larsen1102

1102 III Anestezjologia specjalistyczna

Układ pediatryczny Ambu

Układ ten posiada zastawkę bezzwrotną (zastawka Ambu), zapobiegającą ponownemu oddychaniu powietrzem wydechowym. Zastawka Ambu znajduje się bezpośrednio przy masce lub mrce. Na ramieniu wdechowym umieszczone są manometr oddechowy oraz zastawka bezpieczeństwa, którą można regulować wypełnienie worka oddechowego.

Opon,' wydechowe układu zwiększają się wraz ze wzrostem dopływu świeżych gazów. Z tego powodu układ ten stosuje się tylko u noworodków (np. worek Baby-Ambu) i dzieci o masie ciała nieprzekraczają-cej 15 kg. Inną wadą jest niedostateczne nawilżenie gazów oddechowych oraz konstrukcja zastawki bezzwrotnej: przy zbyt małym przepływie zastawka ustawia się w pośrednim położeniu, tzn. nie domyka się w pełni, co powoduje ucieczkę świeżych gazów przez ramię wydechowe na zewnątrz. Zbyt wysoki przepływ gazów upośledza wydech, ponieważ wdechowa część zastawki zostaje dociśnięta do obudowy ramienia wydechowego. W konsekwencji okoliczności te utrudniają lub wręcz uniemożliwiają ustawienie ciśnień oddechowych odpowiednio do aktualnych potrzeb wentylacji.

4.9.6 Mankiety do pomiaru ciśnienia tętniczego

W celu prawidłowego pomiaru ciśnienia tętniczego krwi należy starannie dobrać rozmiar mankietu do wielkości ramienia dziecka (ryc. 39.7). Użycie zbyt szerokiego mankietu spowoduje zaniżenie wyniku pomiaru, zbyt wąski mankiet będzie przyczyną zawyżenia wartości ciśnienia tętniczego. Prawidłowe szerokości:

-    wcześniaku 3 3/4 cm,

-    noworodki: 4 cm,

-    małe dzieci do ok. 5 lat: 7 cm,

-    dzieci w wieku szkolnym: 11 cm.

W każdym wypadku mankiet ciśnieniomierza musi obejmować 2/3 do 3/4 długości przebiegu tętnicy na ramieniu.

4.10 Nadzór podczas znieczulenia

Standardowy nadzór do rutynowych zabiegów obejmuje następujące elementy:

-    monitor EKG (nie zastępuje stetoskopu), -pomiar ciśnienia tętniczego krwi,

-    pulsoksymetr,

-    kapnometr,

-    stetoskop przedsercowy łub przełykowy,

-    czujnik temperatury przełykowy lub odbytniczy.

W zależności od stanu klinicznego dziecka oraz rodzaju operacji chirurgicznej, podstawowy nadzór może zostać uzupełniony o kolejne elementy:

-    ośrodkowe ciśnienie żylne: przy przewidywanej dużej utracie krwi i/lub konieczności masywnego przetaczania płynów,

-    cewnik moczowy z pomiarem diurezy: podczas wszystkich większych operacji,

-    kaniulizację tętnicy i bezpośredni pomiar ciśnienia: u ciężko chorych dzieci i do dużych zabiegów, np. chirurgia serca, neurochirurgia,

-    gazometrię krwi tętniczej, parametry równowagi kwasowo-zasadowej, stężenie elektrolitów, glukozy i wapnia: u ciężko chorych dzieci i do dużych zabiegów.

4.11 Wprowadzenie do znieczulenia

Wprowadzenie jest dla większości dzieci najbardziej krytycznym okresem znieczulenia, szczególnie jeśli następuje krótko po rozstaniu z rodzicami. Z tego powodu zaleca się, by u mniejszych dzieci jak najczęściej (choć nie zawsze) wprowadzenie do znieczulenia odbywało się w obecności jednego z rodziców.

B Wszelki niezbędny sprzęt anestezjologiczny powinien być w pełni przygotowany przed przybyciem dziecka do pomieszczenia przygotowawczego, co umożliwi bezzwłoczne wprowadzenie do znieczulenia.

Indukcja znieczulenia powdnna być wykonywana bez użycia siły, w spokojnej atmosferze, pełnej troskliwości i cierpliwości. Liczbę obecnych osób należy ograniczyć do minimum (zwykle wystarcza anestezjolog i pielęgniarka anestezjologiczna). Niedopuszczalne jest ustawiczne otwieranie drzwi przez niecietpliwego operatora oraz inne zainteresowane osoby.

Anestezjolog dysponuje różnymi metodami wprowadzenia do znieczulenia i dzięki temu w przypadku większości dzieci możliwe jest indywidualne podejście dotyczące drogi wprowadzenia do znieczulenia:

-    wziewnej,

-    dożylnej,