larsen1201

larsen1201



41. Neurochirurgia 1201

podkowy. W przypadku zabiegów w okolicy potylicznej, może być konieczne ułożenie na brzuchu.

Możliwe problemy:

-    trudna intubacja w zespołach twarzowo-cza-szkowych (ocena przedoperacyjna!),

-    podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe przy mnogich zwężeniach,

-    masywna utrata krwi,

-    żylne zatory powietrzne.

Znieczulenie. Stosuje się standardowe znieczulenie pediatryczne. Polecana jest intubacja przez usta rurką zbrojoną, staranna kontrola położenia rurki, celem wykluczenia intubacji do oskrzela, i pewne umocowanie rurki w kąciku ust. Wentylacja kontrolowana (paC02 35^10 mmHg) oraz zwiotczenie mięśni średnio długo działającymi s'rodkami niedepolaryzującymi.

Monitorowanie ma również charakter standardowy, ze względu na zagrożenia zatorami powietrznymi dołącza się dodatkowo echograficzną sondę dopple-rowską, do wielogodzinnych zabiegów i w przypadku spodziewanej dużej utraty krwi także cewnik tętniczy, centralny dostęp dożylny i cewnik do pęcherza moczowego. Temperaturę ciała należy utrzymywać w normie. Wskazana jest szczególna ostrożność, gdy neurochirurg rozdziela połączone ze sobą szew strzałkowy i zatokę strzałkową. Może wtedy dojść do krwawienia lub zatoru powietrznego.

Dostępy naczyniowe. Niezbędna jest wystarczająca liczba sprawdzonych wkłuć o dużym świetle, ponieważ najczęściej konieczne są przetoczenia krwi. a niewykluczone, że także masywne transfuzje.

Zakończenie znieczulenia. Najczęściej przebiega ono bez problemów i dziecko można ekstubować po zakończeniu operacji. Niezbędny jest intensyw-ny nadzór pooperacyjny z powodu ryzyka krwawienia. Po rozszerzonych kraniotomiach przednich (czołowych) dzieci powinny pozostać zaintu-bowane.

Powikłania pooperacyjne. Do najważniejszych powikłań należą w'tórne krwawienia z hipowole-mią i wstrząsem krwotocznym.

4.9.9 Urazy czaszkowo-mózgowe

Urazy czaszkowo-mózgowe należą do częstych przyczyn chorobowości i śmiertelności w wieku dziecięcym, śmiertelność jest jednakże czterokrotnie mniejsza niż w' wieku dorosłym, co jest przede wszystkim spowodowane przez urazy towarzyszące, różne mechanizmy urazu i reakcje patofizjologiczne na uraz. Obecnie przytacza się następujące dane obrazujące śmiertelność w urazach czaszko-wo-mózgowych u dzieci:

-    urazy czaszkowo-mózgowe umiarkowanego stopnia: 2,5-12,5%,

-    ciężkie urazy czaszkowo-mózgowe: 9-32%.

U dzieci poniżej 14 roku życia śmiertelność jest mniejsza niż u dzieci starszych. W przeciwieństwie do tych stosunkowo korzystnych danych dotyczących śmiertelności, liczba trwałych uszkodzeń i stanów wegetatywnych jest wysoka i wynosi ok. 28%.

Patofizjologia. Ciasnota wewnątrzczaszkowa, wymagająca interwencji operacyjnej następuje u dzieci z ciężkim urazem czaszkowo-mózgowym raczej rzadko (15-19%). Krwiaki nadtwardówko-we stwierdza się u ok. 25% tych dzieci, w przeciwieństwie do dorosłych najczęściej bez okresu przejaśnienia. Krwiaki wewnątrzmózgowe są u dzieci rzadkie, mają jednak złe rokowanie. Najczęstszą przyczyną podwyższonego ciśnienia śródczaszkowego u dzieci jest tzw. pourazowe obrzmienie mózgu, spowodowane przez zwiększenie objętości krwi w mózgu. Natomiast obrzęk mózgu, w pierwszych 24 godzinach po urazie, jest raczej rzadki u dzieci.

