70
towany wielobok sznurowy, czyli wykres momentów gnących. Rysunek 2.65 e uwidacznia zmianę sił tnących (linia przerywana określa prawdziwą wartość sił tnących pod obciążeniem ciągłym). Rysunek 2.65 b wielobok sił.
Siły podłużne nie występują. Odczytana wartość r/mai = 4,3 cm, co daje maksymalną wartość momentu gnącego, równego tutaj liczbowo momentowi utwierdzenia
Mu = \ 5 ' 1 2 3 4’3 = 5>4 kN • m.
Jeżeli zamykająca ogranicza wykres momentów w danym miejscu od dołu, to mówimy, że moment zginający ma -wartość ujemną, co równocześnie oznacza wygięcie belki w danym miejscu wypukłością w górę.
M
Aby graficznie rozwiązać przykład z zadanym momentem, zastępujemy moment taką parą sił i P2—-P1 normalnych do osi belki, żeby ich moment względem punktu zaczepienia momentu M był identyczny (rys. 2.67a).
Wielkość sił i ich odległość d muszą być narysowane w przyjętych skalach sił i długości. Z takim układem sił zastępczych rozwiązujemy belkę. Po wykonaniu
wieloboku sznurowego (rys. 2.65a), przedłużamy odpowiednie promienie sił PL i P2 (są to promienie 6-7 i 8-9) do punktu przyłożenia momentu M, otrzymując poprawny, pełny wykres momentów gnących (rys. 2.67 d)
M = Prd,
a ponieważ przyjęto d = 2 cm, co odpowiada rzeczywistej- odległości 2 m, -więc Pi = 1 T. W wykreślnej* metodzie znajdowania momentów gnących korzysta się wyłącznie ze składowych normalnych obciążeń i reakcji. Należy więc jeszcze znaleźć składową poziomą reakcji, co zrobiono na rys. 2.66h.
Rysunek 2.66 f podaje inny sposób wykreślania momentów zginających. Moment M jest przedstawiony w postaci pary sił na pionowym ramieniu dL. Wielkość tego ramienia wyznaczamy następująco: siły w parze muszą być równe wartości bieguno-
1 m 1 cm’
0,5 T _ 1 T 1 cm 2 cm’
H = 5 cm.
m
1t
Rys. Z66
2. Rozwiązać podaną belkę, obciążoną-w sposób pokazany na rys. 2.66. Dane: q = 0,5 T/m, M = 2 T • m, = 4 m, l2 — 2 m, l3 = 2 m, lx = 2 m, kąt a = .90°.
Rozwiązanie
Przyjmijmy