
► Noworodki oddychające spontanicznie, po odessaniu jamy ustnej i nosa oraz kilku oddechach powietrzem wzbogaconym w tlen należy zain-tubować i wykonać płukanie dróg oddechowych solą fizjologiczą.
► Jeśli zaaspirowana treść jest przejrzysta, przystępuje się do odessania żołądka, po czym rurkę intubacyjną usuwa się w trakcie wykonywania wdechu.
Należy pamiętać, że aspiracja smółki często współistnieje z odmą opłucnową i odmą śródpiersia.
W wyniku wychłodzenia u większości noworodków dochodzi do rozwoju kwasicy, która wymaga podawania środków zobojętniających. Ponieważ u wielu dzieci stwierdza się jednocześnie hipogli-kemię, niezbędne jest przetaczanie roztworów glukozy.
Sam proces ogrzewania wychłodzonego noworodka powinien przebiegać powoli. Dziecko umieszcza się w inkubatorze, którego temperaturę ustala się 2-3°C powyżej temperatury zmierzonej w odbycie. Dalsze ogrzewanie powinno przebiegać w tempie 1,5°C na godzinę.
Zastosowanie u ciężarnej opioidów w celu zwalczania bólu porodowego, a także przypadki uzależnienia matek od tej grupy leków, zwiększają ryzyko depresji oddechowej noworodka.
► Depresję oddechową spowodowaną przedawkowaniem opioidów odwraca nalokson podany we wstrzyknięciu dożylnym w dawce 0,01 mg/kg.
► U ciężarnych z uzależnieniem opioidowym nalokson jest przeciwwskazany, ponieważ może wyzwolić u noworodka ostry zespół abstynen-cyjny.
Leczenie solami magnezu rzucawki ciężarnych może stać się u noworodków przyczyną hiperma-gnezemii z towarzyszącym zespołem objawów klinicznych:
- zaróżowieniem skóry wskutek rozkurczenia naczyń obwodowych,
- wiotkim napięciem mięśniowym,
- niskim ciśnieniem krwi.
Jako antidotum podaje się doraźnie chlorek wapnia.
U noworodka dochodzi do zatrucia środkami znieczulającymi miejscowo w następstwie wysokiego stężenia tych anestetyków we krwi ciężarnych, co może być skutkiem przedawkowania albo podania donaczyniowego. Obserwuje się następujące objawy:
- bradykardię,
- niskie ciśnienie tętnicze krwi,
- bezdech,
- wiotkie napięcie mięśniowe,
- drgawki.
Leczenie: akcja resuscytacyjna, płukanie żołądka, transfuzja wymienna.
Przy braku patologii w zakresie tkanki płucnej, odma opłucnową jest najczęściej spowodowana sztuczną wentylacją z użyciem zbyt wysokich ciśnień dodatnich. Inne postacie to: odma samoistna, odma opłucnową po zachłyśnięciu smółką, przepuklina przeponowa, niedorozwój płuc.
Objawy kliniczne:
- płytki oddech,
- wdechowe ustawienie klatki piersiowej,
- sinica,