M Feld TBM454

454

10. Projektowanie procesu technologicznego części klasy dźwignia

W częściach klasy dźwignia wymagania konstruktorów dotyczą przede wszystkim otworów, najczęściej dokładnych, o żądanym rozstawieniu osi, przy zachowaniu ich równoległości. Warunek związany z powierzchniami czołowymi dotyczy przeważnie zachowania ich prostopadłości do osi otworu. Rysunek konstrukcyjny dźwigni z narzuconymi warunkami dokładności przedstawiono na rys. 10.1.

10.2. Technologiczność konstrukcji części klasy dźwignia

Opracowanie procesu technologicznego dla części klasy dźwignia jest trudne. Dotyczy to zwłaszcza zaprojektowania uchwytów obróbkowych, które występują w każdej operacji i są bardzo zróżnicowane ze względu na różnorodność kształtów dźwigni i różną wysokość łbów.

Dźwignię powinno się tak projektować, ażeby czołowe powierzchnie, przynajmniej z jednej strony, leżały w jednej płaszczyźnie (rys. 10.2). Tak zaprojektowana dźwignia znakomicie ułatwia opracowanie i wykonanie procesu technologicznego, gdyż obrobiona w pierwszej operacji powierzchnia będzie stanowiła bazę obróbkową do wszystkich dalszych operacji. Przy nierównej wysokości łbów, niezależnie od stosowanej metody obróbki, zawsze istnieje niebezpieczeństwo, że w serii przedmiotów będzie się zmieniał wymiar b (rys. 10.3), a tym samym trudno wówczas obydwie powierzchnie czołowe 1 i 2 uznać za powierzchnie bazujące. Dla tych przypadków bardzo komplikuje się konstrukcja uchwytów obróbkowych, gdyż wtedy ustalenie może się odbywać na jednej powierzchni, a druga musi być podparta elementem nastawnym.

RYS. 10.2. Dźwignia zaprojektowana poprawnie RYS. 10.3. Dźwignia zaprojektowana nietechnolo-

gicznie