M Feld TBM409

9.6. Możliwości kształtowania powierzchni występujących w częściach klasy tuleja i tarcza

409

Operacja nagniatania odbywa się podczas ruchu obrotowego przedmiotu i postępowego narzędzia. W wyniku ruchu posuwowego głowica zagłębia się w otworze obrabianym, a jednocześnie obracający się przedmiot powoduje obtaczanie się wałeczków po trzpieniu stożkowym.

Podobnie jak przy nagniataniu długich zewnętrznych powierzchni walcowych, również dla otworów stosuje się głowice roztaczająco-nagniatające (rys. 9.61), umożliwiające wykończenie otworu w jednej operacji.

RYS. 9.61. Głowica roztaczająco-nagniatająca dwurzędowa do otworów; 1 - rolki nagniatające, 2 - noże roztaczające, 3- otwory doprowadzające płyn obróbkowy do strefy skrawania

Uzyskanie określonej chropowatości powierzchni otworu w procesie nagniatania zależy głównie od chropowatości wyjściowej oraz pozostawionego naddatku.

Dokładne omówienie technologii otworów jest jednoznaczne z omówieniem 1), 2) i 9) punktu procesu ramowego podanego w p. 9.5.1. Dalsze punkty, dla których takie omówienie jest niezbędne, to: wykonanie wielowypustu w otworze lub rowka wpustowego, wykonanie gwintów wewnętrznych. Pozostałe punkty są związane z zewnętrznymi powierzchniami walcowymi i już omówiono je w rozdz. 8.