M Feld TBM411

411

9.6. Możliwości kształtowania powierzchni występujących w częściach klasy tuleja i tarcza

małoseryjnej, przy zastosowaniu bardzo dokładnego uchwytu podziałowego. Jedyną poprawną metodąjest obróbka wielowypustu przez przeciąganie.

Technologia wielowypustu przeciąganego może się składać z dwóch operacji (rys. 9.63). Proces tak zaprojektowany ma tę zaletę, że na przeciągarce obrabia się tylko rowki wielowypustu, co umożliwia zmniejszenie długości przeciągacza. Należy jednak pamiętać, że przedmiot musi być ustawiony dokładnie wg wykonanego otworu i wg tego otworu musi być prowadzony przeciągacz. -

RYS. 9.63. Technologia wielowypustu w otworze: a) wykonanie otworu walcowego, b) przeciąganie rowków wielowypustu

Inny sposób, dający znacznie lepsze wyniki, podano na rys. 9.64. W procesie tak zaprojektowanym otrzymuje się ścisłą współosiowość otworu walcowanego z wielowypustem. Jedyną wadą, która może spowodować rezygnację z tej metody, jest znaczna długość przeciągacza, uzależniona od długości otworu, wielkości naddatku i materiału. Jak wiadomo z zasad konstrukcji narzędzi, długość przeciągacza jest często ograniczona możliwościami jego wykonania i ten warunek trzeba mieć na uwadze.

RYS. 9.64. Technologia wielowypustu w otworze: a) wykonanie otworu walcowego zgrubnie i kształtująco, b) jednoczesne przeciąganie otworu walcowego i wielowypustu

Wymienione metody mogą być stosowane w tych przypadkach, kiedy zbędna jest obróbka cieplna. Jeżeli tuleja lub tarcza z wielowypustem musi być poddana obróbce cieplnej, to po jej wykonaniu powierzchnie ważne, w tym również powierzchnie środkujące wielowypustu, muszą być poprawione w obróbce wykańczającej.