M Feld TBM341

341

8.5. Ramowe procesy technologiczne wałów stopniowanych

Wybór jednej z tych metod jest podyktowany przede wszystkim kształtem przedmiotu. Dla przedmiotu o przekroju symetrycznym w stosunku do osi stosuje się wirujący przedmiot i nieruchome narzędzie. Przykładem mogą być tutaj części klasy wał. Dla przedmiotów o niesymetrycznym przekroju poprzecznym w stosunku do osi należy stosować układ odwrotny, tzn. nieruchomy przedmiot i wirujące narzędzie. Najlepsze wyniki osiąga się w układzie: obrotowy przedmiot i obrotowe wiertło.

Typowymi narzędziami do wiercenia otworów długich są: wiertła lufowe, wiertła pracujące wg metody BTA, wiertła płytkowe, wiertła rdzeniowe, wiertła do wiercenia ejektorowego.

Wiertła lufowe (rys. 8.119a). Są stosowane tylko do'wiercenia otworów małych 03-h 020. Mają tę wadę, że płyn obróbkowy jest doprowadzany od wewnątrz i odprowadzany zewnętrznie. Duży wpływ na jakość uzyskanego otworu ma tuleja prowadząca narzędzie.

RYS. 8.119. Wiertła do otworów długich: a) wiertło lufowe, b) wiertło pracujące wg metody BTA, c) wiertło płytkowe, d) wiertło rdzeniowe

Wiertła pracujące wg metody BTA (rys. 8.11%). Są one stosowane do wiercenia otworów od 020 do bardzo dużych. Wióry wraz z płynem obróbkowym są odprowadzane wewnętrznym kanałem.

Wiertła płytkowe (rys. 8.119c). Cechuje je bardzo prosta konstrukcja. Zastępują bardzo często wiertła kręte. Mogą być stosowane również do wiercenia otworów długich. Płyn obróbkowy jest doprowadzany do strefy skrawania przez otworki wykonane w części chwytowej. Wiertła te są produkowane o średnicach od 025 do 0130.

Wiertła rdzeniowe (rys. 8.119d). Mają zastosowanie przede wszystkim do otworów bardzo dużych. W procesie tym pozostaje rdzeń, który może być użyty do produkcji innych elementów.

Wszystkie omówione narzędzia, oprócz wierteł płytkowych, wymagają stosowania bardzo starannych uszczelnień między czołem przedmiotu obrabianego a doprowadzeniem płynu obróbkowego, a także stosowania bardzo wysokich ciśnień do usuwania wiórów (do 600 MPa dla małych średnic otworów). Im mniejszy otwór, tym