larsen1078

1078 III Anestezjologia specjalistyczna

Ryc. 39.2a-c. Szczegóły anatomiczne dziecięcych dróg oddechowych.

a) U noworodka: wąskie przewody nosowe, duży język, wysokie położenie krtani, nagłośnia w kształcie litery „U", wąska szpara głośni, krótka tchawica.

b) i c) Głośnia u małego dziecka.

2.1.2 Fizjologia oddychania

Kontrola oddychania. Biochemiczna kontrola oddychania u noworodka nie różni się istotnie w porównaniu z dorosłymi: wzrost paC0₂ i/lub spadek pa0₂ zwiększają napęd oddechowy; wartości paC0₂ i pa0₂ są jednak niższe niż u dorosłych. Odpowiedź na hipoksję zależy od wieku dziecka: w' piewszym tygodniu życia niedotlenienie nasila oddychanie jedynie przy utrzymanej w normie temperaturze organizmu. W przypadkach wychłodzenia brak jest odpowiedzi układu oddechowego na niedotlenienie. Reakcja na hipoksję normalizuje się po upływie pierwszego tygodnia życia.

Oddech noworodka jest zazwyczaj nieregularny. U wcześniaków częściej występuje nieregular-ność oddechu i bywa ona silniej wyrażona. W ciągu pierwszych 6 tygodni życia nierzadko obserwuje się oddychanie periodyczne, polegające na szybkich oddechach przedzielonych fazami bezdechu długości 5-10 s.

U niektórych wcześniaków zdarzają się trwające dłużej niż 10 s okresy bezdechu, którym towarzyszą obniżenie paCh oraz bradykardia i sinica. Mogą one być przyczyną zwiększonej chorobowości i śmiertelności.

Objętości i pojemności płuc. Objętości płuc małych dzieci oraz ich składowe czynnościowe w przeliczeniu na powierzchnię ciała są analogiczne jak u dorosłych. U noworodków obowiązują następujące normy:

- całkowita pojemność płuc ok. 160 ml,

- czynnościowa pojemność zalegająca ok. 80 ml,

- pojemność życiowa (podczas krzyku) ok. 120 ml. Wielkość przestrzeni martwej w przeliczeniu na kilogram masy ciała oraz jej stosunek do objętości oddechowej odpowiadają wartościom stwierdzanym u dorosłych (tab. 39.1). Przestrzeń martwa aparatów do znieczulenia oraz sprzętu anestezjologicznego ma u dzieci decydujące znaczenie. W praktyce obowiązuje zasada: