larsen1250

larsen1250



1250 III Anestezjologia specjalistyczna

-    W przeciwnym razie rurkę należy podciągnąć o ok. 3 cm i ponownie sprawdzić wentylację.

2.    Kontrola lewego mankietu wewnątrzoskrze-lowego:

-    Zacisnąć prawy przewód łącznika, tak żeby powietrze nie mogło się dostawać do prawego światła, lewy mankiet tak uszczelnić, żeby po prawej stronie nie było słychać szmerów oddechowych.

-    Jeśli rurka leży prawidłowo, wentylowana będzie tylko lewa strona.

-    Następnie zdjąć zacisk z prawego przewodu łącznika i sprawdzić osłuchiwaniem szmery oddechowe. Powinny być słyszalne oba płuca.

3.    Kontrola prawej strony:

-    Lewy przewód łącznika zacisnąć tak, żeby powietrze nie mogło się dostawać do lewego płuca, osłuchać szmery oddechowe.

-    Jeśli koniec rurki leży prawidłowo, wentylowane będzie tylko prawe płuco.

Aby sprawdzić poprawność prawostronnej intubacji postępuje się w sposób odwrotny. Po intubacji prawostronnej należy szczególnie zwrócić uwagę na wentylację górnego płata prawego płuca.

7.3.5 Intubacja bronchofiberoskopowa i kontrola położenia rurki

Jeśli to możliwe, należy sprawdzić wewnątrz-oskrzelowe położenie rurki za pomocą bronchofiberoskopu, gdyż jak się okazuje błędne położenie rurki zdarza się często, jeśli anestezjolog sprawdza położenie tylko metodami klinicznymi.

Konieczny jest do tego bronchofiberoskop

0    małej średnicy, który może być bez oporu przesuwany przez obydwa światła rurki do płuc. W przypadku rurek 41 i 39 F można używać bronchofiberoskopu o średnicy 4,9 mm, przy mniejszych rurkach - o średnicy 3,6 mm, przy małych 26 i 28 F - 2,2 mm. Wprowadzenie bronchoskopu do każdego ze świateł rurki następuje przez łącznik z zastawką uszczelniającą. Zastawka gwarantuje uszczelnienie bronchoskopu w trakcie wentylacji.

Intubacja dooskrzelowa za pomocą bronchoskopu. W przypadku bronchofiberoskopowej intubacji lewego oskrzela głównego, najpierw wkłada się rurkę o podwójnym świetle w zwykły sposób

1    następnie wentyluje płuca przez obydwa światła rurki. W dalszej kolejności wprowadza się bronchofiberoskop przez membranę łącznika do lewego (oskrzelowego) światła, nie przerywając wentylacji. Po uwidocznieniu ostrogi tchawicy przemieszcza się bronchofiberoskop do lewego oskrzela głównego i na koniec wsuwa rurkę używając bronchoskopu jako prowadnicy. Następnie wyciąga się bronchoskop i wprowadza go przez prawe (tcha-wicze) światło, przesuwając aż do widoku na ostrogę tchawicy i właściwego położenia mankietu oskrzelowego.

Przy prawostronnej intubacji dooskrzelowej postępuje się odpowiednio: przesuwa się bronchoskop do prawego oskrzela, następnie kontroluje położenie jak opisano powyżej.

Przy fiberoskopowej kontroli położenia rurki o podwójnym świetle należy pamiętać:

J Za pomocą giętkiego bronchoskopu można szybko i łatwo skontrolować położenie rurki. U niektórych pacjentów nie jest to jednak możliwe, pomimo dużej zręczności i nakładu czasu. Anatomicznie poprawne położenie rurki nie jest również gwarancją dostatecznego, czynnościowego rozdzielenia obu płuc. Rozdzielenie czynnościowe płuc można ocenić tylko poprzez osłuchiwa-nie i oglądanie klatki piersiowej.

Rurka o podwójnym świetle do lewostronnej intubacji (ryc. 45.6a). Patrząc przez światło prawe (tchawicze) rurki, przy jej prawidłowym położeniu, można bez problemu zobaczyć ostrogę tchawicy, lewe światło rurki jest skierowane na lewo, a górna część mankietu oskrzelowego znajduje się dokładnie pod ostrogą. Mankiet nie powinien się wybrzuszać powyżej ostrogi, ani przemieszczać jej na bok. Kontrola lewego światła rurki najczęściej nie jest konieczna.

Rurka o podwójnym świetle do prawostronnej intubacji (ryc. 45.6b). Bronchofiberoskop wprowadza się przez lewe (tchawicze) światło rurki. Widoczna jest wolna ostroga i odejście prawego światła rurki na prawo. Prawy, oskrzelowy mankiet uszczelniający znajduje się poniżej ostrogi, nie zawsze jest jednak widoczny.

Patrząc przez prawe (oskrzelowe) światło rurki widoczna jest ostroga prawego oskrzela głównego poniżej końca rurki. Powinno być również widoczne oskrzele prawego górnego płata, po przejściu bronchofiberoskopem przez szczelinę wentylacyjną rurki.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
larsen1254 1254 III Anestezjologia specjalistyczna krwawieniem, przed zabiegiem należy przygotować k
larsen1398 1398 III Anestezjologia specjalistyczna Uraz dróg oddechowych należy podejrzewać przy cię
larsen1070 1070 III Anestezjologia specjalistyczna szpary głośni w najdogodniejszej pozycji do intub
larsen1392 1392 III Anestezjologia specjalistyczna datkowo zmniejsza tolerancję bólu. Leczenie przec
larsen1402 1402 III Anestezjologia specjalistyczna przekroju. Punkcja ta jest jednak przeciwwskazana
larsen1226 1226 III Anestezjologia specjalistyczna oka. Oko operowane jest zabezpieczone metalową pł
larsen0984 984 III Anestezjologia specjalistyczna 984 III Anestezjologia specjalistyczna 7.3.9
larsen0986 986 III Anestezjologia specjalistyczna Wartos ci gazometryczne u ciężarnych: -  &nbs
larsen0988 988 III Anestezjologia specjalistyczna Objętość osocza i komórkowa część składowa krwi ni
larsen0992 992 III Anestezjologia specjalistyczna „Stężenie analgetyczjne" halotanu, enfluranu,
larsen0994 994 III Anestezjologia specjalistyczna żający życiu obrzęk płuc, nawet w ostatnim trymest
larsen0996 996 III Anestezjologia specjalistyczna zależy od tego, czy środek jest iipofilny i niezjo
larsen0998 998 III Anestezjologia specjalistyczna 998 III Anestezjologia specjalistyczna ż. główna g
larsen1000 1000 III Anestezjologia specjalistyczna Ten zespół prawdopodobnie występuje tylko wtedy,
larsen1002 1002 III Anestezjologia specjalistyczna Tabela 37.3 Iloraz stężeń amidowych środków
larsen1004 1004 III Anestezjologia specjalistyczna ■ Prawidłowa wartość częstości akcji serca płodu
larsen1006 1006 III Anestezjologia specjalistyczna Ryc. 37.4. Drogi przewodzenia bólu porodowego. W
larsen1010 1010 III Anestezjologia specjalistyczna Znieczulenia zewnątrzoponowe w położnictwie. Syst
larsen1012 1012 III Anestezjologia specjalistyczna cje, aby utrzymać dobrą analgezję, także liczba s

więcej podobnych podstron