Czynności wstępne. Do najważniejszych czynności należy zapewnienie drożności dróg oddechowych i odpowiedniej wentylacji, następnie kontrola ciśnienia śródczaszkowego i utrzymanie wystarczającego ciśnienia perfuzyjnego. W przypadku izolowanego urazu czaszkowo-mózgowego powinno się unikać nadmiernej podaży płynów, gdyż sprzyja to występowaniu obrzmienia mózgu. Podaż roztworów glukozy jest przeciwwskazana. Należy pamiętać, że nierzadko przy przyjęciu dzieci są zorientowane i zdolne do rozmowy, ale w ciągu 24 godz. stan neurologiczny może się stopniowo pogarszać, prowadząc nawet do zgonu, tzw. talk-and-die-syndrom. Do najważniejszych przyczyn tego zespołu należą:

-    rozlane przekrwienie mózgu,

-    ciasnota wewnątrzczaszkowa,

-    krwiaki zewnątrzoponowe.

J Dzieci z izolowanym urazem czaszkowo-mózgowym i punktacją w skali Glasgow (GCS) 8 punktów i mniej należy natychmiast zaintubować.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
larsen1189 41. Neurochirurgia 1189 papaweryny. Oba zabiegi wykonuje się zwykłe w znieczuleniu ogólny
Slajd25 (9) Sposoby stosowania emolientówf W przypadkach bardzo nasilonej suchości może być konieczn
larsen1239 44. Laryngologia 1239 się usunąć, przed ponowieniem próby może być konieczne wykonanie tr
larsen1193 41. Neurochirurgia 1193 W przypadkach zabiegów w pozycji siedzącej, wykonanie otworów tre
larsen1199 41. Neurochirurgia 1199 kim do znacznych wzrostów ciśnienia tętniczego, wyzwalanych przez
larsen1151 41. Neurochirurgia 1151 Zanik autoregulacji. Autoregulacja mózgowego przepływu krwi jest
larsen1153 41. Neurochirurgia 1153 bierano próbki krwi tętniczej oraz mózgowo-żyl-nej (opuszka żyły
larsen1155 41. Neurochirurgia 1155 Duża różnica zawartości tlenu albo niski poziom wy sycenia tlenem
larsen1157 41. Neurochirurgia 1157 stancje lipofilne, woda, C02, 02 i wziewne środki znieczulenia sz
larsen1159 41. Neurochirurgia 1159Naczyniopochodny obrzęk mózgu Obrzęk naczyniopochodny charakteryzu
larsen1167 41. Neurochirurgia 1167 Tabela 41.3. Wpływ anestetyków na mózgowy przepływ krwi i ciśni
larsen1169 41. Neurochirurgia 1169 sekwencji ciśnienie śródczaszkowe, natomiast przemiana materii ul
larsen1171 41. Neurochirurgia 1171 wych na C02 pod wpływem etomidatu pozostają zachowane.2.5.9
larsen1173 41. Neurochirurgia 1173 cionek mięśniowych. Wzrost ciśnienia jest średnio nasilony, utrzy
larsen1175 41. Neurochirurgia 11753.6 Zabezpieczenie drożności dróg oddechowych Ze względu na różne
larsen1177 41. Neurochirurgia 1177 -    końcowowydechowe stężenie C02, -
larsen1179 41. Neurochirurgia 1179 Ryc. 41.10 Ułożenie na brzuchu do operacji dyskopatii. tii. Szcze
larsen1181 41. Neurochirurgia 1181 -    upośledzeniem autoregulacji krążenia mózgoweg
larsen1183 41. Neurochirurgia 1183 dzącej, podobnie jak schorzenia układu krążenia. Obowiązuje nastę

więcej podobnych podstron